Herkese selamlar. 24.09.2021 Mülakat deneyimim.

Nasıl başlasam bilmiyorum. Bildiğiniz gibi Ankara yabancı ülke de doğanları mülakata çağırmıyordu. İster Türk olun ister yabancı fark etmiyor, sadece doğum yerine göre çağırıyordu. Bu yüzden sadece Türkiye de doğmuş kişilere mülakat verdi. Benim artık dava (GoodluckvBiden plaintiff) harici bir ümidim kalmamıştı. Çünkü tüm dosya onayı olan Türkiye doğumluları 2-3 Eylül'e kadar çağırdılar. Ondan sonraki günler ve haftalar mülakatsız geçti. Ankara'nın sitesindeki açıklamayı da değiştirip sadece Türkiye de doğmuş kişileri mülakata çağıracakları yazıyordu.

Ben bu haberi ilk duyduğumda, sanırım Temmuz ayıydı ya da Ağustos ayı. 200 küsür mülakat maili gelmişti ve benim gibi yabancı ülke doğumluları atlamışlardı. Üzüntüden1 haftaya yakın ağlamıştım, çok mutsuz olmuştum ve hayal kırıklığına uğramıştım.

Her neyse 17 eylül de Telegram grubuna yine bize haksızlık oldu bari bizi çağırsalardı diye yazmamın üzerinden tam 2 dakika geçtikten sonra 23:00 da mülakat maili geldi. Ani bir şok geçirdim, hayatımda ilk defa bir şeye bu kadar şaşırıp çok sevinmiştim.

Telegrama yazdığım yazının ekran görüntüsü. Saat 22:58, mülakat maili 23:00 da geldi.

Hemen sağlık muayenesi için randevu almaya çalıştım ama tüm yerler baştan sona dolmuştu. Ertesi gün sabah umutsuzca tekrar doctorun.com'a girip randevu almaya çalıştım. Şansıma pazartesi günü saat 11:30 civarına randevu buldum ve hemen aldım. Daha sonra YHT'den bileti alıp pazartesi 06:00 da Ankara'ya giden trene bindim ve aynı gün geri döndüm. Sonuçları mülakattan bir gün önce, yani perşembe günü aldım ve bir gece Ankara'da Seven Deep Otel'de kaldım.

Telefonda 250 TL istediler tamam dedim. Otele gelince gruptan tavsiye üzerine geldiğimizi söyleyince ayak üstü 2 dakika pazarlık yaparak kahvaltı+oda 200 tl ye kaldım. Ben otelden memnun kaldım, temizdi ve olması gereken her şey vardı.

Gelelim Unganlara. 11:30 civarı unganlara geldim. Bir kat aşağıdaki düzen laboratuvarına yönlendirdiler. Orada kan tahlili ve akciğer röntgeni çektiler. 47.5 dolar ücret ödedim. (TL kabul ediyorlar)

Daha sonra Unganlara çıktım. Akşam üzeri 17:30 da geldin dediler. Ben de bu sırada boş durmayıp, ne olur ne olmaz diye sayın @crazycells beyin tavsiyesi üzerine TC pasaportu çıkartmak için Ankara Valiligi İl Nüfus Ve Vatandaşlık Müdürlüğüne gittim. (Bu arada ben 2020 de TC vatandaşı oldum. Ds-260 formunu gönderdikten sonra)

Randevum yoktu ama içerisi boştu ve çalışanlar bana yardımcı oldular. Oradaki memura dedim 3-5 güne çıkar mı? Yok dedi. Green card kazandım ve cuma günü vize mülakatım var dedim. O da mülakat tarihini gösteren bir yazı var mı elinde dedi. Evet var dedim ve Ankara konsolosluğu için çıkardığım randevu saatini gösteren çıktıyı çalışan memura uzattım.

Mülakat tarihini gösteren kağıtın çıktısını, pasaport başvuruma ekleyip gönderdi. Sağ olsun üzerinden 24 saat geçmeden istanbul'daki adresime geldi TC pasaportu.

