bir diğer ilginç deneyim de uber şoförü ile yaşadığımdı..

Boston'da kaldığım dönemde bindiğim bir Uber şoförü aksanımdan ve tutuk İngilizcemden oralı olmadığımı anladı kendisi de brezilyalıymış aslen, epey süredir Amerika'da yaşıyormuş ama "Burayı (Boston) hiç sevmiyorum" dedi. Ben de biraz sohbetin verdiği o kısa süreli samimiyete binaen "e peki dönmeyi düşünmüyor musunuz?" diye sordum. O da "Ama ne olursa olsun burada insan gibi yaşıyorum ve emeğimin karşılığını alıyorum" dedi.

Bu şoför abim artık vatandaş da olmuş zaten, tecrübeli göçmen yani. greencard ile geldiğimi söyledim, hemen "hoşgeldin, herşey süper olacak!" diye moral vermeye başladı ama esas en büyük tavsiyesi şu oldu: Aklından çıkarma sakın. İllaki sana aksanın nedeniyle, tipin nedeniyle, veya herhangi bir başka nedenle ayrımcılık yapmaya, seni ezmeye kalkanlar olacaktır. O zaman mutlaka "ayrımcılık" kozunu kullan! "Sizin bu yaptığınız ayrımcılığa giriyor ve ben bu söylediklerinizden çok alındım" dediğin zaman yasalar senin tarafında merak etme. Bir de şunu sakın unutma! Onlar da buraya göçmen olarak geldiler, yani esasında senden çok da bir farkları yok, sadece senden "birazcık" önce geldiler Bu toprakların esas sahiplerinin kim olduğunu biliyorsun heralde

Galiba Amerika seyahatimden öğrendiğim en güzel ders buydu. Indianlar** hariç herkes bir vakitler göçmendi en nihayetinde. Biz de alışacağız, adapte olacağız bir zaman sonra Bu abi sayesinde ayaklarım daha sağlam bastı kalan son iki günümde (ondan önceki 3 hafta boyunca neredeydin canım Uber abim )

** 25.07.2020 editi: indian demek de ırkçılık aslında, native American dememiz daha doğru "n" word gibi küfür muamelesi görmese de, indian demek de ırkçı bir yaklaşım gibi algılanıyor. buradaki yorumumu da böylece editleyeyim istedim.

green card için amerika'ya gittiğim zaman, yani kasım 2018'de, Boston'ın biraz dışında nispeten düşük gelirli ailelerinin kaldığı bir bölgede airbnb tuttum birkaç günlüğüne. yeni gelmişim amerika'ya zaten, hani tam uzaylı modunda herşeye sanki benim ülkemde yok sanki ilk defa görüyormuşum gibi bir açlıkla bakıyorum. ve bu maceraperest ruh haliyle bir benzin istasyonundaki markete daldım. neler var, fiyatları neler fln gibi. şimdi normalde benzin istasyonuna ihtiyaç dışında gidilmez dimi? ben de işte bu afacan ruh haliyle bi video çekeyim ve anneme göndereyim istedim. marketin içinde telefonumun kamerasını açtım, videoyu çekmeye başladım bir yandan konuşuyorum bir yandan abur cuburun fiyatlarını gösteriyorum fln fln. neyse sonra hiç beklemediğim bi anda bi tip omzuma dokundu ve yüzümü görünce benimle ispanyolca konuşmaya başladı. ben direkt gülümseyen bir suratla "ben ispanyolca bilmiyorum" dedim, sonra adam "siz biraz önce video mu çektiniz" dedi. ben de gayet pozitif "evet abur cuburları çektim" dedim. sonra adam ağaçkakan misali tekrar ederek "videoyu gösterin bana, videoyu silin, videoda ben varım, videoyu silin" şeklinde konuşmaya başladı ama ses tonu bağırma şeklinde değil. sadece düşünün ki devamlı böyle konuşan bi tip var. bu arada adam beyaz amerikalı değildi, latin olduğunu zannediyorum, ama üstü başı oldukça hırpani bir haldeydi. sonra ben de "tamam tamam siliyorum bakın" diye gayet gülümser bir şekilde adama göstere göstere videoyu sildim. adam bu sefer de "sizin bu konuşma tonunuz oldukça kaba ve ayrıştırıcı" demez mi?! baktım adam başıma bela olacak, daha ilk günden amerika hayallerine veda etmemek için gayet tarzanvari bir ingilizceyle "herşey süper herşey ok, hiç bir sıkıntı yok herşey yolunda!!" diyerek koşar adım marketten uzaklaştım.

