ABD'ye Yeni Taşınmış Göçmen Olmayan Kişilerin Tecrübeleri

[OrlandoGücü]

@Programmer, içinde söyledi: ABD'ye Yeni Taşınmış Göçmen Olmayan Kişilerin Tecrübeleri

@OrlandoGücü Türkiye simülasyonundan çıkan herkesin ilk fark ettiği şey bu, yaşamıyormuşuz. Tahmin etmeye çalışıyoruz ama yaşamadan da tam olarak idrak edemiyoruz. Gerçekten bu kadar fark ediyor mu ?

İnsanın fikrinin,zihninin fakir olması , başka insanlara gözlerimizle bakarkenki olan aşağılık kompleksli olmamız , sürekli kendimizi mükemmel, başkalarını kötü görmemiz bize has bişey sanırım, burda insanlar sadece hayatın tadını çıkarmaya çalışıyor, adamlarda stres denen bişey yok, kaldığım yerlerin resmini atsam ne dediğimi daha kolay anlarsınız. Ev sahibime arabayı hemen alalım şu adamı ara dedim, bana diyorki yavaş ol dostum burda aceleci olunmaz , amerikan insanı meşguldur, sakin ol diyor, 2 gün önce görüştük cumartesiye gel dediler, ben zorla cumaya çektirdim demem oki acele ve boş bir hayat yaşamışız, sürekli bir kaygı,stres, sanki dünyanın sonu gelecek

[dytmelek]

@Programmer, içinde söyledi: ABD'ye Yeni Taşınmış Göçmen Olmayan Kişilerin Tecrübeleri

@dytmelek Bence bu ciddi bir karar. Cesaretinizi tebrik ediyorum. Ne olacağını bilmediğiniz bir yola çıkmak için evinizi satmaya karar vermek kolay bir karar değil. Malum artık memlekette ev almak hayal oldu. Son çare olarak benim de aklımda. Allah pişman etmesin.

Evet çok ciddi bir karar ama artık eşim de ben de gitme konusunda emin olduğumuz için korkumuz sadece ilk bir kaç aydaki düzen kurma, iş ayarlama kısımlarındaki süreç. O da tek başımıza olsak belki o kadar zor gelmez ama 2 kızımızı da alıp gitmeyi düşünüyoruz yine de onu da göze aldık.
'Ne olacağını bilmediğiniz bir yol' demişsiniz ama inanın araştırınca giden, deneyen ve başaran insanlarla konuşunca o korkular endişeler çok azalıyor. Tabii ki buradaki kurulu düzenimizi bozmak, işlerimizden istifa etmek ya da ailemizden ayrı kalmak kolay değil ama eğer istediğin şeyin bu olduğundan eminsen bence denemeye değer. Şimdiye kadar risk almadan yaşadık ama Amerika ile ilgili hayallerimizi bu riski almaya değer görüyorum.
Birçok kişiye özellikle aileme çok saçma ve gereksiz geliyor ama onlar yaşadıkları yeri ve hayatı seven ya da olumsuzluklara takılmayan insanlar. Ben de eşim de gün içerisinde o kadar çok şeye kızıyor, üzülüyor ve endişeleniyoruz ki gün bittiğinde bütün enerjimiz bitmiş oluyor. Okuduklarıma ve izlediklerime göre oradaki yaşam bizim hayalimizi kurduğumuz yaşam o yüzden çok umutluyuz. Kendini olduğun yere ait hissetmemek nasıl bir şeydir sadece yaşayan bilir, biz de öyle hissediyoruz maalesef. Umarım hiçbirimiz aldığımız kararlardan pişman olmayız sizin de yolunuz açık olsun

[OrlandoGücü]

@denizci10 aynen kardeşim uyuyamıyorum

[waterman]

