@Birgariphayat, içinde söyledi: DV2026 Sohbet Odası
Hayat ne kadar da rezil bir durum aldı artık..Böyle şeyleri buraya yazıp psikolojik olarak sizleri etkilemek istemiyorum aslında ama sanırım pes etmek üzereyim.2021'den sonra hayatın benim için pek anlamı kalmamıştı o zamandan beri uçtan uca ölümü düşünüyordum.Geçen süre zarfında 4 kez ölümden kıl payı kurtuldum,sonuncusu gerçekten çok yakındı..keske olsaydı diyorum bazen.Hayat sanki gülmemi istemiyorda ölmeme de müsaade etmiyor benimle eğleniyor gibi.. Bazen gözüm yüksek katlı binalara kayıyor, bazen elektrik direklerine,bazense...Dini inancım,ailem ve korkum beni engelliyor.Surekli ikisini yensemde birisine takılıyorum..3'ü bir araya geldiği gün sanırım en mutlu günüm olacak.Çoğu zaman buraya yazmak istemiştim ama kendimi aciz,caresiz zavalli hissettiğim için vazgeçmiştim.Şuan yazarken bile mutlu,huzurlu ve umursamaz hissediyorum...Dünya gerçekten çok ilginç bir yer🙂ve lütfen sizden ricam motivasyon tarzı konuşmalar yapmayın sadece içimi dökmek istedim yardima ihtiyacim yok.
2021 den sonra neden anlami kalmadi? Ben buraya sorunlarimi yazsam forumu terk edersiniz...
Bazi sorunlar düzeltilebilir bazilari düzeltilemez.. Bazen kendime hiç dünyaya gelmeseydim diyorum. Neden yaşiyorum ki? artik hiçbir amacim kalmadi ve artik kimseye güvenemiyorum. Çünkü insanlarin çogu çikar için ya seninle birlikte oluyor yada arkadaşlik kuruyor. Gerçek dostluk o kadar az ki. Bu yüzden çevremde artik eskisi gibi kimse yok. Bu yüzden dir hiçbirşey yapmak istemiyorum.
Sonra kendime soruyorum kaybettigim bu kadar parayi nasil yapacagim? Miktar o kadar yüksek ki sırf bunun için bile kendime gelemedigim agladigim zamanlarim oldu. Hiçbirşey den de keyif alamiyorum... Eskiden yaptigim herşey den keyif alirdim şimdi hiçbirşeyden keyif almiyorum. Hiçbirşey keyif vermiyor ki ben en çok para harcamayi seven birisiyim. Aylik çok fazla harciyordum. :^)
Malum düşünceyi bende çok düşündüm ama yapabileceğim cesaret yok... Artik hiçbir çaresi kalmamiş insanlarin yapabildiği bir düşünce. Ve inan bana hiçbir pskolog vs bu durumu anliyamiyor sadece anlamis gibi yapiyorlar... Ve tabiki ilac yolluyup gonderiyorlar.
Gitme demiyorum ama tutunacak seni dinleyecek birisi var ise gerçekten hem ruhen hem bedenen rahatliyorsun. Ama malesef dusunceler hicbir zaman kafadan gitmiyor bu yuzden aile sevdigin insan cevrendeki insanlar cok onemli. Seni anladigini dusunen degil seni gerçekten "anliyan" insanlar olmali...
Mesela insanlar hep benden birşey bekliyor.. İlla sürekli ben hatrını sormaliyim fakat kimse bana yazmiyor... Sevdigim insan da böyleydi , deger verdigimi dusundugum insanda sozde arkadaslarimda... Gercekten dostluklarim elbette var. Benden haber alamayip listemdeki butun herkesi arayanlar da oldu :^)