bu beni epey korkuttu ama. adamın görüntülerimde yer aldığının farkında bile değildim ama adam görüntülerinin çekilmesinden rahatsızlık duyduğu için gelip videoyu sildirdi. ve işin gıcık edici kısmı, aslında buna hakkı var. bu görüntüye alınma meselesinin abd'de epey hassas bir konu olduğu bilmediğim bir şey değildi ama böyle daha dk 1 gol 1 şeklinde olunca hazırlıksız yakalandım=) devam eden günlerimde çekinerek görüntü aldım valla yalan yok =))) yani siz siz olun, kameranızı çalıştırırken insanların rahatsız olabileceğini aklınızdan çıkarmayın

@mojitomango merhaba, evet @ayvalik10 un da dediği gibi Austin'e geldim. Burada kalmayı düşünüyorum.

Merak edenler için kısa bir refreshment 10 gün Orlando'da kaldıktan sonra kalbimin sesini dinledim ve Austin'e geldim. Zaten Haziran başına kadar kalacağım yeri ayarlamıştım. Şimdi iş bakıyorum. Çok sevimli arkadaşlar edinmeye başladım. Biraz psikolojik olarak sarsıldım, ama iyileşiyorum Her şey daha iyi olacak.

Herkese merhaba,

2 Ağustos’taki konsolosluk görüşmem olumlu sonuçlandı =)) Ve ben de bu zamana kadar başımdan geçenleri paylaşmak istedim, çünkü cidden her tecrübenin farklı bir katkısı oluyor bu yolda. Birazdan okuyacağınız yazı bir parça uzun olacak ama umarım keyifle ve faydalanarak okursunuz

Ülke gündeminin ve iş ortamının yarattığı bunalımla mücadele ettiğim bir zamanda, hiç bir bilgim olmamasına rağmen bir arkadaşımın önerisiyle 2016’da green card çekilişine kaydımı yaptım. Açıkçası aklımda çıkacağına dair en ufak bir inanç yoktu ama “ya olursa” fikri hiç denememekten daha cazip gelmişti.

Sonra inanılmaz yoğun ve hızlı bir dönem başladı hayatımda. En özet haliyle; 5 sene boyunca emek verdiğim kariyerimi sonlandırıp bambaşka bir alana zıplamaya karar verdim ve bu da doğal olarak hiç kolay olmadı. Bütün bunların yanı sıra, stress kaynaklı bütün hastalıkları yaşadım, 2017’de her ay en az 1 kere hastanelik oldum diyebilirim. Ve böyle kendimce mazeretlerim nedeniyle green card olayımı tamamen unuttum :o Aklımdan çıkmış işte

Gel zaman git zaman bu yoğun dönem sonucunda ben bir üniversitede istediğim doktora programına kabul aldım, dersler inanılmaz hızlı ve yoğun bir şekilde başladı, onlara adapte olmaya çalıştığım bir dönemde okulda asistan olarak çalışmam teklif edildi Akademisyen olmak istediğim için çok mutlu oldum bu teklif karşısında ama bir yoğunluk daha eklendi tabii Ve evet, aklıma green cardın g’si bile gelmedi

2018 Mayıs ayında, okuldaki diğer asistan arkadaşlarımla bu ülkede akademisyen olmanın gitgide ne kadar zorlaştığı üzerine yaptığımız muhabbet sırasında goygoyuna “yurtdışına çıksak nasıl olur?” konusu gündeme geldi. Hani, arkadaşlarımı da ezmek istemiyorum ama kıraathane geyiği kıvamında sohbetimiz devam ederken, birden “ya ben galiba green carda başvurmuştum??” düşüncesi aklıma geldi. Hemen odama geçip kontrol ettiğimde beklediğimin aksine, “You are randomly selected” yazısıyla karşılaştım :s İşin daha da vahim/enteresan/ironik kısmı, bu bilginin Mayıs 2017’de verildiği :s

Hemen büyük panikle araştırmaya başladım. Lotonun çıkmasının ne kadar büyük bir şans olduğunu anladıkça gamlı baykuş halim çoğalmadı değil 30 Eylül 2018’e kadar hakkımın geçerli olduğunu öğrendiğim zaman bir an önce işlemlere başlamam gerektiğini anladım. Hemen DV260 formunu doldurdum ki bu formu doldururken asla yanlış bilgi vermemeye dikkat ettim. E- devletten SGK kayıtlarıma bakıp bütün iş girişlerimi günü gününe doldurdum mesela. Hemen dediğime de bakmayın, formu tam anlamıyla doldurmam 1 tam iş günümü aldı

