Üyelik oluşturma ve foruma giriş konusunda sorun yaşayan üyelerimiz [email protected] adresine email gönderebilirler!
  • ⭐⭐

    Konu hakkında ekşi sözlük’te bir başlık açılmış: https://eksisozluk.com/yurtdisindaki-egitimli-turklerin-birlik-sorunu--7074887

    Ben de bu konuyu burada tartışmaya açmak, sizlerin gözlemlerini ve samimi düşüncelerinizi öğrenmek isterim.

    Sizce diğer milletlere göre Türklerin birliği, beraberliği, dostluğu, dayanışması yurt dışında ne seviyede? Yeterli düzeyde mi? Değilse sebepleri nelerdir? Nasıl daha iyi hale getirilebilir?

  • ⭐⭐⭐⭐⭐

    @saulgoodman Türkler ülke hangisi olduğu önemli değil her ülke de en az 15 20 yıl yaşayanların gitme hikayeleri %90 kaçak olarak giderek başlamıştır. Bu kaçak olarak giden kişilerin yapmadıkları pislik rezil işler kalmamıştır. Çünkü sesini çıkaramıyor ne verirlerse evet diyorlardı. Zaman geçtikçe belli bir süre sonra bunlar bir statü ellerine aldılar. Fakat gel git zaman sonra YASAL yollarla gelenler gelir gelmez onların aynı seviyesinde hatta daha da fazla seviye de hem yaşam hem de konfor olarak yaşamaya başlıyorlar. İşte burada film kopuyor bu kişiler benim çektiğim rezaleti benim çektiğim sefilliği çekmeden gelip benden yukarıda yaşıyorlar deyip sana karşı art niyet besliyorlar. En yakın örnek ilk zamanlar da @MySea bilir Almanya da döner furyası başladığı zaman ustalar yanlarına çalışacak eleman almazdı çünkü işi öğrenirse bana karşı rakip olur karşı dükkan açar benim kazancım düşer. Bu yazdıklarım başta babam olmak üzere ailemde ki kişiler ve de işimden dolayı gelen müşterilerle sohbet neticesinde çıkmıştır. Daha iyi nasıl getirilir klasik laftır herşeyin ilacı zamandır evet zaman geçtikçe eski toprakların yerine gelenler sayesinde bilinçli insanlar yer aldıkça düzelecek.


  • Yurtdışında hiç yaşamadım. Konuyla ilgili kendi tecrübem yok. Bu konuyu gerçekten merak ediyorum.
    @semavi canlı yaınlarında videolarında buna yakın konulardan çok güzel bahsediyor bazen. Fikirlerinden inanılmaz istifade ediyorum umarım bigün tanışma imkanım olur. Bu konuda burda da fikrini görmek isterim.
    @ayvalik10 söylediklerinde haklı olabilirsin fakat ekşisözlük için verilen linke baktım. Orada konuyu açan kişi özellikle sanırım konuyu bu eksenden çıkartmak için eğitim vs konularınada girmiş. "hadi eğitimsiz cahil türklerle muhattap olmamayı anlayabiliyorum bir nebze. fakat doktora yapan, işinin ehli gayet eğitimli insanlar birbirinden uzak duruyor. bunun sebebi nedir?" şeklinde söylüyor özellikle.
    Yani aslında tam olarak merak ettiğim şu. Eğitim, Meslek, TRdeki memleketi, Sosyal sınıfı vs hangi grup bazında incelersek şu kişiler birbirleriyle daha sıkı dostluklar kurabiliyor denilebilir.
    Not: Amacım o gruba girmeye çalışmak değil 🙂


