Bir insan hayatını Uber, Lyft, Flex, ne ile kazanırsa kazanır. Bu gibi işleri sürekli olarak da yapabilir. Bunun hiçbir sakıncasını görmüyorum. Herkes beyaz yakalı olmak, yatırımcı olmak veya çok para kazanmak mecburiyetinde değildir. İnsanın iyi ve düzgün bir karakteri olması, işini iyi yapan bir insan olması toplumdaki statüsünü belirlemeye yetmelidir; mesleği, sahip olduğu unvanlar veya maddi varlığı değil.
konu: türkiye'den ... gitmek
yer: ekşi
"6 yıl kadar önce hayata geçirdiğim eylem. green card çekilişi için düzenli olarak başvuruyordum, sonunda şansım yaver gitmişti. amerikan göçmenlik sistemi sayesinde oturma, çalışma izni almıştım.
beni bu kararı almaya iten sebepler bir hayli fazlaydı, çoğumuzun dert yandığı ekonomik sıkıntılar, işyerinin düzgün bir kariyer vaat etmemesi, muallakta kalan hedefler, toplumsal yozlaşma, gri binaların insanların üzerine üzerine geliyor oluşu vs ama en çok yeni bir başlangıç yapma isteğiydi beni bu yola götüren. dönüp arkama baktığımda aldığım karardan dolayı memnunum.
başlangıçta her memleket, her şehir zordur. benim için kolay olmadığını itiraf etmeliyim. hayalini kurduğunuz işlerde çalışamıyorsunuz, ingilizceniz belli bir seviyede olsa dahi. sanırım burada kritik eşik 2 yıl, çevremde benzer statüde olanların da söylediği şey buydu. 2 yıl diş sıkmak, her türlü zorluğa göğüs germek. sonrasında hem kariyer anlamında bir yerlere gelebiliyorsunuz hem de arzuladığınız maaşları, sosyal hakları & statüyü kazanabiliyorsunuz.
şu an vatandaşım, pasaportumla vizesiz birçok ülkeye giriş çıkış yapabiliyorum, düzgün bi' hayatım var, eşim ve çocuğumla beraber kusursuz olmasa da güzel bir mahallede yaşıyoruz. naçizane tavsiyem, abd veya kanada gibi ülkeleri düşünüyorsanız, iş bulmak, iş kurmak, hayallerinizi gerçekleştirmek sizin elinizde, çalıştığınız kadar karşılığını alırsınız. son olarak, hep o valizi hazırlayıp kapıdan çıkacağınız, sevdiklerinizi geride bırakacağınız anı düşünüp geri adım atıyorsanız, atmayın. bazen gemileri yakmak o kadar da kötü sonuçlar doğurmuyor."
Konuyla ilgili bir alıntı yapmak isterim:
"yazarların yurt dışına göç edememe sebebi
yıllar önce bir adamla tanışmıştım. amerika'ya gitme şansı olmuş, herşeyi denkleştirmiş ama havaalanından dönmüş. uzun uzun anlatmıştı, gidemedim cesaret edemedim, yapamadım diye.
benim ilk defa tek başıma yurtdışına gidişim 20-21 yaşlarındayken rusya'ya olmuştu. bir önceki gece ne kadar stresli olduğumu hatırlıyorum, günü yaklaştıkça çok korktuğumu hatırlıyorum, tek başıma ne yapacağım, nasıl edeceğim filan. elimden ayağımdan kan çekiliyor gibi hissettiğimi hatırlıyorum, korkudan... ama ne oldu? gittim, bir 3 ay rusça dil okudum geldim (kadınım, cidden dil okumaya gittim, başka bir şeye değil, hemen kaşınız gözünüz oynamaya başlamasın).
o amerika'ya gidecekken havallanından dönen adam inanılmaz saygımı kaybetmiştim. bir anda gözümde üç kuruşluk oldu adam. ki biliyorum yani nasıl bir duygu o korku.