17:30 da unganlara gittim. Odaya gidip soyundum, mavi ameliyat önlüğü giyip doktoru bekledım. Ondan önce boy ve kilo ölçümü yaptı sekreter kadın. Doktor kadın gelince klasik sorular sormaya başladı. Ameliyat oldun mu, falanca hastalıkları geçirdin mi, kanser misin, içki ve alkol tüketiyor musun ? Gibi gibi sorular sordu. Bu soruları sorarken 3 tane aşı yaptı bana. ( Aşı kartım yoktu. )

Çıkışta 300 dolar ödeme yaptım. Sonuçları mülakattan bir gün önce perşembe günü aldım.

Mülakatım saat 10:30'daydı. Saat 10:00 gibi konsolosluğun önünde sıraya girdim. Maile gelen covid formunu önceden çıkarıp doldurmuştum. Onu kapıdaki görevliye verip, içeri girdim.

Girişteki işçi bana bir sıra numarası verdi. Sıram gelince gişeye gidip ödeme yaptım 330 dolar. Ödemeyi yaptıktan sonra beni bekletmeden evrakları teslim etmek için diğer gişeye yönlendirdi. Pasaportu, hem Azerbaycan'daki hem de Türkiye'deki sicil belgelerini, doğum belgesinin orjinalini ve kopyasını, diplomanın orjinalini ve kopyasını, nüfus kayıt örneğini ve banka hesap özetini verdim(20.600 USD). Benden askerlik belgesi istemediler diye vermedim ama yanımdaydı. Ayrıca benden TC kimliği ve pasaportu da istemediler ben de söylemedim TC vatandaşlığım olduğunu.

Bir de green kartın geleceği adresi değiştirmek istediğimi söyledim. Adresi önceden kağıta yazmıştım, onu da kendisine uzattım.

Evrakları verdikten sonra tekrar salona geçip mülakat sıramın gelmesini bekledim. 6 numaralı gişedeki orta yaşlı kadınla mülakat yaptım. Merhaba deyip direk Türkçe mülakat yaptım. Hiç ingilizce yapalım diye ısrarda bulunmadı. Mülakatım sanırım 2-3 dakika sürdü.

Nereye gidiyorsun? Nerede kalacaksın ? Ne iş yapacaksın ? Bu 3 soruyu sordu sadece.
NYC'ye gideceğim. Arkadaşımın yanında kalacağım. İlk başta geçinebilmek için her işi yapacağım, uber gibi, garsonluk gibi dedim. Tebrik ederim vizeni onaylıyorum dedi ve bitti.

Aynı gün saat 15:49 civarı AnkaraIV mail adresinden mail geldi. Vize basabilmeleri için , Diploma'nın e-devletten barkodlu çıktısını email ile kendilerine göndermemi istediler. Benim diplomam da eski yabancı kimlikteki e devletimdeydi. Yeni TC kimliğimin e devletinde çıkmıyor diploma. Eski e devletin şifresini bilmiyordum. Nasıl bulurum nasıl yaparım diye telaşa düştüm. Eve gelince annem sağ olsun, evrak çantası içinde bir kağıta yazılmış bir şifre buldu. Dedi bunu dene belki budur.

Ümitsizce denedim ve şifre çalışıyordu. Hemen akşam AnkaraIV@state.gov adresine gönderdim ve pazartesi sabahı issued oldum. Salı günü pasaportu Levet PTT şubesinden teslim aldım.

6 ekim günü Amerika ya giriş-çıkış yapmak için gideceğim. 10 Ekim de geri döneceğim. Daha sonra kışın uzun süreli Amerika'ya gitmeyi düşünüyorum.

Başta @crazycells @gucarslan ve @Muhtaradana olmak üzere burada ve Telegram grubundan yardım eden herkese çok teşekkür ederim. Bu site ve sizlerin yardımı sayesinde vize alabildim. Her şey için sağ olun. Bundan sonra başıma gelenleri foruma yazmaya devam edeceğim. Vizeyi aldım diye forumu bırakmıyorum. Artık burası benim ikinci ailem gibi bir şey oldu.

Edit: İnşallah açılan davalar sonucu, burada emek harcayan ama vize alamayan arkadaşlarımız da vizelerini alırlar.