  • Yaklaşık 22 yıldır yurt dışında yaşıyorum, 3 ayrı yabancı ülkede yaşadım. Bence diğer milletlere göre (özellikle Yahudi, Ermeni, Rum gibi milletler), Türklerin birliği, beraberliği, dostluğu, dayanışması kötü seviyede. Bireysel olarak çok iyi ilişkiler kurulabilmesine rağmen, toplu olarak hareket etmeye gelince, yeterli seviyede olmadığımızı düşünüyorum. Toplum olma bilincimiz, bireyselliğin gerisinde kalıyor.
    Nasıl daha iyi hale gelebilir sorusunun cevabı ise, ilk olarak eğitim sistemini değiştirmek. Özellikle tarih dersini, Vatan Millet Sakarya olarak değil, objektif olarak, günahıyla sevabıyla, sorgulamaya açık nesillere öğretmek. 17 devlet kurmakla övünmek değil, 16 tanesinin nasıl ve neden yıkıldığı konusunda bilinçlendirmek. Geçmiş konusunda bilinçlendirdikten sonra, gelecek konusunda insanlara bir hedef belirlemek. Milli bir ideoloji oluşturmak. Farklı politik görüşler olsa da, ana hedefin aynı olması.
    İçinde bulunduğumuz koşullara bakacak olursam, daha çok yolumuz var diye düşünüyorum. Bugün başlasak bile en az 2-3 nesil geçmesi lazım.


  • Bircok neden olabilir. Egitimi seviyesi, yasam sekli farkliliklari, ideolojik fikirler, dunya gorusu farkliliklari vs vs...

    Bunu irdelemek icin Turk insaninin genlerini incelemek gerekir. Bizde toplumsal olarak, bir koseyi donmek, rahata ermek gibi icsellestirdigimiz durtu var. "Ben sunu yaparsam, diger insanlar bundan nasil etkilenir yerine, benim isime yariyorsa iyidir, digerlerinin cani cehenneme..." durtusu var. Yani kisaca bencillik. Bunun devami da fesatlik, kiskanclik ve cekememezlik.

    O yuzden, yaninda calisanin kendinden daha iyi olmasini istemez. Cunku kendisine rakip olmasindan korkar. Cunku o zaman kendisinden daha iyi kazanabilir, kendisinin isine tas koyabilir.

    Yeni yurtdisina gelmis birisinin hemen rahata kavusmasini istemez. Once kendisi gibi cile cekmelidir. Yoksa, kisa zamanda kendisinden daha iyi konuma gelebilir.

    Gozlemlerime gore, bunu ilkokul mezunu da yapiyor, doktora sahibi de. Yani egitim seviyesinden bagimsiz bir olay bu. Genlerle ilgili diye ondan yazdim. DNA'miza islemis bir kere...😁

    Daha uzun uzun yazabilirim ama simdi zamanim yok...


  • Bu konu hakkinda cok konustum... Uzun uzun konusmak artik beni yoruyor...

    Son bir kac aydir evlenen, olen, hastalik geciren, tedai ihtiaci olan vs insanlara yapilanlari gordukten sonra iyiki 'Houston' diyorum...

    Herkes hakettigi gibi bir cevre kurar... bazen bir kac denemeden sonra olur bu...

    Kuramayan, herkes kotu bir ben iyiyim diye gecinen kisilerden uzak duruyorum... Bir cogu sorunun kendilerinde oldugunun biile farkinda degiller...

    5 yilda 30 yildir yasayan bir cok kisiden daha cok cevre edindim tarzim ve birazda isim geregi...

    Herkesin dogrusu dogrudur... Benim dogrumda bu...

    Turkler kotudur on kabulunu kiramayanlari aileme yaklastirmiyorum ve cok mutluyum...

    Diger eyaletleri bilemem... Houston'da son donemde sahit olduklarim goz yasartici idi benim icin... Turk toplulugun kalitesini yukseltenlere tesekkur ediyorum...

    Selamlar...


