Yurtdışında yaşamadım ama gerek oralarda yaşayan akrabalar gerek arkadaş ziyaretleri ya da tur ve iş gezileri gibi çok fazla gidip gelme ziyaret fırsatımlarım oldu.Şunu net söyleyebilirim,yurtdışında yaşayan Türkler'de kesinlikle yardımseverlikten eser yok ,tabiki herkes için konuşmuyorum ama büyük çoğunluğu maalesef böyle en yakınımdan, en uzağa genelde tüm Türklerin mantığı aynı Türkiye'den kimse gelmesin,ziyaret olabilir o da mümkünse çok kısa süreli onun dışında buralara kesinlikle ama kesinlikle yerleşmesinler düşüncesi içindeler.Bunu uzun yıllar deneyimledim,ve şunu da düşündüm herkes aynı değildir bana olumsuz durumlar denk gelmiş olabilir ,fakat Türkiye'de yaşayan çevremden ,ve de yurtdışında iş için ya da eğitim için bulunan ve geri dönen birçok kişiden aynı benzer hikayeler dinledim ,yani kiminle konuşsam herkesten aynı şeyleri duydum ve de en son yaşadığım korkunç olayla da noktayı koydum.
2020 Mart ayı eşimle birlikte bir akrabamızın düğünü için Almanya'daydık ve biz gittikten kısa bir süre sonra pandemi nedeniyle sınırlar kapandı ve biz yaklaşık 6 ay ülkemize dönemedik,durum böyle olunca kalacak yer aramaya başladık fakat otel ,pansiyon her yer kapalıydı.Orada yaşayan akraba ,arkadaş,tanıdık,tanımadık kim varsa hepsine ulaştık yardım istedik ,ancak iyi zamanda yüzümüze gülen tüm kapılar kapandı,çaresizlikten 5 sene önce bir arkadaş ziyaretine gittiğimizde arkadaşımızın komşusu olan alman bir aile tanışmıştık;arkadaşım oradan taşındığı içinde biraz tedirgin bir şekilde alman aileye telefon açtık ,önce kendimizi tanıtıp daha sonra durumumuzu kısaca özetledik ,inanın çaresizliğimize o kadar üzüldüler ve paniklediler ki ;kendi dertleri gibi durumu görev edindiler,oteller pansiyonlar kapalı ama biz ikinci evi ya da yazlığı olan arkadaşlarımız var onlarla görüşelim dediler ve 1 gün içerisinde sorun çözüldü.Başka bir arkadaşlarının yaşlı babaları pandemi dönemi için daha iyi bakım yapılacak bir huzurevine yerleştiğinden evinin uygun olduğunu orada kalabileceğimizi söylediler,biz kulaklarımıza inanamadık.Hiç abartmıyorum yakın akraba arkadaş dahil binlerce kişi ile görüştük hepside imkanı olan kişiler,Türkiye de yaşarken yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen insanlar dahil kimse durumumuzla ilgilenmedi bile,herkes aman başımıza kalırlar,aman yabancılar dairesiyle başımız derde girer gibi o kadar saçma ve gereksiz düşüncelerle yardım etmek istemediler ki inanılır gibi değil,kaldı ki biz vize konusunda zaten yabancılar dairesiyle irtibattaydık,sorun çıkması gibi birşey mümkün değildi ayrıca kimseye yük olma niyetinde de değildik,maddi olarak bir sıkıntımız da yoktu ,maalesef tüm bahaneleri kullandılar.Ama hani o kuralcı katı almanlar,pandemi dönemi olağanüstü durum ilan eden almanlar var ya işte onlar bize kucak açtılar ,inanın orada kalırken bile sürekli arayıp sordular,her konuda bizi arayın destek alın dediler.
Sonuç olarak sadece şunu söyleceğim,vicdan,merhamet ,insanlık ;dil,din,ırk,kan bağı ve mezheple olmuyormuş bu yaşadıklarımız bize bir sürü şeyler öğretti,önyarglarımız kırıldı ,hayata bakış açımız değişti,ayrıca en önemlisi çok şükür hayatımızdan bir sürü insana benzer kalabalıkların gitmesini sağladı.