şimdi benim gördüğüm kadarıyla bir çok genç, zeki, girişken, çalışkan, inatçı insanda bu cesaret var. elinden ayaklarından kan çekiliyor gibi hissetse de, heyecanla karışık korkular içinde olsa da inatla biniyor uçağa gidiyor.
benim gördüğüm büyük hataları sayayım, bu kadar para zaman ve duygusal emek yatırdıktan sonra niye bazıları türkiye'ye geri döndü...
giderken başkasına güvenmek çok büyük hata. "tanıdık var, yardımcı olur" diye gitmeyin hiç bir yere. amcanın yanına gitmek diye bir şey olmuyor. herkes kendi canının derdinde. türkiye'de olsa sana yapacağı iyiliği, yabancı ülkede yapamayacak vaziyette olabiliyor. yabancı ülkede koşullar çok farklı olabiliyor bazen. tanıdık varsa, sana yapacağı en büyük hayır ancak neyi nerede ucuza bulursun onu söylemek olabilir, ney nerede bulunur, nasıl kazık yemeden işini görürsün filan. yoksa "gider ilk 2 ay evinde kalırım, iş bulana kadar" filan diye gitmeyin. zaten de çirkin bir şey yani o derece başka birinin üstüne yıkılmak. hiç yardım istemeyin demiyorum. ama eğer vize, iş bulma, kalacak yer filan gibi temel şeyler için başkasına bel bağlıyorsan, muhtemelen o ülkede kalıcı da olamıyorsun, kapağı atamıyorsun. kendi planını yapman lazım.
başka bir tanesi aile desteği. yani türkiye'de kalanların destek vermesi lazım. annen baban ağlaya dövüne seni sürekli geri çağırıyorsa hakikaten olmuyor bu iş. yurtdışında, bırak aileni, arkadaşlarından bile uzakta, zaten aşırı bir yalnızlıkla baş etmek zorunda kalıyor insan, özellikle ilk bir kaç yıl. bak "yıl" diyorum, çünkü elbette daha ilk günden arkadaş edinirsin, seni oraya buraya çağırırlar ama hepsi sonuçta yeni yeni insanlar. derin arkadaşlıklar geliştirene kadar o yalnızlık yakanı bırakmıyor. o da zaman alıyor. sen o yalnızlık içerisindeyken ailenin skype'tan sana güler yüz göstermesi "sık dişini, yapacaksın" demesi bambaşka, "seni çok özledim, hasretinden hasta oldum, geri gel" demesi başka. on kat, yüz kat, bin kat ağır oluyor insana.
başka bir tanesi değişime açık olmak. bak adam cesaret etmiş, sebat etmiş, etinden tırnağından arttırıp para biriktirmiş, yabancı ülkeye gelmiş..ama hala karşısında çıkan her durumda "türkiye'de şöyle, türkiye'de böyle" diyor. insanların türkiye'de davrandığı gibi davranmalarını bekliyor ve bunu göremezse tavır koyuyor. bak türkiye'nin, türklerin bir kültürü var. bunun "normal" olmak yerine "kültür" olduğunu anlamak gerekiyor. yoksa ne arkadaş edinebilirsin, ne iş bulabilirsin, ne eş bulabilirsin. kız yada erkek arkadaşının bir türk kızı ya da türk erkeği gibi davranmasını beklersen, davranmadığında kırılıp bozulursan olmaz. farklı bir anlayışı anlamaya açık olmak lazım. ya da profesyonel ilişkilerde. şirketin, devletin, kanunların senden ne beklediğini, neyi nereye kadar esnetip esnetemeyeceğini, ne kadar resmi, ne kadar laubali olmak gerektiğini, hatta hangi şakaların ok, hangilerinin not ok olduğunu bile türk standardında değerlendirmekten, bulunduğun ülkenin standardında değerlendirmeye geçiş yapabilmek lazım. yani ne demek istediğim anlaşıldı mı bilmiyorum, örnekle anlatsam daha iyi olacak ama aklıma gelen örnekler hep çok spesifik ve konuyu tek tek durumlara indirgemek istemiyorum. değişime açık olmayan adam uyum sağlayamıyor, her yaptığı girişimde zorlanıyor ve sonuçta da yılıyor. yılmayanı da zaten kendi ufak türk gettosunu kurup hep türk amcalar teyzelerle takılıyor, o ülkenin içine tam olarak karışamamış oluyor. 10 sene, 20 sene de orada yaşasa hala turist gibi oluyor. 70-80'lerde almanya'ya işçi giden kocasının yanına gidip bütün gün türk eltisiyle dedikodu yapan ev kadını için bu olur. ama senin için olmaz. gideceksin, çevre yapacaksın, kariyer yapacaksın filan.