  • Kesinlikle ama kesinlikle çok çok az son 6 aydır LA'de yaşıyorum buradaki Ermeni, İranlı, Arap ve Yahudileri gördükten sonra Türk olarak gerçekten bu konuda baya eksiğiz sebebini hep içimizdeki bastıramadığımız haset duygusuna bağlıyorum.Tanıştığım yeni insanlardan dolaylı veya doğrudan hep bir benefit elde etme durumunu hissettim.O yüzden burada çoğu yakın arkadaşlarım Azerbaycanlı ve hiçbir şikayetim yok.İşin kötü tarafı ünlü bir Türk restaurantında çalışıyorum ve hep bir ajitasyon modundayız 😃


  • @Burak-Erdoğan, içinde söyledi: Yurt dışındaki Türklerin dayanışma eksikliği

    ..... hep içimizdeki bastıramadığımız haset duygusuna bağlıyorum.Tanıştığım yeni insanlardan dolaylı veya doğrudan hep bir benefit elde etme durumunu hissettim.... 😃

    Iste tam da kirilma noktasi bu cumlelerde...

  • ⭐⭐⭐⭐

    Ben maddeler halinde incelemek istiyorum. Dayanışma eksikliğinin düşüncesi bile üzüyor beni. Fakirlik, salt maddi fakirlik değildir. Dayanışma ve birlikte hareket etme olanağından yoksun olmak en büyük fakirlik sebebidir.

    1. Kendisiyle aynı fikirde olmayanı direk karşıt olarak tanımlamak.
    2. Herkesi kendi gibi bildiğinden, insanların menfaatçi olduğuna yönelik peşin hükümlü olmak.
    3. Başkalarının başarısını hazmedememek.
    4. Tutarsızlık, ani ve ölçüsüz karar değiştirmek.
    5. Sevgiyi samimiyet kurabilme cetveliyle ölçmek.
    6. Çabuk samimi olmaya çalışmak, çabuk sır vermek.
      1. kişiler hakkında dedikoduya eğimli olmak.
    7. Kişilerin yüzüne karşı eleştiri yapamamak, kendi yüzüne yapılan eleştiriye tahammül edememek.
    8. Hızla başarıya ulaşmak istemek. Başarıya ulaşanların kayırıldığına olan inanç.
    9. Aceleci olmak.
    10. Tembel olmak.
    11. Grup işlerinde kendisinden fazla şey beklendiğini düşünmek.
    12. Grup içinde ön planda gözükmek için göz boyamaya çalışmak.
    13. Grup içinde gayretli kişileri ön planda görünmeye çalışmak ile itham etmek.
    14. İnsanların kendisinin parasından, mevkisinden, olanaklarından faydalanmaya çalıştığını düşünerek bu imkanları paylaşmama yönünde belirgin çaba içinde olmak.

    Aklıma gelen başlıca bu sebeplerden ötürü Türkiyede de verimli bir topluluk olma becerisini gösteremiyoruz zaten.


  • Herhangi markete girdiğimde yabancı bir insanla gelişi güzel sohbet başlar, ama saçın güzel der ama bebeğiniz tatlıymış der.. Konuşmak isteyen, bir şeyler paylaşmak isteyen her türlü sohbet başlatır, kaynaşır, arkadaş olur.
    Türk marketine gidiyoruz, herkesin baş eğik, biri birisiyle göz göze gelecek diye ödü kopuyor. Neden, neden diye çok sordum kendime., şöyle bir kanıya vardım. ‘Dedikodu’! Çok komik ama öyle. Aman bu onun tanıdığı, bunlar geçen kavga ettiler, haa bu şunun karısı değil mi, neden geri döndüler ki acaba,… uzar gider.. Biz millet olarak özele girmeye bayılıyoruz. Laf taşımayı spor olarak görüyoruz😂 İnsanlar ağızlarından bir şey kaçırır da biri hakkında başka birini kötüler, o da arkadaşı çıkar aman Allah ben en iyisi hiç konuşmayım diyor.. Kimse kimsenin yüzüne bakmıyor.. Yabancılarda durum öyle değil işte, Sarah nerede nasıl diye soruyorsun yine yabancı olan ortak arkadaşına, sadece iyi diyor. Özeline girip geçen gün aralarında konuştuklarını ayak üstü bana anlatmıyor. Bunu toplum olarak aşabileceğimizi sanmıyorum🙂 böyle geldi böyle gider. Takmıyorum da açıkcası, 3-4 aile dostumuz var onlarda bize yetiyor çok şükür.
    Ama toplu etkinliklerde falan çok komik oluyor yaa herkes fısır fısır, biri öbürünü gözüyle gösteriyor,kaynıyor kazanlar😂 Toplu etkinlere de çok gitmiyoruz yani.. Gülüyorum ama aslında içler acısı, bir o kadar da üzülüyorum.. uzun oldu..

