Merhaba sayın forum bir kaç kelam da ben etmek isterim hali hazırda ABD'ye yaşamaya çalışan biri olarak şunu belirteyim ben Türkiye'de yaşayan biri olsam ve ABD'de yaşayan insanların dönme duygusuna dönme düşüncesine tanıklık ediyorsam kendi fikrimi kendime saklardım zira davulun sesi uzaktan hoş gelir.
Birçok arkadaşımız yazmış ben de yazayım gidenler kral değil dönenler rezil değil.Her seçiş beraberinde farklı mutluluklar ve farklı mutsuzluklar getirecektir hiçbiryer mükemmel değil bu ütopyadan çıkmak herkesin yararına olur.Önemli olan iç huzuru iç dengeyi bulabilmekte.
Öncelikle şuna karar vermeli insan beni ABD'ye göç etmeye sevk eden şeyler nedir?Beni orada mutlu edecek olan şeyler nedir?Ben ne ile motive oluyorum?Alım gücüyle mi?TR'de pahalı araçları daha uyguna alabilmek mi? Teknolojik şeylere sahip olmak mı? İnsana verilen değer saygı vs mi.. ABD ye göç etmek isteyen ve GC'ye başvuru yapan dostların yazdıklarıma EVET! TABİKİ! dediğine eminim.Fakat şöyle bir şey var 'insan sahip olduklarının nankörü, sahip olmak istediklerinin kölesi, sahip olamadıklarının delisidir...'
Hepimizin hayalleri düşünceleri birbirine az çok paralel.Burada önemli olan nokta ALIŞMAK. Mesela kötü bir örnek vereyim annen baban ölüyor ve sen buna alışıyorsun ama bu bir lütuf insan evladı için.aynı zamanda bir lanet de.
ABD'de de sahip olmaya başladığın şeylerden sonra sahip olduklarına alışıp aslında gayet normal şeyler gelmeye başlayacak ve bir süre sonra sahip olamadıklarını daha çok arar hale geleceksin.Araban evin maddi durumun her şey yerindeyken sen gidip arkadaşlarının Ortaköy'de bir kafede oturmalarına iç çekeceksin.=)
TR'de klasik bir aile yapısında büyüdüm oturduğumuz evler aynı mahallede sürekli beraberiz yemeklerde içmeklerde tatillerde.Tatiller de 9kişi falan Thailand tatillerimiz var mesela ananemin sürat teknesine bindiği kalabalığız gülüyoruz eğleniyoruz bir tane hatırlamıyorum ki kötü bir gün olsun tatsızlık çıksın 30senedir hep güldük.10senedir TR'nin en iyi havacılık şirketinde uçak teknisyenliği yapıyorum ve İş yeri kolej gibi üniversite gibi herkes kafa dengi işimizi yaparken çok eğleniyoruz dertleşiyoruz zor da olsa iş kan ter içinde de olsak yine de mutluyuz.Şimdi herkesi hepsini bıraktım geldim.Diyeceksiniz ki niye geldin arkadaşım madem mutluydun ne işin vardı ABD'de kalsaydın. İşte dedim ya insan sahip olamadıklarının kölesidir. Ya dedim ben 60 yaşıma kadar bu işte çalışamam birikim de yapamıyorum gideyim birikim yapayım ABD'de bir ev alıp borcunu ödeyip kiraya verip döneyim.5sene dişimi sıksam başarırım neden olmasın.Siyasetten nefret ettim istemiyorum sürekli tvlerde herkesin birbirlerine çemkirmelerini görmek.Zam haberleri işsizlik eğitim sistemi vs.. Geldim bende ABD'ye..Geldim geldim de onlar ardımda kalmadı.Kardeşim ailem hepsi orada yahu ben buradayım da onlar orda aklımda orada.Aile reisiydim çünkü ben.Olanlardan kaçıyordum ama aklımdakilerden kaçamıyorum onlar da benimle beraber geldi .Şimdi düşünüyorum onlar ne yapacak
Bekarsın iki dost edin gez dolaş diyorum kendime.Sağa merhaba sola how are you dön dolaş istanbul'da telefondayım dostları arıyorum ne haber.N'apıyorsunuz.Buradaki insanlarla sohbet muhabbet ediyorsun ama hep öyle havadan sudan varsa ortak bir konu futbol müzik sinema onlarla geçiyor.Ya gel bak başıma şu geldi derdim var vs desen o yok mesela.Varsa da denk gelmek lazım.Esprileri de anlamıyorum sayın forum ben de bir problem olabilir sanırım onlar da benim esprilerimi anlamıyor ki Cem yılmaz esprisi de yapmıyorum yani Biliyorum ufak şeyler olabilir anlattıklarım çözülür çözülemez bilemem ama kendime dert ediniyorum bu şeyleri ve bunlar benim yaşam kalitemi bozuyor.Her şeyi bırakıp tek başına gelmek zorlamış olabilir.Kardeşimin eşi 1bucuk sene SF'de yaşadı.Ya diyor nasıl memnun değilsin inanamıyorum sana.Yahu memnun olmak bir hap değilki alasın da geçsin her şey Böreğe bakıp ağlayan anasını özleyen arkadaşım da var benim yani
İnsanlar yazıyorlar ya 'nolucak dayanırım ailem için cocuklarım için her şeye göğüs gererim' .. Olmuyor dostum önce can sora canan giriyor işin içine canın öyle sıkılıyor ki diyorsun 'biz de TR'de büyüdük bizim çocuk da büyür ne olacak' sonra devamı geliyor istanbulda olsaydık şimdi şöyle yapardık..Arkadaşları instagramdan stalklıyorsun diyorsun bak şuraya gitmişler anıların canlanıyor.Ve Türkiye bir yerden sonra sadece güzel anıları hatırladığın ve sürekli parfümü burnunun ucuna gelen eski bir sevgilin gibi geliyor.Hasrete düşüyorsun.Kötüleri unutuyorsun.Niye ayrıldığını ne kavgalar ettiğini
Dönenlerin vardır bir bildiği..Kalanların olduğu gibi.Gidene de niye dememek lazım dönene de bize tek kalan hoşgeldin demek olsun
Gelirsin dönersin bir daha gelirsin ABD de burada Türkiye de Avrupa da git gel gez kal yaşa tek tavsiyem iç dengeni bul.Kötüyü iyiyi mutsuzluğu mutluluğu kabullen.Mükemmel bir yer yok Saygılar