Arkadaşlar herkese selamlar. Sonunda mülakat çağırdılar. 24 Eylül Ankara saat 09:00

Şu an çok doluyum ne yazacağımı bilmiyorum herkese teşekkür ederim.

6-10 Ekim Göçmen Vize ile ABD'ye ilk giriş deneyimim.

6 Ekim John F. Kennedy Uluslararası Havalimanı'ndan ülkeye giriş yapmadım. İlk etapta vizemi koruma altına almak için sadece 4 günlüğüne gittim. NYC'de Türk arkadaşım vardı o yüzden onun yanına gittim, tek olmamak için.

THY ile direkt İstanbul'dan New york'a uçtum. Boyum aslında çok uzun değil 180cm ama dizim öndeki koltuğa çarpıyordu diye biraz konforsuz bir uçuş oldu. Ne yaparsam yapayım dizim hep öndeki koltuğa değiyordu. 10 saat boyunca böyle seyahat etmek bir süre sonra yorucu oluyor.

Sorunsuz JFK havalimanına giriş yaptım. JFK havalimanının içi ben de hayal kırıklığı yaşattı. Çok sade ve eski gözüküyordu. İçeride İki tane sıra var. ABD vatandaşları için ve ABD vatandaşı olmayanlar için. Ben doğal olarak ABD vatandaşı olmayanların sırasına girdim. İçerisi kalabalık değildi ama sıra geç ilerliyordu. Çünkü bazılarının vizeleri problemliydi dite uzun süre gişeyi meşgul ediyorlardı. Bir de gişelerin hepsi çalışmıyordu.

İngilizcem kötü olduğu için heyecanlıydım. Kendimi nasıl ifade edeceğimi bilmediğim için biraz geriliyordum. A2 seviyesinde ingilizce biliyorum ama o kadar hızlı konuşuyorlar ki çoğu zaman ne söylediklerini anlamıyordum. Birkaç kelime yakalayıp tahminde bulunmaya çalışıyordum. Ev de ingilizce çalışırken düşünüp öyle cümle kuruyordum ama karşımda hızlı hızlı konuşan birisi olunca düşünüp cümle kurmaya zamanım kalmıyordu. O yüzden bildiğimi de unuttum heyecandan.

Sıra geç ilerleyince, oradaki siyahi görevli el işareti yaparak bir kısmımızı, ABD vatandaşlıları için olan gişelere yönlendirdi. Ben de o kısıma gittim.

Görevliye Hello dedim ve hiçbir şey söylemeden elimdeki sarı zarfı, CD'yi ve Pasaportu uzattım. CD'yi geri verdi, gerek yokmuş.

Azerbaycan pasaportunu görünce biraz şaşırdı gibi ya da bana öyle gelmiş olabilir. Bir şey dedi ama anlamadım. Belki Green Card kazandığımı görünce diye tepki vermiştir. (İyi anlamda tepki) İngilizce konuşabiliyor musun dedi, ben de biraz dedim. Sağ olsun bana hiç soru sormadı ve parmak izi alıp yolcu etti. @crazycells Bey bana adres değişikliği için ingilizce bir cümle yazmıştı. Onu kağıta yazıp aynı görevliye uzattım o da bilgisayardan Green card adresini güncelledi.

Bu kadar sürdü havalimanındaki işlemlerim. Pasaport işleminden sonra valizimi alıp kapı da arkadaşımla görüşüp, arabasıyla biraz NYC turu yaptık. Bana çevreyi gösterip, anlatıyordu neyin ne olduğunu.

Aynı gün havalimanı'ndan THY de çalışan yardımcı pilot arkadaşları da gelmişti ama başka uçakla kargo uçağıyla. Aynı uçakta olsaydık ve yer olsaydı beni business class'a aldırabilirmiş ama olmadı. Her neyse onlar Manhattan'daki otellerine gelene kadar beni arabasıyla gezdirdi.

Dada sonra onları almaya gittik ve meşhur Katz's Delicatessen restaurantına gidip sandviç yedik. Ben adını ilk defa duydum ama içeri girince duvarda asılı olan fotoğrafları görünce meşhur bir yer olduğunu öğrendim.