  • ⭐⭐⭐⭐⭐

    @gizemyavuz92 yazdığın yazıdan sonra eskiden paylaşılan bir yazıyı tekrar yazıyım buraya

    "İlk defa İsveç'te bir kızla çıktık. Muhabbet ediyoruz, kız sevdiğim filmleri soruyor, okuduğum kitapları soruyor, gezdiğim ülkeleri soruyor. Ama işimi sormuyor.
    Ben alışmışım , adın nedirden sonra ikinci soru işin nedir. Yok abi döndük dolaştık sevdiğimiz yemeklere falan geldik hala sen ne iş yaparsın demiyor kız bir türlü.
    En son ben sordum, dedim ki ya her şeyi sordun da, sen ne iş yaparsın diye sormadın. Dedi ki kız, ne iş yaptığını sorarsam dolaylı olarak sosyal statünü, kaç para kazandığını da sormuş olurum. Ayıptır. Ben paranı, statünü merak ettiğim için değil seni merak ettiğim için buradayım.
    O gün anladım ki bizde kast sistemi var. Atasözümüz var davul bile dengi dengine diye. Meğerse her davul denkmiş.
    Başka gün yüksek mühendis bir amcayla tanıştım. Ne projeler yapmış. Tüneller, köprüler, havaalanları vs...
    Senin yaşında oğlum var dedi. O da mühendis mi dedim. Hayır işçi, duvar ustası dedi.
    Dedim o nasıl oldu, Benim babam döve döve okutur mühendis yapar.
    Adam kızdı. Niye öyle diyorsun benim oğlum çok iyi bir duvar ustasıdır. Zorla kötü mühendis olacağına, iyi bir duvar ustası olmasının ne kötülüğü var dedi. Adam gurur duyuyor oğluyla.
    Utandım. Mühendisin oğlu gerekirse zorla kötü bir mühendis yapılır, iyi bir duvar ustası olmasına izin verilmez."diye düşündürüldük.


  • @ayvalik10 Iste bu muhendis ornegindeki gibi nedenlerle her depremde ve sonrasinda binalar yikiliyor, her selde kopruler yollar yikiliyor vs vs.

    Bir kisiyi istemedigi, benimsemedigi bir is alanina zorlarsaniz, yaptigi hicbir is duzgun olmaz. Is yapmis olmak icin yapar.

    Sadece anne ve babalar degil ama malesef Turkiye'deki egitim sistemi de insanlari istemedikleri bolumleri okumaya zorluyor.

    Bunun en buyuk ornegi benim. Hicbir zaman bilgisayar IT alaninda okumak ve calismak istemedim ama Turkiye'de istedigim alanlarda bir bolum kazanamadigim icin ve diger bazi faktorler de o donemde benden tarafta olmadigi icin bolum olarak bu alana gecmek zorunda kaldim. Bir cesit mecburiyetten dolayi okudum ve bu alanda bachelor degree tamamladim. Ama hicbir zaman sevemedim IT alaninda calismayi. Kendimi bu alanda gelistirmek bile istemedim. Sevmedigim icin de hic bu alanda calismadim.