sonuncusu ve en önemlisi de dil elbette. dil bilmemek benim tanıştığı bir sürü cesur, sebatlı, girişken insanın suçu değil. türkiye'de "dil biliyor" kabul edilen şey, yurtdışında "çat pat konuşuyor"a dönüşüyor. eğer dil biliyorsan, değişime açıksan, halini tavrını ve kafayapını o ülkenin profesyonellik anlayışına göre ayarlayabiliyorsan mesleğin ne olursa olsun iş bulursun. mesleğinde bulmazsın belki ama illa doğru dürüst bir iş bulursun (bir çok gelişmiş ülkede. mozambik'e gidiyorsan bilemem.) çünkü hem şirket içi, hem dışarıya karşı iletişimi yormayacak bir adam olman gerekiyor işverenin gözünde. ufak tefek gramer hatalarından bahsetmiyorum, o kimsenin umurunda değil, ama birisi sana uzun ve kompleks bir mevzuyu anlattığında "ney?" demeden havada kapabilecek kadar dil biliyor olman gerekiyor. hele de ilk gittiğinde zaten muhtemelen ilk bakacağın işler vasıfsız işler olacak, tezgahtarlık, satıcılık, garsonluk filan gibi. bu demektir ki vahşi kalabalıkla muhatap olacaksın. kendi mesleğini, teknik terimleri filan çok iyi bilsen de, kendi mesleğinde profesyonel kalıcı bir işl bulana kadar, müşteri hizmetleri, retail, servis filan gibi alanlarda çalışacaksın. bu da ne demek, vahşi kalabalıkla, yani her tür eğitim seviyesinden, her tür aksanla konuşan insanlarla muhatap olacaksın. hepsini anlayabilmek gerekiyor. eğer ki sana gelip "gaadaş bize dööt dane bi buçuh, az eyilerden veee.." diyen adamı (ya da bunun ingilizce versiyonu mesela) anlayamayacaksan garson olarak da iş bulamıyorsun, o yüzden de ilk zamanlarda tutunamamış oluyorsun, bildiğin konuda iş bulmaya sıra gelemiyor. çünkü gerçek hayat öyle bir şey. ingilizce dersi gibi değil.
sonuçta paran olsa bile gidememe sebepleri, plansızlık (başkasına güvenme), ailenin desteklememesi, değişime ayak uyduramamak ve dil yetersizliği.
ya kendi ilk tek başıma gidişimden bahsetmiştim entry başlarında.. sonra kalkıp tek başıma amerika'ya gittim. en son da kalkıp yeni zelanda'ya geldim. burada çok iyi, çok çalışkan, çok zeki, çok girişken türk arkadaşlarım oldu. birer birer döndüler. her bir seyahat bir öncekinden kolay oldu. kendi anlayışımdan farklı kafa yapılarıyla geçinmeyi, hatta onları sevmeyi öğrendim. kendimden başkasına güvenmemeyi öğrendim (ki bunu kızarak, teessüf ederek söylemiyorum, haklı yani adamlar, herkes kendi derdinde). şimdi artık 4 yıldan fazla oldu, yeni zelanda'da yaşıyorum. gelip de geri dönen her bir arkadaşıma keşke daha çok yardım edebilseydim diyorum. ama edemedim. ben de kendi derdimde olduğum için. kimisinin ailesi ayağına dolandı, kimisi dil bilmediği için iş tutnamadı, kimisi de (ki en bok yoluna gideni) kafa yapısına ayak uyduramadı. herşeyin türkiye'de olduğu gibi olmasını bekledi, olmayınca yeni bir yolu kabullenemedi. sağlı sollu bin bir ülkenin restoranıyla dolu sokakta, hergün dönerciden döner yiyen adam oldu. iş görüşmelerinde de, burada edindiği kız arkadaşıyla olan ilişkisinde de, yasalar ve devletle olan işlerinde de.. sonuçta da geri döndü.
böyle konuşunca afaki geliyor ama gerçek bu."