Daha sonra beni kalacağım Airbnb'den kiraladığım eve bıraktı. Kalacağım ev onlara ayakla 15 dk uzaklıktaydı.

Kaldığım ev hem semt olarak hem de tamiri çok iyiydi. Biraz şans var ben de, uçakta yanlışlıkla bana somon verdiler. Yiyip bitirdikten sonra hostes boşları almaya gelince, yemekler karışmış dedi ve gülümsedi. Artık kimindi bilmiyorum ama menü de somon yoktu. Makarna ve karnıyarık vardı ben karnıyarık istemiştim.

Gelelim ikinci şanslı olduğum konuya. Ev sahibi 41 yaşında siyahi bir abiydi ama manhattan'daki Metropolitan müzesinde çalışıyordu. Yani boş bir insan değildi okumuş çok düzgün bir ev sahibine denk geldim. Adamla google translate ile gün de 1 saat civarı sohbet ediyorduk. Neden geldiğimi filan sorunca green karttan konuştuk.

Israrla dedi tekrar ne zaman gelirsen bana whatsapp'dan yaz. Senden para da almam istediğin kadar gelip kalabilirsin dedi. Ben de ısrarla öyle olmaz dedim ama mutlaka gelince bana haber ver dedi. Bir daha gelince akşam yemeğine götüreceğim seni dedi.

İş yeri Manhattan' da olduğu için arabayla sabah seni bırakabilirim ve akşam seni alabilirim dedi. Başıma bir şey gelirse diye iş yeri adresini yazıp verdi. Uğramak istersen uğra dedi. Gün içinde de Whatsapp dan Türkçe, iyi misin dite yazıp hal hatır soruyordu.

Cidden iyi insanlarla karşılaştım her ne kadar çekingen ve sosyal birisi olmasam da hayatta karşıma iyi insanlar çıkıyor.

Amerika'daki arkadaşımla da başka bir forumdan 4 sene önce amerika'dan eşya getirmek yoluyla tanışmıştım. Türkiye'ye her geldiğinde amerikadan ürün sipariş veriyordum. O da green card ile gitmiş. 20 yıldır amerika da yaşıyor. Sağ olsun 4 gün boyunca bana abilik yaptı ben hiçbir şey istememe rağmen. Yemeğe götürmeler, misafir etmeler, getirip götürmeler vb.

1 haftalık sınırsız metro kartı aldım. Onunla tek başıma şehri gezdim. Arkadaşım amerika'daki hattını bana verdi. Navigasyonu kullanarak sabahtan akşama kadar Manhattan sokaklarını gezdim. Dil bilmediğim için restorantlara girmeye çekindim diye aç kaldım ama 2. gün bunu aşmaya karar verdim ve tarzanca konuşup yemek sipariş vermeye başladım. Şehri gezerken, Türkiye de olmayan bazı markalara girip alışveriş de yaptım.

Sürekli fast food tarzı yiyecekler yediğim için metro yerine hep yürümeyi tercih ettim. Örneğin; Central parktan, ikiz kulelerin olduğu yere kadar yürüdüm. 7-8 km tek başına burası yapıyor. Günde rahat 20 km yürümüşümdür belki daha fazla.

Brooklyn köprüsüne yürüdüm. Oradan ücretsiz ferry staten island gemisine binip özgürlük anıtına baktım. Daha sonra özgürlük anıtına giden gemi turun bilet alıp direk kendisine gittim.

Biraz karışık ve uzun yazdım ama 4 günüm amerika da böyle geçti. Benim için en büyük sorun tek çocuk olduğum için ailemden ayrılmak ve dil bilmemek ama dili sorun etmiyorum o kolay ama ailenin yerini dolduramam. Kışın gidip 2-3 ay kalmayı düşünüyorum ama bakalım hayat ne gösterecek.

Başta @crazycells ve @gucarslan beye ve diğer yardım eden herkese teşekkür ederim.

Vizem onaylandı arkadaşlar. Başta @crazycells @gucarslan @Muhtaradana ve diğerlerine çok teşekkür ederim. Sizlerin sayesinde aldım.