Sonra, oldukça kafamın karışık olduğu bir bekleme süreci başladı. Acaba case numaramın (2018EU14XXX) sırası geçmiş miydi? Sırası geçtiyse bu görüşmeye çağırılmayacağım anlamına mı geliyordu? Bu soruların yanıtlarını tam istediğim netlikte bulamadım Her gün, her saat başında https://ceac.state.gov/IV/Login.aspx sitesine girip kontrol ettim, bu sefer geç kalmak istemiyordum. Yaklaşık 1.5 ay kadar sonra e-mail geldi ve 2 Ağustos’ta görüşmeye çağırıldığımın bilgisini aldım Allahım ne mutluluk, ne heyecan Görüşmeye yaklaşık 1,5 ay vardı, to-do listemi yapmaya hemen başladım. Bu arada youtubedaki greencard tecrübelerini paylaşanların vloglarını keşfettim. Spesifik bir isim vermiyorum, girdiğiniz zaman zaten göreceksiniz ama çok vlog var bu konuyla alakalı.

Sağlık testinin nasıl olduğuna gelince... Önce http://www.doctorun.com/tr sitesinden randevu almanız gerekiyor. Randevuyu alırken hatırlatmakta fayda var: Vizeniz, sağlık raporunuzu aldığınız günden itibaren 6 ay süreyle geçerli oluyor. Yani, benim gibi konsolosluk randevunuza iki hafta varken gitmenize gerek yok Tam ne kadar ödeme yaptım hatırlamıyorum açıkçası ama TL ile de ödeme yapabilirsiniz.

Mülakat sırasında yaşadıklarımla ilgili paylaşmak istediğim detaylar şöyle:
• Konsolosluğa randevu saatinizden 2 saat önce gitmenize gerek yok. Kapıdaki görevliler, randevu saatine göre sıraya sokuyorlar zaten. 2 saat önce de gitseniz sizden yarım saat sonra gelmiş ama randevu saati sizden daha önce olan kişiyi daha önce alıyorlar.
• Konsolosluğa çok yakın hızlıca kahvaltı edebileceğiniz bir mekan var. Vaktiniz varsa, orada çay içmenizi öneririm. İçeride sadece su var çünkü
• Benim kafam karışmıştı acaba resmi evrakları İngilizce'ye çevirmemiz gerekiyor mu diye. Hayır, ya İngilizce ya da işlem yapılan ülkenin resmi dilinde olan evraklar kabul ediliyor. Siz gene fazla fazla evrak hazırlayın, ama;
o En son mezun olduğunuz okulun diplomasını istiyorlar. Ben fazla belge göz çıkarmaz diyerek üniversite diplomamı da yanımda getirmiştim ama bakmadılar.
o SGK dökümüm ve son çalıştığım kurum olan üniversiteden aldığım imza sirkülerli resmi yazıya da bakmadılar. Belgelerimi teslim ettiğim sırada an itibariyle nerede çalıştığımı sordular sadece. Hatta şöyle komik de bir durum oldu. Şu an çalışıp çalışmadığımı sorduklarında “Evet çalışıyorum ama SGK’da kaydım yok” dediğimde “önemli değil” dedi görevli. Araştırma asistanı olarak çalıştığımı söylediğimde de “Yüksek Lisans için değil mi?” diye sordu ve ben de “Hayır, doktora için” dedim. Herhalde, teyit mi etmek istedi bu şekilde, bilemiyorum. Zaten hemen yüksek lisans diplomamı istedi akabinde ve orijinalini aldı.
o Bütün banka hesaplarımın ve bireysel emeklilik hesabımın dökümünü yanımda götürdüm. Sadece iki tanesine üstünkörü bakıp “Yeterli bu kadar” dedi ama işin ironik tarafı üçüncü banka dökümümde esas dolar hesabım ve 10 bin dolar vardı Zor denkleştirdiğim bu paranın boşa gitmesini istemedim ve görevli memura “Bunu da işleme alın lütfen, esas dikkat edilmesini istediğim buydu” diyerek banka dökümünü uzattım.
• Gelelim mülakat sırasında yaşadıklarıma. Mülakatın kısa süreceğini tahmin ediyordum okuduğum ve izlediğim tecrübe etmiş kişilerin verdikleri bilgiye dayanarak ama bu kadar kısa sürmesi bana da sürpriz oldu Önce parmak izimi aldılar. Sonra doğru söyleyeceğime dair yemin ettirdiler. Bunun ardından görevli memur önce hangi üniversiteden mezun olduğumu, hangi bölüm ve hangi yıl mezun olduğumu, daha sonra da yüksek lisansı hangi okulda yaptığımı ve hangi sene mezun olduğumu sordu. Aldığı cevapları bilgisayara girmesini bitirdikten sonra kafasını kaldırıp “Tebrikler, vizeniz onaylandı, pasaportunuza basılmış bir şekilde gönderilmesini talep ettiğiniz PTT şubesine postalanacak” denildi. Bu kadar Hepsi toplasan toplasan iki dakikayı geçmedi yani Oysa ben kendimi ne sorulara hazırlamıştım

