@bidünya, içinde söyledi: DV2021 Bekleme Odası
e tecrübe
Bodrum, yazın kalabalığı ve trafiğiyle küçük istanbul tabi.. Semtlerin birbirine oranla mali durumu, yaşamak için yerleşen istanbulluların çokluğuyla bu namı almış ama Bodrumluların ''aa bizim lakabımız küçük istanbul, dur istanbulluları sevelim'' gibi bir kafaları yok maalesef. Bir uçta '' gelmesin yabacılar, ne gelip duru'' diyenlerle bir diğer uçta buraya yerleşme sarhoşluğuyla gelenleri kazıklama peşinde olanlar var. Büyük kazık yedim kendilerinden. En sevdikleri şey para ve yatışşş. Fakat bu tamamen konumuz dışı. Biz Bodrumdan da Türkiyeden de bağımsız, kendi hayatlarının peşine düşmüş kişileriz artık. Bir çoğumuz anladı ki vatan millet sakarya karın doyurmuyor. Gitme kafasındaki pek çok kişinin bir biriyle iyi anlaşmasının sebebi de bu bakış açısını kazanmış olmaktan ileri geliyor. Gidenlerinde orada oluşturduğu yeni nesil Türk Amerikalı kuşağının bir birine gün geçtikçe daha iyi destek olacağını, daha kenetleneceğini anlıyorum. Çünkü bir çoğu aynı zahmetli yoldan geçip sonuca ulaştı. Ve bir yoğrulma süreci bu aynı zamanda. Ayrı gayrılıkların, farklılıkların bir kenara bırakılıp, belki fiziki ve mali destek olamasa da fikri destek olarak bir dayanışma ruhu oluşturulabiliyor. Bir kaç sene öncenin gidenlerinden birinin youtube videolarına denk gelmiştim. Onlar da o senenin talihlileri, bir whatsapp grubu kurmuş ve örgütlenmişler. Bilgi ve tecrübelerini paylaşmışlar, bir de sloganları varmış '' Mutfaktaki sarı beze kadar, usa da ihtiyacımız olacak her şeyi götürüyoruz'' diye. Ben şahsen kıyafet bile götürmek istemiyorum buradan. Hani cezaevinden çıkan, her şeyini dağıtırmış ya, buradan hiç hatıra götürmek istemiyorum ama aslında tabii makul olan, orada lazım olabilecek her şeyi buradan götürmek. O abiler de mutfaktaki bardaklara kadar paketleyip götürmüşlerdi. Bilen varsa kim olduklarını, videosunu atıversin buraya, pek eğlenceli. Amerikadaki ilk sabahımız diye yürüyüşe çıkmışlardı eşiyle nigborhood larında. Beni benden alıyor böyle videolar. Ben de gitmişim, orada ilk sabahımı karşılamışım gibi hevesleniyorum.