Detaylı eve gidince yazacağım ama çok rahat aldım. Soru da az sordular. 2 dakika sürdü.

Edit: Akşam 15:49 da Eksik evrak maili geldi. E-devlet'ten barkod'lu lise diploması istediler. Ben de akşam mail ile gönderdim. inşallah hafta içi vizeyi basarlar.

Merhaba. Henüz amerika da bir tecrübem yok çünkü taşınmadım ama başıma bir iş gelmezse yılbaşından sonra taşınacagım. Bugün amerika'dan gelen arkadaşım, green kartımı getirdi. Güzel bir duygu nasıl desem yıllardır hayalini kurduğum şey artık gerçek ve elimde tutuyorum. İnsana güven veriyor.

Allah isteyen herkese nasip etsin.

Herkese uzun aradan sonra tekrar selamlar. Hangi başlığa yazacağımı bilemediğim için buraya yazıyorum. 06 Ekim de JFK Havaalanından Amerika'ya ilk girişi yaptım. Green Kartı 08 Kasım da arkadaşımın ev adresine teslim edildi.

Edit: Şunu da söylemeden edemedim. 12 Kasım da Amerika'daki arkadaşım Türkiye'ye gelecek. Kartın teslim tarihi tam vaktinde oldu. Bu konuda şanslıyım sanırım.

Başta @crazycells, @gucarslan ve @Muhtaradana olmak üzere burada bizlere yardım eden herkese tekrardan çok teşekkür ederim. Sizler olmasaydınız buraya kadar tek başıma gelemezdim. Destekleriniz için çok teşekkür ederim. Darısı sizlerin başına olsun.

Benimki tutunamayıp geri dönme değil ama henüz cesaret edip gidemedim. Vizem koruma altına alınması için ve green kartın basılması için 4 günlük NYC'ye gidip, Türkiye'ye geri döndüm. Bu arada şansıma 1 ay içince hem green kart hem de ssn arkadaşımın evine geldi ve o Türkiye'ye gelince bana verdi.

Başıma bir iş gelmezse en geç şubat ayında amerika'ya kalıcı olarak gitmeyi düşünüyorum. Green kartı almak için çok uğraştım, çok stres çektim bu sürecçte. Dv2021 yılı pandemi yüzünden çok kötü geçti ve birçok arkadaşımız maalesef vize alamadı.

Case numaram 3k olmasına rağmen ankara konsolosluğu benim gibi Türkiye'de doğmamış kişileri mülakata çağırmıyordu. Zaten neredeyse tüm yıl kimseyi pandemi yüzünden mülakata çağırmamışlardı bir de bu ayrımcılık çıkınca ben tüm ümidimi kaybetmiştim. Bu kararı ilk duyunca anneme sarılıp günlerce ağladım.

Neyse ki 30 eylüle 1 hafta kala ankara konsolosluğu yabancı ülkede doğanları çağırdı. Mülakat maili gelince heyecandan donakaldım, elim ayağım titriyordu o anı hiç unutmayacağım.

Vizeyi aldıktan sonra iş ciddiye bindi artık. Vizeyi alana kadar hep giderim ne var ki diyordum ama o kadar kolay değilmiş. 29 yaşındayım ve tek çocuğum annemi bırakıp gitmek bana inanın çok zor geliyor. Bunu kelimelerle anlatamıyorum. Daha gitmeme rağmen geceleri yatağa girip başımı yastığa koyunca içimi sıkıntı basıyor gözlerim doluyor annemi bırakıp gideceğim diye. O da aynı şekilde ağlıyor, beni bırakma diyor bazen. Yazarken bile gözüm doldu.

Burada ailemin yanında çalışıyorum durumum kötü değil ama iyi de değil. Konfor alanımdan çıkıp bir şeyler başarmak istiyorum. Ailemin eline bakmak istemiyorum, kendim bir şeyler başarmak istiyorum. Annemin bana baktığı gibi ben de anneme bakıp tüm ihtiyaçlarını gidermek istiyorum. Çünkü artık yaşlanıyor benim ona bakmam gerekiyor. Bu yüzden ne yapıp edip korkularımı yenip dişimi sıkıp amerika'ya gidip elimden geleni yapmaya çalışacağım.