Kaynak: eye snap, ekşi sözlük, 15.01.19, https://eksisozluk.com/entry/85523724
(Yazının tamamını aldım çünkü bazen link ölüyor. İtiraz gelirse kısaltabilirim.)
İlk girişimizi Washington D.C.'den yaptık, giriş deneyimimizi kısaca anlatayım: Pasaport kuyruğunda iki sıra var: US Citizens ve Visitors. Burada "visitors" kısmında bekledik, teyit amaçlı olarak green card ile ilk girişimiz olduğunu belirterek yetkiliye sorduğumuzda da doğru sırada olduğumuz ifade edildi. Sıra oldukça uzundu, çocuklarla beklemek biraz zor oldu, çocuklu aileler hazırlıklı olsunlar ve uçaktan inmeden çocukların tuvalet ihtiyaçlarını gidersinler. Sıra bize geldikten sonra pasaportlarımız ve sarı zarflarımız gişedeki memur tarafından kontrol edildi. Forumda sarı zarf teslim ve kontrolünün başka bir bölümde yapıldığını okumuştuk ancak bize böyle yapılmadı, bütün işlemler pasaport kontrol gişesinde olup bitti. Gişedeki memur sarı zarflarımızı açıp kontrol etti, her birimizin (benim, eşimin ve çocukların) fotoğrafını çekti, zarf üzerindeki adresimizin hala aynı olup olmadığını sordu ve hemen orada adresi güncelledik, memur güncel adresi bütün sarı zarfların üzerine tek tek yazdı ve eski adreslerin üzerini çizdi, nihayet vizemizin olduğu sayfanın karşısındaki boş sayfaya ABD'ye giriş tarihimizi yazan damgayı bastı ve işlemlerin tamam olduğunu söyleyerek ABD sınırından içeriye geçişimize izin verdi. Böylece göçmen statüsüyle ülkeye ilk adımımızı atmış olduk. Hayırlı ve uğurlu olmasını diliyoruz. 
Heyecanlı bekleyişin sona ermesine saatler kaldı... Umarım gerçekten isteyenlere ve gerçekten bu şansı değerlendirebileceklere çıkar diyorum. Amerika'dan hepinize sevgiler, selamlar...
(Bu ileti, troller nedeniyle yaşanan huzursuzluk sebebiyle yazarı tarafından silinmiştir.)
Bedava veya indirimli 
video oyun kampanyalarına rastladıkça bu başlık altında paylaşmayı düşünüyorum. Katkılarınıza açıktır.
İlk müjdeli kampanya haberim 
Batman oyunları için!
ve
oyunları şu an Epic Games Store'da bedava!
https://www.epicgames.com/store/tr/collection/batman-free-week
@ercan-tekoglan Amerikada tutunamayıp geri dönenler varmı içinde söyledi:
Merhabalar, kendi hikayemi paylasmak istiyorum. Oncelikle benim gordugum sey ulkemizin egitim sistemi ve yetisme tarzimizdan dolayi bahsi gecen olay yasansa bile kimse dile getirmiyor getiremiyor elalem ne der korkusuyla. Kimisi burada bunu acikca dile getiriyor ama kimisi de yuzunde sahte bir gulumsemeyle yasiyor. yine de hissedebiliyorsunuz.
Ben mayis 2018 de ilk girisimi yaptim kalifornia ya.devlette 4b li calisan bir ziraat muhendisiydim.iyi kotu ozel tecrubesi intermediate seviye ingilizce ile hayalerim ideallerimin pesinden kostum.mezun olunca meslek disi ama cin de kisa bir tecrubem oldu, sonra avusturalya icin ugrastik fln sonra green card oldu....arkadasim basvurmustu benim adima acikcasi ve sansima ilk seferde cikti. her ne kadar hazirlansam da yeterli butceyi denklestiremedim hic bir zaman.borclu bir sekilde yillik iznimi aldim 20 gun atladim geldim.