@Muhtaradana bu yazıyı okutursanız belki bir nebze fikirleri degisir: @OrlandoGücü bende bunu dememek için gitmek derdindeyim Türkiye’den. Bakınca ne demografik yapı kaldı ne de eski Türk dayanışması kaldı. Bi 10 yıl öncenin Türkiyesi olsaydı gerçekten gitmek istemezdim. İnsanların cok ufak birikimleri ile ordan oraya gezmesi,genel çalışma şartlarının bizden kat ve kat iyi olması, adalet terazilerinin doğru çalışması aslında olması gerekenleri biz Türk milletinden göremediğimiz için bize bunlar çok mükemmel ötesi geliyor. Aylık çalıştığım maaşı kiraya verdikten sonra ben böyle yaşamı ne yapayım ki? Üstelik kendi çocuklarıma da miras olarak bırakacağım tek şey kesinlikle böyle bi hayat olucak. Çünkü maddi anlamda bu ülkede 40 yıl içinde yapacağım tek şey en fazla bir ev almak olur. O evde 2+1 80metrekare küçük çaplı bi ev olur. Her zaman hayal ettiğim aile yaşantım eşimle beraber / ailemle beraber haftasonlarında tiyatro sinemaya gidip belirli sanat alanlarında ilerlemekti. Hep bunu istedim ama şartlar her zaman istekleri karsılayamayabiliyor maalesef… Ama gel gelelim ki bunu Türkiye’de yapmak cok zor çünkü 45 saat minimum çalışma saati var. Bu saat yeri geliyor 60a çıkıyor. İnsanlar kendi zamanını para karşılığı satmaya başladı. Para dışında hiçbirşey için gayret edemez hale geldik. Ama bunu yüksekteki ne patron tayfa anlar ne de bu ülkeyi yönetmeye çalışan kişi anlar. Cok öfkeliyim gençliğim çalındığı için benim gibi yüzlerce kişi olduğu için. Tek isteğimiz gerçekten refah seviyesinde eğitim görmek, yaşamak,gezmek ve eğlenmek. Bunlar sağlansaydı zaten eminim hiçbir Türk genci kendi ülkesini bırakıp binlerce km ötedeki ülkelerde yaşamak için sıralara girmezlerdi. Her ne kadar zengin ailelerin çocuğu bile olsa bu kaçmaya gitmeye çalışıyor artık. Dvlottery muhtemelen bu yılda hayal olucak bu yüzden pasaport doldurmaya başlıyorum bi iki ülkeye gidip sonrasında da bu başlık altında inşallah deneyimlerimi yazmak bana da nasip olur. Çünkü gerçekten inanılmaz derecede tükendim..

[dytmelek]

@denizci10 vardır bunda da bir hayır diyelim

[dytmelek]

@OrlandoGücü, içinde söyledi: ABD'ye Yeni Taşınmış Göçmen Olmayan Kişilerin Tecrübeleri

@Muhtaradana 40 sene boşuna yaşamışım, Robot gibi bir hayat, sadece geçim derdi vs. Yaşamayı unutmuşum resmen. Şuan dünyaya yeni gelmiş gibi hissediyorum, başlangıç seviyesi bile olmayan ingilizcem ile bir sürü iş hallettim, korkunun ecele faydası yok, bazı şeyler ne kadar zor olursa okadar hoşuma gidiyor artık. Yeni nesil gençlerin de dediği gibi Türkiye server'inden kurtulup başka serverlara geçiş yapın biran evvel, hayat geçip gidiyor

O kadar moral yükseltici bir mesaj ki şartlar uysa yarın bilet alası geliyor insanın. Ben de aynı duyguyu ağustosta Avrupa turuna gittiğimizde hissettim. Ama ABD den beklentim daha yüksek

[Programmer]

@OrlandoGücü

Ev sahibime arabayı hemen alalım şu adamı ara dedim, bana diyorki yavaş ol dostum burda aceleci olunmaz , amerikan insanı meşguldur, sakin ol diyor, 2 gün önce görüştük cumartesiye gel dediler, ben zorla cumaya çektirdim

Demek ki aceleci yapımız gidince hemen değişmeyecek

demem oki acele ve boş bir hayat yaşamışız, sürekli bir kaygı, stres, sanki dünyanın sonu gelecek

İşte bu kaygı ve stres yaş ortalamasını da düşürüyor.