Hayalim vatandaşlık alıp annemi yanıma almak ve ona ömür boyu iyi bakabilmek. Beklentimi minimumda tutarak gideceğim. İlk başta kalacak bir yer ve iş bulup geçimimi sağlasam yeter. Zamanla inşallah daha iyi yerlere gelirim. İnatçı bir yapım var ama bakalım bu inatçılık amerika'da nasıl olacak.

Bu arada lise'den beri yurtdışı hayali kuran biriyim. Hatta zamanında iş yerinde çalışan iranlı arkadaşlarım bota binip kaçak avrupa'ya gitmişlerdi onlarla gitmedim diye pişman olmuştum. Çünkü hepsi bir şekilde oturma alıp orada bir düzen kurdular. Ama ben cesaret edemedim gitmeyi. Sonunda dualarım kabul oldu green kart kazandım artık yasal olarak yurtdışına gidebiliyorum. Elimdeki bu büyük şansı değerlendirmem gerekiyor buna mecburmuşum gibi hissediyorum o yüzden gideceğim.

Umarım tutunabilirim. O yüzden büyük konuşmak istemiyorum ama gidip şansımı deneyeceğim. En zoru annemden ayrılmak. Ne zaman aklıma gelse gözüm doluyor çok kötü bir his ama konfor alanımdan çıkıp hayatın zorluklarını tatmam gerekiyor. Yoksa ileri gidemem hep yerime sayarım ot gibi bir hayat yaşarım diye düşünüyorum.

Herkese selamlar. Her şey çok hızlı gelişti, gelişmeleri sizlerle paylaşmak istiyorum.

İlk girişimi 6 ekim'de yapmıştım. Vizem koruma altına alınması için, Green card ve SSN'nin basılması için sadece 4 gün Nyc'de kalıp geri döndüm. Şansıma hepsi 1 ayın içinde geldi.

Gelmeden bir akşam önce Amerika'daki tanıdığım ile ve onun arkadaşlarıyla bir kafede oturduk sohbet ettik. Ben biraz utangaç biri olduğum için pek konuşmadım sadece oturup dinledim. Sohbet esnasında tanıdığım abi iş konusunu açtı. Benim green kartım olduğumu ve işçiye ihtiyacı olursa beni önerdi. O da şimdi işçiye ihtiyacım yok ama yılbaşından sonra olursa haber veririm demişti.

Geçen hafta yine bu konuya yazmıştım. Aynı hafta hem iş için, hem de kalacak yer için mesaj geldi. Amerika'ya ilk giriş-çıkış için Airbnb'den oda kiralamıştım. Amerikalı adamla A2 seviyesi ingilizcemle ve translate yardımıyla her akşam ayak üstü 1 saat sohbet ediyorduk. Beni sevdi sanırım bir daha gelirsen haber verirsin bu odada istediğin kadar kalabilirsin hem de ücretsiz demişti. Kalacak yer bulamazsam haber veririm ama ücretsiz kalmam demiştim.

Gelelim bugüne;

Bu akşam İstanbul'da, Amerika'daki tanıdığım abiyle buluşup hem işi hem de gitme konusunu konuştuk. Özetle söylemek gerekirse. 11 Şubat'ta beraber Amerika'ya döneceğiz. Bu arada bana bir jest yaptı. Çok fazla mil puanı olduğu için bana hesabından business class bilet hediye etti. Hayatımda hiç tatmadığım bir deneyim olacak.

Sayesinde Nyc'de arkadaşının kargosunda çalışacağım. Maaşı sormadım ayıp olur diye. Bu aşamada iş bulmak bir nimet bana göre. Gidince yüz yüze konuşacağız ama iyi maaş verdiğini ve iyi iş olduğunu söyledi. Yanında 2 yıldır green kart ile çalışan işçi var kötü olsa çıkardı dedi. Ayrıca ingilizce bilmeme gerek yok. Kargoda gelen eşyaları açıp fiyatını ve kilosunu hesaplayıp tekrar paketleme işi. Haftada 5 gün çalışacağım.