Bu kadar uzun uzun yazmamın sebebi, greencard için karamsarlığa düşen varsa içlerini rahat ettirmek=) Benim örneğimde de görebileceğiniz gibi ucundan kıyısından fark edilse bile şans size gülebiliyor. Esas bundan sonrasının çok zorlu geçeceğini biliyorum ama işlerin böyle olumlu ilerlemesi bana manevi destek oluyor diyebilirim. Her isteyene bu zorlu süreçte olumlu haber gelir inşallah

Herkese selam,

2018 Kasım ayında vizeyle ilk girişimi yaptıktan sonra, elimde fiziki olarak greencard ile ilk girişimi gerçekleştirmiş bulunuyorum. Hurray!  Ama sıkıntısız bir giriş olmadı benimkisi maalesef. Gene de Allah beterinden saklasın diyerek neler yaşadığımı anlatmaya başlıyorum:

Bu sefer ABD’ye Austin’den giriş yaptım. Austin Bergstrom Airport uluslararası olmasına rağmen, daha önce gördüğüm ABD havaalanlarına göre (Boston ve Tampa) daha küçük ve daha kısıtlı. Uçağımızdan indikten sonra vatandaş-greencardlı-turist ayrımı olmadan hepimiz aynı pasaport sırasına girdik. Bunu belirtiyorum çünkü geçen sefer vizeyle ilk girişimi yaptığım Boston Logan Airport’ta ABD vatandaşı ve green cardlılar ile vatandaş olmayanlar (ve benim gibi dv ile ilk girişini yapanlar) ayrı bir girişten giriş işlemlerini gerçekleştirmişlerdi. Benzer şekilde olur diye düşünürken, uzunca bir sıraya girdim ama neyse ki çok uzun süre sırada beklemek zorunda kalmadan green cardımı makineye okutarak ilk işlemimi tamamladım. Sonra bavulumu beklemeye çalıştım ve ciddi anlamda uçaktan en son çıkan bavul benim bavulum oldu ve kırılmış, artık yerinde yeller esen bir tekerlekle!! Austin’de 3 ay kalacağım için 30 kiloluk orta boy valiz ile geldim, benim o valizi değil taşımam itmem bile mucizeyken şimdi o seçeneğin de ortadan kalkması ciddi anlamda moralimi bozdu. Neyse, bu başka bir mevzu, konumuza geri dönecek olursak, bu moral bozukluğu ile ikinci aşama olan pasaport kontrolüne yürüdüm. Görevli memur, en son ne zaman giriş yaptığımı sordu. Ben de 2018 Kasım ayında ülkeden çıkış yaptığımı söyledim. “11 ay, neden bu kadar uzun kaldınız?” diye sorunca doktora öğrencisi olduğumu (hani, önemli bir mazeretim var) ve gelecek sene serbest kalacağımı söyledim. Bunun üzerine görevli, meşhur sarı zarfı hazırladı ve yanına bi başka görevli memuru çağırarak önce ben anlamayayım diye İspanyolca bişeyler konuştu, sonra da bu ikinci gelen memurun eşliğinde beni bir başka odaya aldılar. Bu odada vezne gibi bir şeyin arkasında bi memurun önüne geldim. Memur ilk olarak “bu aşamada soracağımız soruları doğru olarak cevaplamanız gerekmektedir” dedi. Zaten yalan söyleme gibi bir niyetim yoktu ama adamın bunu söyleme tarzından birşeylerin ters gittiğini anladım. Neden 11 ay ABD dışında kaldığımı sorunca önceki memura verdiğim yanıtın aynısını verdim. “Peki bu sefer ne kadar kalmayı düşünüyorsunuz?” diye sorunca ve ilk yaptığı uyarıyı da dikkate alarak “Bu sefer 3 ay kalacağım, sonra okulumun girmemi gerektirdiği bir sınav var ona girmem gerekiyor, bu sınava girdikten sonra serbest kalacağım ve en kısa sürede temelli olarak yerleşmeyi planlıyorum” dedim. “Türkiye’de çalışıyor musunuz?” diye sordu. Üniversitede hocalara asistan olarak görev yapıyorum, yani TA, ama sigortam yok ve haftada üç gün okula gidiyorum. Bunu memura anlatmak istediğim zaman sözümü sertçe kesip “is it yes or no??” diye sordu. Ben de biraz panik yaparak “hem evet hem hayır” gibi bir şey geveledim. Sesim yükselmiş olabilir bu noktada. Bu sınav meselesini kurcaladı sonra. Sınava ne zaman gireceğimi sordu. Ben de Haziran ayında planladığımı söyledim. “Peki Haziran ayında girmedin diyelim?” gibi aslında gayet mantıklı bi soru sordu, ben de “Girmek zorundayım zaten” dedim. Bunun ardından, beni oturmam için ileriye yolladı ve iki ayrı memurla birlikte çoğunluğu İspanyolca olmak üzere ve ara ara da bana bakarak konuşmaya başladılar. Yaklaşık 5 dakika böyle geçtikten sonra, beni tekrar yanlarına çağırdılar. Bu sefer beni sorguya çeken değil başka bir memur bana “Bu green cardı sana vermeyebiliriz aslında ama bu seferlik veriyoruz. Bir daha bu ülkenin dışına çıkıp yeniden giriş yapmak istersen, hangi airport olduğu önemli değil, sana kartını geri vermeyebilir. Dolayısıyla eğer böyle bir niyetin varsa, USCIS’e gidip durumunu anlatmanı ve özel izin almanı öneririm (re-entry permit’ten bahsediyor ama neden bahsettiğini de tam olarak bilmiyor gibiydi).” diyerek green cardımı verdi. Hemen alıp “en kısa sürede!!” dedim ve oradan uzaklaşmaya çalıştım. Ve tabii ki uzaklaşamadım, ön tekerleği kırılmış bacak boyuma gelen koca bavulla nereye uzaklaşıyorsun? Aynı memur beni odadan çıkarttı falan.