Yaptigim en buyuk hata nasilsa ingilizceyi orada mecbur ogrenecem diye yan gelip yatmak oldu 1 sene.uzerine bir sey koymadan geldim ama yeterli olmadigini gordum.reading ve writing olarak daha ust seviyede olsam da konusmada tokezledim hep ve onun stresini yasadim.ama yine de devamli is basvurusu yaptim ve gerek telefon gerek yuz yuze lokantadan buyuk firmalarla devamli gorusmeye, pratik yapmaya calistim.
Ssn isleminin uzamasiyla karar verme surecinin sonuna geldim.izndim bitmis ancak henuz ssn yoktu ve ise baslayamiyordum.maddi imkanimin kotu olmasindan dolayi arabada alamamistim.bunlar hep stres olarak geri dondu.2 yil memurluk yaptim ama demek ki o zihniyet yerlesmis az da olsa ve garantici bakma huyu edinmisin hayata karsi.derken istifa dilekcemi devreye sokturdum arkadasima ve ssn i beklemeyi devam ettim.
hintli bir bayanin yaninda kaldim o sure boyunca.normal oda kirasini odedim.bisikletle etrafi gezmeye gayret ettim.o bolgede beni karsilayan bi abi vardi sagolsun o da evinde misafir etti yardimci oldu.ama o da calismak zorundaydi haftada bir anca gorusuyorduk.derken yalnizlik da geldi catti.insanin birden bu sekilde birden yalniz kalmasi kotu oluyormus
derken bi anlik bosalmayla temmuz sonunda donme karari aldim.memuriyet gitmis elimdeki parayi sifirlamadan en azindan borcsuz bir sekilde dondum.ozel sektorde is aramaya basladim.2 haftada isimi buldum hizlica.turkiyenin sayili meyve uretim firmalarindan birinde basladim hemen ise.hayatin guzel yani da bu bence, bazen ne kadar hazirim desenizde hic bir zaman hazir olamiyorsunuz ancak en caresiz durumunuzda birden bir isik parliyor.
derken basladim calismaya, tabi cevremde insanlar yapamadi edemedi, memurlugu yaktin bosuna,gul gibi isin vardi nidalariyla dolasti durdu.yeri geldi kabullendim yeri geldi bahaneler urettim.
isler guzel giderken tabi sabah uyandigimda kendimi kendime karsi suclu hissetmeye basladim.nerde kaldi benim ideallerim hayallerim.maddi olarak devletten daha iyiydim ama ruhen bir sucluluk hissediyordum.derken duramadim, terkrar yoklamaya basladim amerikayi
Kisaca hikayem bu sekilde.gelip donen ama tekrar gelen birisi olarak boyle bir hikaye paylasabilirim. Bu surecte tabi @crazycells in de buyuk destekleri oldu.Tekrara tesekkur ediyorum kendisine.
Yas 30. bazen 50 gibi hissediyorum. Lakin simdiye kadar gorup igrendigim sey, hayattan ne istiyorsaniz hayat veriyor size onu.onunla ne yapacaginiz size kalmis tabi.hayatta calisan, emek veren kazaniyor.Yeri gelir dusulur ama kalkmasini ogrenmek gerek. yetistirilirken hep rahat yetistirildim.amerikada ki cocuk yetistirme konusuna gipta ile bakiyorum ve birey olarak yetistirme konusunda hak veriyorum. Biz hep basari hikayelerini paylasiyoruz ya da basaramadiklarimizi basarmis gibi paylasiyoruz. Kendimize karsi durust olamiyoruz.