[denizci10]

@OrlandoGücü kesinlikle öyle. Hiç sinir stres yok adamlarda. En sevdiğim özellikleri de bu. Sadece abd değil Avrupa'da da böyle.

[OrlandoGücü]

@Programmer yavaş yavaş kurtulup buraya ayak uyduracağım inşallah, herşeyi biranda değiştiremiyorum ne yazıkki

[OrlandoGücü]

@waterman en kısa zamanda sizleride burda görürüz inşallah, yeterki bazı şeyleri yapmayı gerçekten isteyin

[OrlandoGücü]

Herhangi bir konuda doğru sonuca ulaşmanın sonsuz kombinasyonu var dostlar,
3+6=9
6+3=9
4+5=9
gibi. Sürekli aynı şeyleri deneyip, farklı sonuçlar elde etmeye çalışmayı bırakın artık, Önce ne istediğinize karar verin, sonra o yolda yüzlerce farklı şey denemeye çalışın, mutlaka bir yolu var bunu yürekten söylüyorum..
Covid girdikten sonra dünyaya bakış açımı değiştiren video aşağıda

https://www.instagram.com/p/CPG2MPWjUIq/?igshid=NDRkN2NkYzU=

Umarım sizlerdede birşeyleri harekete geçirir

[Programmer]

@dytmelek Bu yolda evi satabilirim dediğimde ailem ve çevremdekilerin çoğu çıldırmışım gibi bir gözle baktılar. Aslında kendilerince bir konuda haklılar, Türkiye'de ev almak büyük bir sorun.
İstediğim şeyden eminim evet. İnşallah stressiz bir ortamda yapabileceklerimi ve huzurlu yaşayabileceğim fikrini düşünmeden edemiyorum. Sadece işe giderken yaşadığımız stres ve gerginlik bile günü bitirmeye yetiyor. Aynen sizin gibi akşama enerji falan kalmıyor. Tahammül hissi bile bitiyor. Karamsar bir tablo çizme derdinde değilim ama durum bundan ibaret. Evet tabi ki hayatımızda güzellikler de var. Ama neden daha güzeli ve huzurlusu olmasın ki ?
Biliyorum ki Amerika toz pembe değil ama yapabileceğime , başarabileceğime inanıyorum.
Ayrıca @OrlandoGücü ve @ahsenaydgdu gibi konfor alanını terk edip gidenlerin tecrübeleri de cesaret verici oluyor. Yol da göstermiş oluyor. Sizin de yolunuz ve bahtınız açık olsun.

[Muhtaradana]

@OrlandoGücü geçen gün karşıma çıkan ve bir kaç kez izlediğim kaydettiğim bir çok güzel bir video

[academicus]

