@Muhtaradana @Programmer @Ranje Desteğiniz için çok teşekkürler, minnettarım. Filipinler'e gittim. Benden önce giden arkadaş "olumsuz" dönüş almış olmasına rağmen bu riski aldım. Ben de üzüldüm elbette ama içim de çok rahatladı. Beni üzen; adamların üç güvenlik aşamasını geçmeme izin verip, evraklarımı inceleyip, içeri girip konsolosa incelettikten sonra; "olumlu, sadece mail bekleyeceksiniz." diyerek bir hafta sonra olumsuz dönmeleri oldu. Orada ilgilenen kadın resmen sevincimizi paylaştı. Bir sarılıp kucaklaşmadığımız kaldı. Tüm bilgilerimizi not aldı.
Tekrar gittim ama başkasına denk geldim, ikinci seferde çok ilgilenmediler. Değil İngilizce, Türkçe bile konuşamayacak kadar demoralize oldum Mail ve yazı dilim iyidir. Çok doğru ve yerinde mailler yazdığımı düşünüyorum. Kapıda İngilizce ile bile derdimi çok güzel anlattım. Fantastik şeyler yaşadım. Bu kadar emek verip karşılığını alamamak çok üzücü. Yerimde kim olsa üzülürdüm. Çok kaderci biri değilim ama belki de gitmemem gerekiyor, bilmiyorum. Yukarıda bahsedilmiş, o arkadaşlarla Hindistan'a gitme durumum vardı; annem rahatsızdı, gidemedim. Hindistan'daki senaryonun aynısını yaşayıp farklı sonuç aldım. Kötü deneyimler de yaşadım. Yaşadığım maceraları mutlulukla yazacağıma inandım. Ara ara aklımda geldikçe üzülürüm ama geçer. Vicdanen çok rahatım, denemiş olmak da ayrıca mutlu etti. Bir daha ABD'ye gitmek ister miyim ya da Green Card'a başvuru yapar mıyım, sanmıyorum. Anlatmak istediğim çok şey var, uzun tutmamaya çalışıyorum. İnanılmaz maceralar yaşadım, müthiş özgüvenim sayesinde başıma işler açtım
Orada çok iyi bir dost edindim. Hatta "ABD'ye gidebilirsek ev arkadaşımı buldum" dedim Benden önce gidip bu süreçte yanımda olan, müthiş desteğiyle yol arkadaşım olan @emre34 'e çok teşekkür ederim. Emre'nin yanı sıra Filipinler'e gitme cesareti veren, beni gitmek istediği her ülkeye davet eden, son 3 aydır dert ortağım olan ve bana ilham veren @tugcecey 'e çok teşekkür ederim. Bir süre daha dert ortağı olmaya devam edeceğiz ne yazık ki. Orada olduğum süre boyunca neredeyse her gün bana durumu soran, bana destek olan, güzel dileklerini her an yanımda hissettiğim, samimiyetlerine tüm kalbimle inandığım ve "artık Amerika'da çok iyi arkadaşlarım var." dememi sağlayan Sevgili @sobrero , @melike-es ve @brock 'a da çok teşekkür ederim. Foruma ve kendime katacağım çok şey olduğuna inanıyordum. Katkı verenlere teşekkür faslını daha önce yapmıştım. Zaten foruma değer vermesem buraya bu deneyimi de yazmam. Bunca zaman her şeyi paylaştığım için bunu da paylaşmak istedim. Herkesin cesaret edeceği bir şey değildi, ben ettim. Bu açıdan kendime de inancım tazelendi. Zaten yazılım sektöründe çalışıyorum. ABD olmaz, belki başka bir fırsat olur. Bu süreçte tanışmamış olmamıza rağmen dualarını, iyi dileklerini, güzel düşüncelerini eksik etmeyen herkese teşekkür ederim.