  • ⭐⭐⭐⭐⭐

    @MySea
    iki tane link koyacağım senin başına gelen olayların başlıca nedenleri


  • Yurtdışında yaşamadım ama gerek oralarda yaşayan akrabalar gerek arkadaş ziyaretleri ya da tur ve iş gezileri gibi çok fazla gidip gelme ziyaret fırsatımlarım oldu.Şunu net söyleyebilirim,yurtdışında yaşayan Türkler'de kesinlikle yardımseverlikten eser yok ,tabiki herkes için konuşmuyorum ama büyük çoğunluğu maalesef böyle en yakınımdan, en uzağa genelde tüm Türklerin mantığı aynı Türkiye'den kimse gelmesin,ziyaret olabilir o da mümkünse çok kısa süreli onun dışında buralara kesinlikle ama kesinlikle yerleşmesinler düşüncesi içindeler.Bunu uzun yıllar deneyimledim,ve şunu da düşündüm herkes aynı değildir bana olumsuz durumlar denk gelmiş olabilir ,fakat Türkiye'de yaşayan çevremden ,ve de yurtdışında iş için ya da eğitim için bulunan ve geri dönen birçok kişiden aynı benzer hikayeler dinledim ,yani kiminle konuşsam herkesten aynı şeyleri duydum ve de en son yaşadığım korkunç olayla da noktayı koydum.
    2020 Mart ayı eşimle birlikte bir akrabamızın düğünü için Almanya'daydık ve biz gittikten kısa bir süre sonra pandemi nedeniyle sınırlar kapandı ve biz yaklaşık 6 ay ülkemize dönemedik,durum böyle olunca kalacak yer aramaya başladık fakat otel ,pansiyon her yer kapalıydı.Orada yaşayan akraba ,arkadaş,tanıdık,tanımadık kim varsa hepsine ulaştık yardım istedik ,ancak iyi zamanda yüzümüze gülen tüm kapılar kapandı,çaresizlikten 5 sene önce bir arkadaş ziyaretine gittiğimizde arkadaşımızın komşusu olan alman bir aile tanışmıştık;arkadaşım oradan taşındığı içinde biraz tedirgin bir şekilde alman aileye telefon açtık ,önce kendimizi tanıtıp daha sonra durumumuzu kısaca özetledik ,inanın çaresizliğimize o kadar üzüldüler ve paniklediler ki ;kendi dertleri gibi durumu görev edindiler,oteller pansiyonlar kapalı ama biz ikinci evi ya da yazlığı olan arkadaşlarımız var onlarla görüşelim dediler ve 1 gün içerisinde sorun çözüldü.Başka bir arkadaşlarının yaşlı babaları pandemi dönemi için daha iyi bakım yapılacak bir huzurevine yerleştiğinden evinin uygun olduğunu orada kalabileceğimizi söylediler,biz kulaklarımıza inanamadık.Hiç abartmıyorum yakın akraba arkadaş dahil binlerce kişi ile görüştük hepside imkanı olan kişiler,Türkiye de yaşarken yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen insanlar dahil kimse durumumuzla ilgilenmedi bile,herkes aman başımıza kalırlar,aman yabancılar dairesiyle başımız derde girer gibi o kadar saçma ve gereksiz düşüncelerle yardım etmek istemediler ki inanılır gibi değil,kaldı ki biz vize konusunda zaten yabancılar dairesiyle irtibattaydık,sorun çıkması gibi birşey mümkün değildi ayrıca kimseye yük olma niyetinde de değildik,maddi olarak bir sıkıntımız da yoktu ,maalesef tüm bahaneleri kullandılar.Ama hani o kuralcı katı almanlar,pandemi dönemi olağanüstü durum ilan eden almanlar var ya işte onlar bize kucak açtılar ,inanın orada kalırken bile sürekli arayıp sordular,her konuda bizi arayın destek alın dediler.
    Sonuç olarak sadece şunu söyleceğim,vicdan,merhamet ,insanlık ;dil,din,ırk,kan bağı ve mezheple olmuyormuş bu yaşadıklarımız bize bir sürü şeyler öğretti,önyarglarımız kırıldı ,hayata bakış açımız değişti,ayrıca en önemlisi çok şükür hayatımızdan bir sürü insana benzer kalabalıkların gitmesini sağladı.


  • @ser_gün86 Sizin tanidiginiz hickimse rahatlarini sizin icin bozmak istemedikleri icin kapilarini size acmamislardir. Sasiracak bir durum yok 🙂

    Benzer bir durumu biz de yasamistik ilk Florida'ya gittigimiz zamanlarda. Ilk once, Florida'ya gitme sebebimiz olan, esimin uzaktan akrabasi olan doktor bizimle hic ilgilenmedi. Bir defa yemege goturme ve bir defada cafeye goturme disinda arayip sormadi bile!