Bu korku bana yetti de arttı arkadaşlar. Çok sinirlendim, çok gıcık oldum, aşırı mantıksız bi tavra maruz kaldım ama yapacak bir şey yok, bu green card yerini vatandaşlığa bırakana kadar customs officerlara dayı demek mecburiyetindeyiz, mantık aranacak yer burası ve bu zaman değil malesef. “Doktora yapıyorum diyorum, niyetim kesin ama zamanı var, sadece bu sene değil de gelecek sene olacak” diyorum, adamın doktora fln umurunda değil “1 seneye yakın yoksan ve bi de üstelik gene ülke dışına çıkacağını söylüyorsan o zaman kartını alırım” bakış açısıyla davranıyor. Re-entry permit aldırdıkları kişilerden komisyon mu alıyorlar da bu kadar ısrarla bunu diyorlar dicem de (:p) bahse konu ülke ABD olunca çok mümkünatı yok tabii.

Benimle aynı durumda olan @1877ru da benzer şeyi yaşadı. Bu da şunu gösteriyor ki @crazycells in de sürekli dediği gibi ABD’den uzak kalınan süre 6 ayı geçmemeli, eğer bu süre uzayacaksa da re-entry permit alınmalı. Ben geçerli bir mazeretim olduğunu varsaydım ve bunu kabul ederler diye düşündüm, ama belki de sadece bana denk gelen memurlar nedeniyle öyle oldu veya bundan sonra hep böyle olacak, canımı sıkan bir welcome party ile karşılaştım.

@gokhanbagatur nazik tavsiyeniz için teşekkür ediyorum, elimden geleni yapmaya çalışacağım inanın..

@Rhonster sağolun..

@ayvalik10 ne kadar düşüncelisiniz, sağolun Orlando'da bir iş için teklif bekliyorum şimdi, bakalım umuyorum olur, hayırlısıysa olsun diyeyim. Şu yardım niyetinizle bile nasıl destek oldunuz..

@Ghost şu an için Orlando'ya meylediyorum gibi. Çok kırılmış hissediyorum ve aileme de bir şey söyleyemedim. Arkadaşımın tanıştırdığı ve evlerinde misafir olarak kaldığım insanlardan Allah sonsuz × sonsuz kere razı olsun, yaralarımı sarana kadar en azından onların yamacında olmayı tercih edeceğim.

@Erkand çok teşekkür ederim, sağolun..

@Stiff kimseye zaten güvenmiyordum aslında inanır mısınız.. Yani ben zaten 10 Mart'tan itibaren Austin'e gitmek için hazırlıklarımı yapmıştım. Ama işte.. Neyse, dediğiniz gibi, herkes kendisine güvensin, özellikle aileye hele hele eşinin akrabalarından uzak dursun. En azından kendi düzenini kurana kadar..

