@gariban küçük bi kasabada doğdum büyüdüm. İstanbulda 7 sene yaşadıktan sonra 2018 yılında evime geri döndüm evlendim. Nerdeyse 4 senedir ev kira 750 ile başladık 1300 oldu. Belki fiyatlar kiminize göre çok uygun gelecek ama inanın küçük kasaba olduğu için iş sıkıntısı ciddi derecede var iş bulamadım. Bende isterdim büyük bir şehirde iş imkanları olsun kariyer yapayım diye ama geçinmek noktasında kar zarar yaptık hesap bize uymadı ki istanbulda ben bıraktığım gibi değildi günden güne kötüye gidiyordu kontrolsüz mülteci sebebiyle, neyse O sırada kızım doğdu 6 aylıkken çalışmaya başladım kendime pandemi kredisiyle bir iş kurdum mecburen vicdan azabından bir sene bacaklarımı ağrıdan sürükleyerek işe gidip geldim. Anneler daha iyi anlar çocuğu bırakıp çalışmak en zor şeylerden birisidir, Bu sürede gitmediğim doktor kalmadı kalp damardan ortopedisi fizyoterapisi kadın hastalıkları daha bir sürü hiç bir mekanik sorun yoktu baktım psikolojik işi kapattım eve döndüm ağrılar bitti. Bu sırada ben mali müşavir sınavını kazanmıştı evlenmeden önce 3 sene staj yapmam gerekiyodu kendi kurduğum işletmemde sigortalı göründüm hala da görünüyorum sigorta borcu dağ oldu. Eşimde kyk bnde kyk olduğu gibi duruyo şuan bunlar ve sigorta dahil hesaplarıma göre 80 bin borç var.
Belki kirasına kreşine 2 aydır uygun fiyatlar ödüyor olabilirim ama market aynı türkiyede nereye gidersen git, pazar keza aşşa yukarı aynı bir şey almam gerekiyor hemen ulaşamıyorum sinema lüks internetten bişey alsan aynı dünya para, Olmuyor işte olmuyor kendime cocuğuma daha iyi bir gelecek inşa edemedim burda belki bnm hatamdı evi almadan arabayı hazırlamadan nakit bankaya koymadan çocuk sahibi olmamalıydık ama oldu diyede bu düzende gitmek zorunda değil dedim ve başladım uğraşmaya, çıkarsa card çıkmazsa turistle gideceğim işte ben kıt kanaat idare ettim cocuğum etmesin ne gerekiyorsa yapıcam okurken gidemedim pişmanlığı hala kalbimi sızlatır, yine pişman olmamak için denemedim dememek için son damlasına kadar savaşacağım.