Hepimiz Turkiyede birer aslaniz kaplaniz, zekilikte ustumuze yok, en iyisi hep bize. Evet, cok egolu bir milletiz. En mukemmel biziz hep.yazdiklarimi okuyanlar belki de bazi konularda yargilayacaklar beni, elestirecekler.saygi ile karsilarim. Dostoyevski demis ya "Ne yaparsan yap pişman öleceksin demişler belki yaptıklarından belki de yapmadıklarından" diye. En azindan ozgur bir sekilde canimin istedigini yapiyorum su hayatta.
Sevgilerle,
Öncelikle hikayenizi paylaşma konusunda gösterdiğiniz medeni cesaretinizi kutlarım.
Bizde "elalem ne der?" ve "kol kırılır yen içinde kalır" sözleriyle ifadesini bulan, dışarıya karşı daima dik ve başarılı görünme kompleksi var. Bunda toplumun yeni ama riskli bir şeyleri deneyenleri değil, hayatını hiçbir yeni şeyi denemeden, statüko peşinde, güvenli ve risksiz yoldan giderek geçirenleri onaylamasının, maceraya atılanların cesaretini kırmasının, deneyip başaramayanları hakir görmesinin de rolü var. Toplumdaki bu bakış açısı ve bizdeki bu kompleks yüzünden zaten zor olan hayatı kendimiz için daha da zorlaştırıyoruz. Büyük başarılar elde edemiyoruz. Yapılan son araştırmalara göre ülkemiz gençlerinin en büyük hayali memur olmakmış. İnanabiliyor musunuz? Yıl 2019 ve gençlerimizin en büyük hedefi memur olmak. Memuriyete giden yolların da ülkemizde sıklıkla liyakatten ziyade kayırmacılıktan ve "sakıncasızlıktan" geçtiği de malum iken. Bu konu uzun, fazla girmeyeyim.
Bu gibi "başarısızlık" (?!) ve başarısızlıklara rağmen vazgeçmeme hikayelerinin daha çok paylaşılmasını dilerim.
"Talih cesurdan yanadır" diyerek bu yazıyı bitiriyorum.
Çok teşekkürler paylaşım için... İş, şehir seçimi vs gibi maddi sorunlara kafa yorarken insan kendi manevi dünyasını, psikolojisini ihmal edebilir, gözden kaçırabilir. Her şeyin başı sağlık. Sağlığa akıl ve ruh sağlığı da dahil. Ne yaşayacağımızın farkında olmamız mücadele etmemizi kolaylaştırır.
@sisi_yd, içinde söyledi: Türkiye'den gelen gelir için vergi
Merhaba herkese, Temmuz 2024’te Green Card’imizi aldik ve Turkiyeye donerek isimize devam ettik. Yil sonuna kadar da Turkiye’de calistik. Bu sure icin vergi beyani yapacagim. Bu konuda bize danismanlik verebilecek olan, onerileri olanlar varsa bekliyorum. Simdiden cok tesekkurler
Size uygun olan TurboTax sürümünü satın alıp kendiniz yapabilirsiniz. Bu hizmeti içeren bir paketi alırsanız vergi danışmanlarına soru sorma imkanınız da oluyor. Buradaki referanslı bağlantıdan alırsanız %20 indirimden yararlanabilirsiniz.
Bir vergi danışmanının vergi bildiriminizi sizin adınıza yapmasını istiyorsanız bu konuda IRS'in resmi sitesinde bazı tavsiyeler ve bilgiler yer alıyor, göz atabilirsiniz.
@ridetowild TennCare'ın şartlarını bilmiyorum ama şunu söyleyebilirim: Resmi belgede yanlış beyanda bulunmak, bir göçmen olarak Amerika'da yapmak isteyeceğiniz son şey olmalı. İleride çok başınızı ağrıtabilir.
@halildnrts34, içinde söyledi: DV2025 (2025 Green Card Lotosu) Aşamaları
@saulgoodman istanbul üniversitesi lojistik yönetimi 3.sınıf öğrencisiyim. amerikada okuduğum bölümle ilgili bir iş yapmak öncelikli hedefim.
Amerika'da kazandığınız haklarınızı korumayı ihmal etmeden okulunuzu bitirmenizi tavsiye ederim.