@emreb17 merhaba, yaşadığınız sürecin bir benzerini ben yaşadım. olabildiğince özetlemeye çalışarak sizin sorularınıza kendi yaşadıklarımı yazayım diyorum
** Türkiye'de doktora öğrencisiyim.
2) ilk 6 aylik vize verildikten sonra 5. Ayinda ABD ye girmeyi dusunuyoruz. 2 3 hafta kaldiktan sonra kartlarimiz gelmez ise geri donmeyi dusunuyoruz. Kartlarimizi arkadasimiz araciligi ile Singapur a postalatacagiz.

• İlk girişte, 6 ayı geçmemek kaydıyla tabii, ne zaman girdiğinizin bir önemi yok. Ben de 5. ayımda illk girişimi yapmıştım. Size tavsiyem giriş yaptıktan sonra vakit kaybetmeden USCIS'e gidip GC'ınızın yollanacağı adresi netleştirmeniz, teyit etmeniz. Zannettiğiniz gibi olmayabiliyor, siz doğru adresi verdim zannedebiliyorsunuz ama sistem öyle anlamamış olabiliyor. Teyit etmekte fayda var

Yanlış hatırlamıyorsam DS 260 formunu doldururken GC issue etme ile ilgili bir bölüm vardı. Ben "havaalanından giriş yapar yapmaz işlemlere başlansın ve belirttiğim adrese gönderilsin" gibi bir seçenek vardı diye hatırlıyorum, onu seçmiştim. Ancak günler günler geçti, tık yok. USCIS'e gidip sorduğumda böyle bir işlem yapmadıklarını, GC basılabilmesi için benim oraya gidip başvuruda bulunmamın gerektiğini söylemişlerdi. Başvuru yaptıktan 3-4 hafta sonra GC beyan ettiğim adrese gönderildi (ama ben çoktan Türkiye'ye dönmüştüm maalesef) (Sene 2018, şimdi ortalama süre ne kadardır bilemiyorum).

3)Sonraki girisimizi 1 yildan erken (10-11. Aylarda) green cardlarimizi kullanarak yapmayi dusunuyoruz. Yine 2 - 3 hafta kaldiktan sonra donmeyi dusunuyoruz.

• Buraya dikkat. Her ne kadar teoride 1 seneye kadar ülke dışında kalmaya izin verdiklerini söyleseler de, bundan sonraki süreçte esas olanın giriş kapısındaki CBP ve onun yataktan ne taraftan kalktığı olduğunu unutmamanızı rica ederim. CBP 6 aydan fazla kalan her göçmenin ABD'ye göçme gibi bir niyeti olmadığını, bu GC'ı da turist vizesi gibi kullandığını düşünüp ona göre davranıyor. Yani, sizi sorgulayabilirler, negatif davranabilirler, bekletebilirler vs. vs. Psikolojiniz bu süreci kaldırabilirse süper.
  Ben de 11. ayda girdim çünkü çok önemli bir mazeret olarak doktora derslerimi tamamlamamı kabul edeceklerini düşündüm. Ama beklediğim gibi olmadı Epey terlettiler. Bir daha ABD dışına çıkmayacağıma, çıkacaksam da re-entry permit alacağıma ikna ederek sorgularını bitirdim. Doktora çalışmalarım nedeniyle Türkiye'ye dönmem gerektiği ve 6 ay olmadan ABD'ye giriş yapamayacağımı öngördüğüm için re-entry aldım. Türkiye'ye döndükten 4 gün sonra Çin'de ilk covid 19 vakası görüldü neye niyet neye kısmet oldu biraz yani :p
  4)En son kalici olarak 7-8 ay sonrasinda ABD ye yerlesmeyi dusunuyoruz.(Doktora tezimi submit edip bitirdikten sonra)
• CBP ile sıkıntı yaşamamak adına giriş - çıkış planlarınızı 6 ayı aşmayacak bir şekilde yapmanızı tavsiye ederim. Biz akademiklere göre doktora çok aşırı önemli bir mazeret olabilir, ama kapıdaki CBP bunu pek iplemiyor

Hayırlı olsun şimdiden, kolaylıklar diliyorum

@mulus Merhabalar, yolculuk sürecimle ilgili yaşadıklarımı bu şekilde paylaşmayı düşünüyorum ki daha önce ne yazdığımı kolayca bulabileyim. Okuyup faydalanmak isteyenler için de kolay olur.