Bu arada Amerika'daki Türk abiye bir forum üzerinden, Amerika'dan eşya getirirken tanışmıştım. Yaklaşık 4-5 yıl önce. O zaman green kart konusu yoktu. Sadece para verip Amerika'dan kendime ürün getiriyordum bu abi sayesinde. Eğer tanışmasaydım şimdi nasıl olurdu bu işler hiç bilmiyorum.

Tüm bu olan bitenleri rüyamda görsem inanmazdım. Hiç aklıma gelmezdi ürün getirmek için tanıdığım birisinin bana bu kadar yardımının dokunacağı. Her şey sanki puzzle'ın bir parçası gibi bir araya geldi. Umarım bu şansım Amerika'da da devam eder. Yine başıma gelenleri buraya yazacağım.

Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın.

Edit: Annemle göz göze gelemiyoruz, gözlerimiz doluyor. Ağlıyoruz bazen. üzüntüden hasta olacak diye korkuyorum, vicdan azabı çekmeye başladım. Bu süreçte en zoru annemden ayrı kalmak olacak.

Herkese selamlar. Bu sabah issued oldum.

Başta @crazycells @gucarslan @Muhtaradana beylere teşekkür ederim. Sizin sayenizde yaptım her şeyi.

Bu mesajı nereye yazacağımı bilemedim diye buraya yazıyorum çünkü en çok bu bölüme giriyorum. Hepinizin yeni yılı kutlu olsun. Umarım herkes hayali neyse ona kavuşur ve sağlıklı bir yıl geçirir. Bu forumu kuran ve burada hiçbir karşılık beklemeden tanımadığı insanlara yardım eden başta @crazycells ve @gucarslan 'a ve diğerlerine teşekkür ederim.

@mahmut-martin Tebrik ederim. Amerika'daki hayatınızda başarılar dilerim.

@emircav 6 aylık hesap geçmişini ve çift imzalı alman gerekiyor. Dv2021 için böyleydi eğer değişmediyse.

Bir de maske zorunluluğu kalksa çok iyi olurdu.

@mysea Çok bilgilendirici bir yazı. Teşekkür ederim.

Amerika'da da Türkiye'deki gibi araç muayenesi olayı var mı ?

@ayvalik10 Teşekkür ederim linkler için.

@hadi-be Hepsine detaylı bakmamakla beraber bazı ilanlarda ısınma ,elektrik ve gaz kiraya dair yazıyordu. Dahil olmasa bile tek kişiyim ve tüm gün dışarıda olacağım için faturayı dert etmiyorum. Bir de spor salonuna gideceğim için duş işini orada halledeceğim.

Bu konuyu yeni gördüm. Ayrı bir başlık açmıştım aslında ama buraya da sorayım.

Tek kişiyim. Sizce Ny, Queens taraflarında oda tutmak mı mantıklı yoksa stüdyo daire tutmak mı ? Tek tek siteleri henüz araştırmadım ama araştırdıklarıma göre kiralık oda fiyatları 800-1000 dolar civarı. Stüdyo daireler ise 1200-1400 dolardan başlıyor. Siz olsanız ne yapardınız ? Stüdyo daire kiralamak daha ağır basıyor ama bana verirler mi o da var. Kefil isterlerse Amerika vatandaşı arkadaşım var.

Merhaba, konuyu umarım doğru yere açmışımdır.

Sizlerin düşüncelerini merak ettiğim için böyle bir başlık açtım.

Sizce özel oda mı kiralamak mantıklı yoksa Stüdyo daire tutmak mı ? Henüz yeni yeni araştırıyorum ama gördüğüm kadarıyla NY, Queens de kiralık oda fiyatları 800-1000 dolar civarı. Kiralık stüdyo daireler ise 1200-1400 dolardan başlıyor.

Siz olsanız ne yapardınız ? Bence stüdyo daire kiralamak daha mantıklı. Kendi evimde kafam rahat olur mantığıyla. Arada çok fiyat farkı yok ama dediği gibi daha detaylı araştıramadım birkaç siteye bakıp bu fiyatları gördüm.

@mysea Teşekkür ederim. Öğrenecek bir sürü şey varmış. Zamanla yaşadıkça öğreneceğim artık.