Ve geldik yine kısadan uzun bir rapora.. 47 günü tamamladık neler oldu neler hissettik bundan sonra ne olacak?
En çok sorulan soru "Alıştınız mı" benim buradaki yaklaşımım şu eşime de söylediğim şey. Sanki gece uyuduk sabah kapıyı açtık ülke değişmiş ve hayatımıza devam ettik. Birçok şekilde yorumlayabiliriz "İnsan rahata kolay alışıyor" diyebiliriz "Siz dünden hazırmışsınız" diyebiliriz. Ama durumumuz bu alışma başlığında. İlk günlerde trafikteki sersemliğimizi de büyük oranda attık. Tamamen diyemiyorum hala bazen saçmaladığımız oluyor.
Evrak ve teknik işlerde Green Card ve SSN kartları geldi onları koyduk eve duruyor. Yazılı ehliyet sınavında başarılı olduktan sonra "Limitli" bir sürücü belgesi gönderiyorlar. Yanınızda 21 yaşından büyük Texas ehliyeti sahibi birisiyle araç sürebiliyorsun anlamına geliyor. Geldi bize de 2025 yılına kadar geçerli ama zaten Gonca sınavda başarılı oldu herhalde bugün yarın ehliyeti gelir benim sınavım da Perşembe günü sabah 08.30 da... Bakalım ne olacak.
Kendi alanımızda ve alanımızda olmayan işlere başvuruyoruz ama net söyleyeyim geri dönme oranı yüzde 5 falan. Onun da yüzde 80'i falan olumsuz dönüyor. Birkaç telefon görüşmesi yaptık. İlerleyen iş süreci yok. Genel olarak "İşler yavaş yürüyor" durumu zaten var da burada yürümeyen ya da yürümediğini düşündüğümüz bir şeyler var o da bir işe başvuruyorsunuz ve hiç ses çıkmıyor. Şirket ölü taklidi yapıyor adeta. En sinir bozucu olan bu. Bazen de özgeçmişinizi hiç okumadıklarını falan düşünüyorsunuz.
Bazılarınız biliyor benim Türkiye'de Google'daki mesaimin yanında bir de ekmek işim vardı Un ve Maya markasıyla. Texas eyalet yasaları ev fırıncılığına izin veriyor. Biz de burada da bir marka yaratmak için adım attık Dough'n Roll oldu. "Madem vakit var" dedik ufaktan web sitesini falan kurcalamaya başladım, sosyal medyası şu bu derken sipariş gelmeye başladı. 1 haftadır falan sipariş alıyoruz. Bu 1 hafta içinde 3 tane de yatırımcı adayı geldi. Bunlardan bir tanesi Amerikalı diğerleri Türk. Bu alanda bir bakery/breakfast mekanı açmak isteyip istemediğimi sordular. Konuşuyoruz ne olacak bilmiyorum. Belki de iş arama aşamasını tamamen atlayıp kendi dükkanımıza atlayacağız. Benim düşüncem 1 sene sonra falan bunu yapmaktı ama hem iş bulamama hem de gelen talepler nedeniyle sanıyorum biraz geriye gelecek.
Şu anda bizim ekonomik olarak bir sıkıntımız yok 2-3 sene çalışmasak da hayatı sürdürebiliriz ama ehliyetimi alabilirsem en azından dağıtım gibi işlere ben de bulaşacağım çünkü o işi yaparken bakery işine de evden devam edebilirim.
Bu arada tip almaya alıştım İnsanların simitlerini, ekmeklerini götürünce tip veriyorlar başta alışamamıştım sonra hatırladım ki bu bir kural. Keyfini çıkarıyorum. Müşterilerim karma. Türk de var, Amerikalı da Hintli de...
Evimizden ve sitemizden memnunuz. Austin'e yerleşecek arkadaşlara öneriyoruz. zaten yakın zamanda @caglaror ve saz arkadaşları da geliyor
Arabamızın plakasını kaybettiler USPS'te... Daha doğrusu adres yanlış yazıldığı için yan binaya gitti. 8021 yerine 8201'e. Aradık USPS'i telefonla çözmek zor. Kalktık gittik. Çok ilgilendiler. "Biz bulup size yollayacağız" dediler. 1-2 gün ses çıkmadı yandaki yanlış adrese gittik sorduk "Bizim değilse geri yollarız" dediler. Tekrar USPS'e gittik. Aslında adamların bir hatası yok biz adresi yanlış yazınca doğal olarak yanlış yere gidiyor. Haftada 1 gün buraya bakan bir dağıtıcı arkadaş varmış o getirmiş postayı. Onu aradılar "Onu buraya getir" dediler. O da yine 8201'e götürmüş Neyse sonra buraya sürekli bakan bir abi var o getirdi dün itibarıyla evin kapısına kadar özür dileri falan ama 10 gün kadar dolaştı plakalar bizim.
Hava sıcak mı? Sıcak ama biz İzmirliyiz bizi bozmaz.
Irkçılık var mı? Bir şeyle karşılaşmadık.
Türkiye'de neleri özledin? Hiç bir şeyi.
İş konusunu halledebilirsek iyi olacak psikolojik olarak kötü bir şey işsiz olmak şu anda bizim için.
Aklıma gelen bir şeyler olursa ya da sorularınız cevap vermeye çalışırım.
Sevgi ve selam herkese