JFK için biletimi TK'dan aldım. Şimdi oradan Tampa FL'ya aktarma bileti almaya çalışıyorum. Skyscanner'dan JetBlue Airlines'a ait bir uçuşu seçtim. Tickets.com'a yönlendirdi. Oradan biletimi almaya çalışırken pasaport bilgilerimi sordu, ve orada gümledim. Çünkü pasaportumun süresi 1 Aralık'ta bitti ve "nasıl olsa Ocak ayında evleniyorum, güncel soyadımla yenisini alırım" diye düşündüğüm için yenisini henüz almamıştım..

Tatsız oldu tabii. Şimdi JetBlue'nun kendi sitesinden almaya çalışıyorum ama orası da sürekli takılıyor ve bu yüzden de pasaport bilgilerimin güncel olmasını isteyecek mi istemeyecek mi henüz bilemiyorum. Eğer siteye girebilirsem burayı editlerim.

edit: siteye girebildim. riske atmamak için uçacağım zamanki yeni soyadımı da ekleyerek bilgileri doldurum. pasaport bilgisi istemedi. bileti alırken iletişim bilgileri kısmına muhakkak Amerikan hatlı bir telefon bilgisi yazmanı talep ediyor. Bende henüz olmadığı için buradaki cep telefonu numaramı girdim ama gene de ne olur ne olmaz diye 2. hat olarak Amerika'daki akrabamızın telefon numarasını yazdım.

Jet Blue'da checked bags denilen uçağın bagaj kısmına konan çantalar için ekstra ücret tahsis ediliyor. 1. çanta için 30, 2. ve gelen her ekleme yeni çanta için 40 dolar alıyorlar.

Miles&Smiles American Express ile alışverişimi tamamlamak istedim ama kabul etmedi. Bunun üzerine Bank of America kredi kartımla ödeme yaptım.

Sonunda bitti yani Sonunda uçak biletlerimi alabildim.

@gokhanbagatur @sezerrenderr @denizci10 güzel temennileriniz için teşekkür ederim olabildiğince bütün tecrübelerimi paylaşacağım, Tampa'yı ilgilendiren kısımlar bu başlıkta, diğerleri de diğer ilgili başlıklarda

umarım herkes gönlünden geçen yere ulaşır

@Ghost tabii Ama biraz yüzeysel ve benim görüşlerime bağlı olabilir.

Karşılaştırma yapmak için Orlando ve Tampa'yı ele almakta fayda var. Austin bu iki şehirden çok çok çok farklı bir kulvarda. En başta onu belirtmeliyim.

Tampa ve Orlando gerçekten arabasız hayatın imkansız olduğu iki şehir. Austin bu açıdan öne çıkıyor, tabii oturduğun lokasyona da bağlı ama otobüs kullanarak bir süre idare edebilirsin. Tampa ve Orlando'da ise böyle bir durum maalesef söz konusu değil. Tampa'da hiç otobüs görmedim, Orlando'da olduğu iddia ediliyor ama gören duyan olmamış Ayrıca, bir yerden bir yere gitmek epey mesafeli, yani illa araba gerekiyor. Dahası, iklim koşulları. Ne zaman yağmur indirecek ne zaman kavururcasına sıcak olacak, o belli değil. O nedenle buraya gelenler muhakkak araba olayını bilerek gelmeli.

Tampa takdir edersiniz ki güzel anılar bırakmadı bende. Objektif yorum yapmam çok zor orası ile ilgili. Ama gene de güzel insanlar, güzel Türk insanlar illaki vardır. En başta buraya da yazan Yeşilkart Forum ailemizin üyeleri mesela.

İş konusunda zannediyorum ki Orlando bi tık öne çıkıyor sanki, çünkü turistik merkezleri sayesinde daha fazla öne çıkmış bir şehir. Özellikle hizmet sektöründe çalışabilecek kişilere iş imkanı çok. Ayrıca, mermer tedarikçiliği işi de gördüm burada. Araştırabilirsiniz.

Türk community'si açısından, gene objektif bir yorum olmayacak ama, Orlando'da tanıştığım herkes bana çok iyi davrandı. Ellerinden gelen bütün desteği sergilediler gerçekten. Gerçi Tampa'da bir kişiyle tanışabildim, abi diyorum kendisine, en zor zamanımda manevi desteğini eksik etmedi o da. Ama Tampa konusu bende kapanmıştır kimse üzerine alınmasın

Orlando ve Tampa'yı çok gezip görme imkanım olmadı yani anlayacağınız. Bu açılardan karşılaştırma yapamıyorum.