@zorbey, içinde söyledi: Amerika'da Uber Eats, DoorDash ve Pizza Delivery Yapmak
Selamlar dallasta bu tür işleri yapan var mıdır? XL-comfort tarzı yapmak daha mı mantıklı. Yorumlarınızı bekliyorum teşekkür ederim
Dallas'ta yaşayan ya da bu bölgede taşıma, kurye işleri yapan arkadaşlar, Güney Dallas, Oak Cliff, Wolf Creek, Hutchins bölgelerinden uzak durunuz. Gasp, adam kaçırma gibi olaylar yaşanıyor. Herkese güvenli yolculuklar...
@halildnrts34, içinde söyledi: DV2025 (2025 Green Card Lotosu) Aşamaları
arkadaşlar en geç 28 temmuza kadar abd'ye ilk girişimi yapmam gerekiyor ancak şuan üniversite okuduğum için dönem bittikten sonra yani haziran sonu gibi gitmeyi planlıyorum. forumda okuduğum kadarıyla giriş tarihini erteleyip riske atmaktansa (olası bir salgın, yeni yasalar vb. ihtimallere karşı) erkenden giriş yapmanın daha mantıklı olduğu söyleniyor. siz bu durumda ne yapmamı tavsiye edersiniz? acaba yakın bir zamanda gir çık yapıp daha sonra okul kapanınca temelli olarak mı gitsem diye düşünüyorum ancak o zaman da bir kaç ay amerika dışında bulunmak tekrar giriş yapmak istediğimde sıkıntı yaratır mı bilmiyorum. kafam biraz karışık o yüzden yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ne okuyorsunuz, kaçıncı sınıftasınız, ABD'deki planlarınız nedir?
@mugok, içinde söyledi: Amerika'da Tır Şoförlüğü?
Konuya Türkiye-Balkan-Avrupa çalışmış tecrübeli biri olarak dahil olayım.
Sene başında geldim ve şuan CDL kursum devam ediyor. Piyasayı araştırdım size de açıklayayım.
Instagram, Tiktok vs. sosyal medyada dönen haftalık 3K, aylık 10-12k aylık vs denen kazançların hiç biri Dryvan (Kapalı kasa dorse) için söylüyorum ki bunu söyleyenlerin tamamı Dryvan yapıyorlar, legal değil arkadaşlar. Genelde Amazon yükü Drop-Hook yani dorse bırak dorse al şeklinde çalışıyorlar. Dispatcher yani yükü alıp, pazarlayan Team yükü yani 2 şoförlük yükü alıp tek şoföre veriyor millette sürüyor. Günlük 15-16 saatten aşağı sürmüyor bu aylık 10k kazandım diyen 2 aylık tazeler. Normalde günlük sürüş süresi 11 saat, sürüş süresinin bitmesine yakın dispatcheri arıyorsunuz, 10 dk sonra mis gibi tertemiz yeni bir 11 saatiniz oluyor, sonra tapa gaz devam!
Millet tır maaşlarını görünce baktılar ilgi var, sürekli bunu pohpohlayıp videolar çekiyorlar. Aman öyle iyi, aman şöyle iyi... Afedersin işemeye durmayan herifler videolarda ne kadar iyi olduğundan bahsediyor!
Yarın bir gün ölümlü kazaya karıştığında, yolda yürür halde olmasa dahi o aracın kaç saatte kaç mile yol yaptığını bulacaklardır. O zaman kenara attığı paralarla karşılarlar masrafları.
Ha ben tırcı mıyım? Evet. Mesleğimi seviyor muyum? Evet. $3-4k dolar fazlası için illegal yapar mıyım? Hayır. Sevdiğim mesleğimden soğuyamam.Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın. Sorunuz olursa cevaplarım.
Yasal sınırların dışına çıkmadan çalışan yeni başlamış biri ne kadar çalışarak ne kadar kazanıyor güncel piyasa şartlarında?