    Ilk haftalarda otelde kalirken, babamlarin uzaktan bir akrabasinin telefonunu verdiler bize Turkiye'den. Aradik, telefonda kisaca kendimizi tanittik, durumu anlattik. Akrabamiz San Francisco'da yasiyormus, ailecek bir restaurant isletiyorlarmis vs vs.

    "Abi yanina gelsek, oradan baslasak, nasil olur?" diye sorduk. Oyle sorunca, ilk sorusu "Ne kadar paraniz var?" oldu. O sirada, eger yanlis hatirlamiyorsam, nakit olarak $1,000-1,200 kalmisti bizde. 🙂 Sonra sanirim bizdeki parayi begenmemis olacak ki "Benim burada kurulu bir duzenim var, malesef sizin icin bozamam!" dedi. "Iyi abi duzenini biz hic bozmayalim o zaman, size mutluluklar..." dedik ve telefonu kapattik. 😃

    Arkasindan hemen Turkiye'yi aradik ve bir daha akraba diye agzini acan olursa, agzina kurekle vuracagiz dedik 😛 😛


  • Hocam,size de çok geçmiş olsun, bizim şaşırdığımız olay şu bir kişi ,beş kişi on kişi bu şekilde davransa neyse tanıdık,tanımadık en az 1000 kişi hiç abartmıyorum tek tek herkese ulaştık,hepsi anlaşmış gibi aynı tepkiyi verdiler.Bir de biz bu insanların bir çoğuyla Türkiye'de uzun yıllar aynı ortamlarda bulunduk,zor zamanlarında her defasında onlara destek olduk,yaşadığımız durum tabiri caizse tam anlamıyla bir dost akrabağa kazığı oldu.Onlara kalsa sokakta kalalım,hükümet zaten buna izin vermezmiş,bize kalacak yer ayarlarlarmış :))) Bu yaşadığımız süreçlerden sonra artık hiçbir şeye şaşırmıyoruz. 😉


  • Yukarida da yazmistim, bu Turk insaninin genel olarak genlerinde var. Istisnalar elbette her durumda oldugu gibi bu durumda da vardir ama geneli bu sekilde... ABD, Almanya veya baska ulke farketmiyor. Yurtdisina cikinca durum bu!

  • ⭐⭐⭐⭐

    @MySea, içinde söyledi: Yurt dışındaki Türklerin dayanışma eksikliği

    Yukarida da yazmistim, bu Turk insaninin genel olarak genlerinde var. Istisnalar elbette her durumda oldugu gibi bu durumda da vardir ama geneli bu sekilde... ABD, Almanya veya baska ulke farketmiyor. Yurtdisina cikinca durum bu!

    Şöyle bir toparlamak istiyorum, Yurtdışı ve ya yurtiçi, bir Türkün;
    Kişilik ve karaktere göre değişmek üzere,
    Tanıdığınız biri yurtiçinde ya da yurtdıışında size destek olmuyorsa sizi sevmiyordur. NOKTA..
    Tanımadığınız biri, yurt içinde ve ya yurtdışında size destek olmuyorsa,
    1- Tanıdığı kişilerden sebepli ya da sebepsiz kazık yemiştir, size bulaşmak istemiyordur.
    2- Sizden bir menfaati olmayacağını düşündüğünden sizinle uğraşmak istemiyordur.
    Aksi durumda sizi tanıyan kişi, eğer seviyorsa mutlaka yardım edecek bir alan bulacaktır. Tanımayan kişi eğer olumsuz tecrübesi çok değilse, ya da kişilik olarak bu olumsuzlukları insanın tabiatına yorup, yoluna devam eden biriyse size peşin hükümle yaklaşmayacak ve ufak ya da büyük, ihtiyacınızın çözümünde yol gösterecek, destek olacaktır. Bunların aksi, kötü niyetli, insan ilişkisi zayıf, sosyal zekadan yoksun, + psikolojik olarak insanların olumsuz hallerinden zevk alan kişiler olmaları gerekir.
    Açık söylüyorum, tanıdığınız biri size yol göstermekten bile imtina ediyorsa sizi sevmiyor ya da sizin kötü durumunuzdan zevk alıyordur. Öyle insanlara hayatınızda yer vermeyin, görüşmeyin, onlara muhtaç olmamaya gayret edin.