Belki bu yazdığım, bu başlık için uygun değil ama yine de yazmak istedim ne olur kusura bakmayın. Öncelikle bir kaç defa Kuzey Amerika kıtasına gitmiş birisi olarak şunu söyleyebilirim ki gerçekten, hangi vize türüyle gidilirse gidilsin, sisteme bir defa girdiğinizde hem ABD'de hem de Kanada'da kalma konusunda ciddiyseniz olağanüstü fırsatlar çıkıyor. Zor olan sisteme girmek.
Neredeyse tek derdiniz geçim ve kazanç oluyor belirli bir süre sonra, başka stresiniz olmuyor desem yeridir.
Türkiye'de ise öyle değil maalesef... 10 senelik akademisyenim, insanlara karşı kendimi korumak için pozisyon almaya çalışmaktan işimi yapamıyorum. Öte yandan, örneğin, Kanada'da akademik deneyimim de oldu orada sadece işini yapabiliyorsun. Tek stresin elindeki işi daha iyi hale getirmekle ilgili olabiliyor...
Umarım şu ocak çıkışım sorunsuz bir şekilde gerçekleşirse burayı da sık sık güncelleyeceğim ama rahatlıkla söyleyebilirim ki nepotizm hiç bu kadar normalleşmemişti...
Özelikle akademisyenlik gibi, insanların isteyebileceği bir işi yapıyorsanız, arkanızda bir torpiliniz yoksa gelişmek, barınmak için hiç şansınız yok...
Kurum adı vermeyeceğim ama çalıştığım fakültede son alınan 5-6 kişi ya milletvekili akrabası, ya güçlü bir medya patronunun akrabası ya da yönetimden birinin akrabası... Öte yandan ben iki senedir doktorum, güçlü bir CV'im var ama beklemeden "hızlıca" yükselirsem havalanacağım gerekçesi ile kurum içi yükseltmem yapılmıyor ve araştırma görevlisi olarak bekletiliyorum. İstedikleri kişileri alma yolunda rahat adım atabilmek için ders verdiğim alanda yetersiz olduğumu iddia ederek, o dersleri elimden aldılar ve şimdi de dersi verecek personelimiz yok deyip o dersleri vermesi için kendi içlerinden birinin nişanlısını getiriyorlar. Hiç bir şey de yapamıyorsunuz bu duruma karşı; çünkü tam bir David ve Golyat durumu var. Çünkü karşı tarafta rektör danışmanı var, onun eşi var, bölüm başkanı var, dekan yardımcısı var, rektör yardımcısı var, yerel kanal sahiplerinden biri var.... var da var...
Akademik çalışma yapmak yerine gördüğüm mobingten vs. dolayı psikolojik destekle şunla bunla ayakta kalır hale geldim.

Öte yandan, ABD'ye baktığımızda sadece CV'im ve yapmış olduğum bir Skype görüşmesi ile prestijli bir okuldan, beni hiç tanımamalarına rağmen misafir araştırmacı olarak davet aldım. Gel sen, burada pek çok event oluyor sana fon da ayarlarız dediler.
Aynı durumu 2019'da Kanada'da yaşamıştım. Hatta, Türkiye'den araştırmamı destekleyecek kurum bulamadığım ve oradaki hocam da araştırmamı beğendiği ve çabamı takdir ettiği için kendi fonundan bana para ayırmış, burs vermişti. Hocayla öncesinden tanışıklığımız yoktu bu arada ilgili araştırma vasıtasıyla tanışmıştık. Şimdi de esasen burs bulmakta sorun yaşıyoruz oradaki hocamla, bulabilsek beni post-doc'a almak istiyor. ABD'de ilk bir kaç ay kira vermeyeceğim için de orayı tercih etme durumum oldu.

Daha çok örnek bulunur oradaki çalışma etiği ve ahlakı ile buradaki arasında fark ararsanız...

Bu kadar uzun açıklamamın sebebi şu: Türkiye'de şu koşullarda hayatta kalabiliyorsanız, ABD'de kendinize en fazla iki yıl verin. O iki yılın-ki aslında o kadar bile değil- zorluklarını göğüsleyebilirseniz her türlü buradakinden çok daha kaliteli bir hayat kurabilirsiniz.

[Muhtaradana]

@academicus yazdıklarınızı okuyunca babişko asuman ve Akedemiklink kanalı aklıma geldi. Söylediklerinizde o kadar haklısınız ki. Sizin ülkeden ayrılmanız beyin göçü olarak değerlendirilmez zaten burada engelleniyorsunuz,gelişiminizin öğrencilere katkı vermenizin önü engelleniyor. Umarım Kanada veya Amerikadaki fırsatlar sizin için daha netleşirde huzurlu, mobingsiz bir hayata geri dönebilirsiniz

[Famel]