@gembruce oncelikle cok gecmis olsun, acil sifa diliyorum. Siz de biliyorsunuz herkes de demis zaten ama ben de diyeyim, expedite icin mutlaka basvurun, kendinizi tabirim icin ozur dilerim ne kadar aciz ve bakima muhtac gosterebilirseniz o kadar iyi bu durumda.

ben GC sahibiyim, esim Turkiye'de, F2A icin basvurduk (imza kismini yenileyecegim en kisa surede). Avukatla iki kere hizlandirma icin basvurduk saglik gerekcesini one surerek, red yedik. Sonra ben Eylul ayinda Turkiye'ye geldim ve super tesadufi bir sekilde tiroit kanseri oldugumu ogrendim. Cok kisa surede ameliyat oldum, simdi ilac tedavim devam ediyor ama terapi gerektirecek bir seyim yok cok sukur (tekrar size en acil sifa diliyorum). Amerika'ya dondukten sonra avukatimla konustum, hani daha onceki saglik sorunu gerekcemi kabul etmedi ama daha nolsun KANSER oldum uzuntuden stressten, artik bunu kabul eder herhalde?! diye. Ve ne dedi biliyor musunuz, %25 belki eder, cunku sizin bakima ihtiyaciniz yok :o

tekrar ve tekrar acil sifa diliyorum, yazdiklarinizdan yola cikarak hem de secim oncesinde USCIS'in insafa gelme olasiligi yuksek diye dusunuyorum, cunku sizin ilac durumlariniz ve tedavi sekliniz cok baska olacak. Muhakkak basvurun, bizler de size iyi dileklerimizi gonderelim.

USCIS'ten alacaginiz guzel haber de size moral, motivasyon, sifa olarak geri donecek.

@kuzeymelissa şimdi bu kısmı okudum, hızlandırma almışsınız, anladım.. biz de hızlandırma almaya çalıştık, fakat evraklarıma bile bakmadan direkt reddettiler. Sizin bu hızlandırma sürecinizden biraz bahseder misiniz rica etsem? Çok teşekkürler

@kuzeymelissa çok şükür, çok mutlu oldum sizin adınıza ️
Şimdi iş Ankara'daki konsolosluğun randevu vermesine kaldı dimi?

@celica Bana denk gelmedi ama bilemem başka tecrübe eden olmuş mudur..

@Hopes1 Ben! 1 sene oldu. Dilediğinizi sorabilirsiniz

@chemist cevabiniz ve sabir temenniniz icin tesekkur ederim.

@crazycells o zaman California USCIS ilgilenecek esimin vakasiyla ve bu da ortalama 25.5 ay demek oluyor yani, yanlis miyim? (bu noa 2 demek oluyor, degil mi)
ve california uscis ile islemler bittikten sonra bir de Ankara'daki konsolosluktan haber gelmesini bekleyecegiz, oyle degil mi? yani toplamda en az 3,5 sene esimin amerika'ya gelememesi demek oluyor degil mi?

Merhaba,

Ben green card sahibiyim. Esim icin ABD'de F2A surecini baslattim. Esim Turkiye'de, ben ABD'deyim. Avukat araciligiyla islemleri yurutme karari aldik ve 28 Haziran'da ilk notice of action'imizi aldik. Benim aklimi karistiran soru su: Avukatin bana e-mail attigi notice of action belgesinde Nebraska USCIS yazarken, evime postalanan notice of action'da California USCIS yaziyor. Hangisini baz almaliyim? Neden boyle farkli? Hangi USCIS bizim islemimizle ilgilenecek?

Sizlerin de bildigi uzere USCIS'in web sayfasinda da yazdigina gore ortalama tahmini islem suresi Nebraska USCIS icin 10.5 ay iken California icin 25.5 ay!! burada bir duzen kurmaya calisiyorum oyle veya boyle, ama California USCIS olur ve gercekten de islemler bu kadar uzun surecekse tek basima ne kadar dayanabilirim bilemiyorum

cevaplar icin tesekkur ederim arkadaslar, el mahkum bekleyecegiz...

@ilkin001 bahsettiginiz sey cok onemli ve mutlaka avukatimla konusacagim. ben "bu islemleri expedite edebilir miyiz zamani geldiginde" diye sordugum zaman, "anca cok vital bi sebep olmasi lazim, mesela olumcul bi hastaliga yakalandiniz veya esiniz olmadan bu ulkede finansal acidan cok guc duruma dusuyorsunuz cunku birlikte yuruttugunuz bir isletme var gibi" demisti. Tekrar gibi olacak belki kusura bakmayin ama, siz ne zaman expedite etmek icin basvurmustunuz? Bizim I-130 basvurumuz yeni gonderildi...