  • @ibrahimasar Hocam birde soyleleri var: Yardimci oluyorsunuz, yol gosteriyorsunuz ve hatta evinizin kapilarini aciyorsunuz; ve nihayetinde, sizinle isleri bittigi anda, sorunlari cozuldugu anda, artik ne selam kaliyor ne de arayip sorma...

  • ⭐⭐⭐⭐

    @MySea, içinde söyledi: Yurt dışındaki Türklerin dayanışma eksikliği

    @ibrahimasar Hocam birde soyleleri var: Yardimci oluyorsunuz, yol gosteriyorsunuz ve hatta evinizin kapilarini aciyorsunuz; ve nihayetinde, sizinle isleri bittigi anda, sorunlari cozuldugu anda, artik ne selam kaliyor ne de arayip sorma...

    O bahsettiğim, sizi tanıyanın ya da tanımayanın yaşadığı olumsuz durumlara örnek bir hikaye de bu. Her insan güncel hayatında buna benzer pek çok olumsuz tecrübe yaşıyor maalesef. İletişim eksikliği mi dersiniz. Kişilik bozukluğu mu dersiniz...
    Kısaca ben de bir örnek vereyim. Ankaradan işten ayrıldım, Bodruma yerleşeceğim. İstanbuldaki borca batmış ama elime doğmuş yiğenime bir destek olup, onuda buraya getirip çekip çevirme, borçlarını kapatma, hayatını bir düzene sokma, bir birimize destek olup çalışıp geçinme planlarıma karşılık, yiğenimin, burada çalışırken, kendi mesaisi esnasında iş yerinden para tırtıklamayı, elde ettiği bu parayla tam karşıma kendi dükkanı açmayı, o döneme kadar elde ettiğimiz müşterileri kendine yöneltip beni batırmayı planladığını öğrendim. Sonra neden böyle bir plan yaptığını sorduğumda ''ölene kadar seninle mi çalışıcam, boynuz kulağı geçer'' cevabı aldım. Ulan benim kabahatim ne. Niye beni batırıyosun, git ötede oyna 🙂 Tabi getirmedim arkadaşı. Selamı sabahı kestim. Ablamla aram açıldı, neden götürmedin diye. Annem ayrı afra tafra yaptı. Ortada fol yok yumurta yok. Demek ki adamın bizde bir kuyruk acısı var. E şimdi, ben bu adamı mı amerikada el üstünde tutayım. Bu başımıza gelen olumsuz tecrübelerden sadece biri. Enişteden, kayın biraderden, abladan arkadaştan, komşudan, baldızdan, bacanaktan, burada ara ara görüştüğümüz müşteriden... kazık yemediğimiz kimse kalmadı. Ama biz akıllanmıyoruz. Toleransımız yüksek. Her seferinde canımız yanıyor. Kızıyoruz, küsüyoruz. Sonra yardıma muhtaç yaralı bir kuş görünce elimiz ayağımız boşalıyor.. Alemin enayisi dedikleri var ya. Biziz işte o 🙂


Benzer Başlıklar

  • 8
  • 10
  • 1
  • 17
Forum kurallarına uymayan veya forum düzenine aykırı davranan üyeler uyarılmadan forumdan çıkarılabilirler. Özellikle gereksiz yeni başlık oluşturacakların dikkatine!

97
Çevrimiçi

40.2k
Kullanıcı

4.3k
Konu

420.1k
İleti


| | | |

Powered by NodeBB | Copyright © 2023 Yesilkart Forum