@Atlantis00, içinde söyledi: DV2026 Sohbet Odası
@saulgoodman Ne olduğu belli olmayan milyonlarca kaçak göçmen, ev almanın aşırı zor olması, işsizlik sorunu, yeni bir hayat kurmanın eskisinden çok daha zor olması. yasal bile olsa artan göçmen karşıtlığı politikalar. 6 yıldır gc çekilişine katılıp, en ince ayrıntısına kadar abd sevdalısı biri olarak zaten benim gibi takip edenler nedenlerini az çok bilir. GC çıkarsa, olurda mülakat alınırsa gidip denenir ama onun haricinde burada evi, arabası, ortalama üstü maaşı olan biri için değeceğini düşünmüyorum bence. Herkesin kendi fikri tabii. Aşağıya da bir video bırakıyorum.
Cevabınız için teşekkür ederim.
Amerika'da hayat kurmanın eskisine göre daha zor olduğu, ev ve araba almanın, başlangıç yapmanın geçmişe göre daha maliyetli olduğu doğru, ama tablo aslında o kadar da karanlık değil.
Pandemi sonrası yükselen enflasyon ve kredi faiz oranları tüm dünyada bir sorun olmuştu, ancak videoda bahsedilen faiz oranları düştü. 30 yıllık mortgage kredi faizleri bu sıralar %6 seviyelerinde. Belirli yerlerde ev fiyatları artmış olsa da Amerika çok büyük bir ülke ve kira öder gibi ev satın almak hala mümkün. Bu konuda asıl sıkıntı Avustralya, Kanada gibi ülkelerde yaşanıyor. Ha evet, bir de Türkiye'de.
Milyonlarca kaçak göçmen girmesi kuryelik, Über, Lyft gibi işlerde kazançların gerilemesine yol açtı. Ama şu da var ki bu işleri yaparak uzun süre yaşamayı zaten istemezdiniz. Aklınıza güvenlik sorunları geliyorsa o açıdan bence değişen pek bir şey yok.
İşsizlik yüksek demişsiniz. %4'lerde ve bu oldukça düşük bir oran aslında.
Göçmen karşıtı politikaları gelişmiş ülkeler arasında en az hissedeceğiniz yerlerden biri ABD, çünkü burası bir göçmen ülkesi. Buraya yasal olarak geldikten sonra bir sorunla karşılaşmazsınız. Sorun yaşayacak olanlar kaçak gelenler...
Genele hitaben yazıyorum, önemli bir sağlık sorununuz yoksa, belirli bir sermaye ile geliyorsanız, lisanınız ve geçerli bir mesleğiniz ya da meslek edinme azminiz varsa korkmayın.
@Atlantis00, içinde söyledi: DV2026 Sohbet Odası
ABD eskisi kadar yaşanılası gelmediğini düşündüğümden
Neden eskisi kadar yaşanılası gelmiyor?
@arnblt, içinde söyledi: Vatandaşlık Sertifikası Başvurusu (N-600)
@saulgoodman Formul A-B-C gibi belgeler daha cok AB ulkelerinde gecerli. Onun icin formlarda Almanca ve Fransizca karsiliklari her satirda var. Ingilizceleri arka sayfada ek olarak var. Biz pasaport cikartma islemlerinde sorun yasadik. Uzerinde muhur islak imza olan belge istediler. 2 posta merkezinde de. Hatta ben sikayet ettim. Sonra beni USPS merkezinden arayip aslinda gorevlinin o belgeyi almasi gerektigini karari pasaportu basan yerin vermesi gerektigini soyledi ama ben garanti olsun diye konsolosluga gidip aldim.
Teşekkür ederim. Konsolosluktan bahsettiğiniz belgeyi almak sorun yaşamamak için en iyi yol gibi görünüyor.
@arnblt, içinde söyledi: Vatandaşlık Sertifikası Başvurusu (N-600)
@sadriabi konsolosluktan Birth Extract almanız gerekiyor. Birth Certificate ile aynı işlevi görüyor.
E-devletten Çok Dilli Doğum Kayıt Örneği (Formül A) alsak kabul oluyor mu? Ayrıca tercüme sunmaya gerek var mı? Bilgisi olan var mı?