Merhaba, birkaç cesaret verici cümlede ben yazmak istedim. Daha önce forumun başka konularında bahsetmiştim. Biz karı koca ilk göçümüzü 25 sene önce Kıbrıs’a yaptık. Açıkçası aynı dili konuştuğumuz bir ülke ve bizde bundan 25 yaş genç olsakta alışmak bir yıl sürdü. Ama dönüp baktığımda hiç pişman değilim. Son yıllarda Türkiye’ye gitmemizde ki tek sebep ailelerimizi görmek oldu. Artık maalesef oraya ait hissetmiyoruz kendimizi 2. Hafta dönmek için gün sayıyoruz. İşin garibi son yıllarda burasıda oldukça değişti ve çocuklarımız büyüdükçe onların geleceği ile ilgili endişelerimiz de artmaya başladı. Biz bir şekilde yaşantımızı devam ettiririz ama ya çocuklarımız ne olacak? 1999 yılından beri gc başvurusu yapıyorduk bu bizim için nerdeyse bir rutin olmuştu ama 2017 yılında ki Florida tatili bizim için bambaşka bir farkındalık yarattı. İlk defa bir yere ait hissettim kendimi. Bunca yıldır yanlış yerde yaşamışız dedik. O yıldan sonra karar verdik ki gc çıksada çıkmasada biz çocuklarımızın geleceklerini orada kuracaktık. Ve yavaş ama emin adımlarla Amerika’ya gitmek için hazırlanmaya başladık. Kolay bir süreç olmayacaktı , çocukların eğitim durumları sebebiyle hemen de olamayacaktı ama biz 2023 yılında bu ülkeden ayrılmayı kafaya koymuştuk ki gc çıktı Bu arada şunuda söylemek isterim ki burada ki kazancımız gayet yerinde ve birçok arkadaşımız bu kadar imkanı bırakıp gitmenin delilik olduğunu söylüyor (tabi ki onlara göre) Ama yaş aldıkça anlıyorsunuz ki para herşey değil. Huzur herşeyden önemli. Para tabi ki gerekli ama biz hayatımız boyunca parayı hep bir araç olarak gördük hiç bir zaman amacımız olmadı. Belki de bu sebeple ondan vazgeçmek bizim için çok kolay olacak. Küçücük bir ada da çuvalla paranız olsa ne yapacaksınız??? Harcayamadığınız , size huzur ve mutluluk vermeyen para sizin değildir zaten Ayrıca diyelim ki olmadı yapamadınız ne olur? Ne kaybedersiniz? Bence kazancınız kayıplarınızdan çok daha değerli olur. Kafanızda ki tüm bilinmeyenleri yaşamış ve yola ona göre devam etmiş olursunuz. Sanırım göç etmeye önce kafanızda başlamalısınız. Eğer o sizinle gelmeyecekse isterseniz Marsa gidin hep geri dönmek isteyeceksiniz. Bu başlık altında yazan birçok kişinin çoktan beyin göçü yaptığını hissediyorum. Herkesin yolu açık olsun. Unutmayın istemek başarmanın yarısıdır. Sayın @Muhtaradana belki sizin arkadaşlarınıza bir yardımı dokunur bu yazdıklarımın. Sevgiler…

[academicus]

@Muhtaradana çok teşekkür ederim... keşke böyle olmasaydı, uzun uzadıya bir gün mutlaka anlatırım çalıştığım kuruma geliş hikayemi, o zaman içimde olan hisleri vs. Maalesef ben bu anlamda kendi savaşımı kaybettim ve şimdi hayatıma devam edebilmek için çıkış yolu arıyorum.
Umarım bir gün bu devran da döner. Güzel dilekleriniz için tekrar çok teşekkür ederim.

[denizci10]

@OrlandoGücü yılların birikimi öyle ha deyince değişmiyor. Ama emin ol en kosa sürede sen de değişecek ve uyum sağlayacaksın.

[Programmer]

@academicus

insanlara karşı kendimi korumak için pozisyon almaya çalışmaktan işimi yapamıyorum.

Şu cümle bana yetti. Odamdan çıkmamaya özen gösterdiğim halde hakkımda dedikodular çıkmış, haberim yok. Kurum içinde yapılması planlanan bir darbe ekibinin içindeymişim Gözden ve gönülden ırak olmaya çalışıyorum ama nafile. Çamur atmaya devam ediyorlar.
Liyakat bitti hocam bu ülkede. Siz bize gönderilen idarecileri bir görseniz, dumura uğrar, şuurunuz kayar.

[Programmer]

@Muhtaradana Çok gülmüştüm o videoya. Babişko Asuman