Houston başlığına austinle ilgili fikir ve bilgilerimi yazdım buraya da Austin yolu maceramı yazayım.
Henüz kesin yerleşim için Austin-Houston arasında kalmıştım ve hazır houston'a 4 günlüğüne gelmişken Austin'e de gideyim dedim. İlk öğlen sugarlands'te çok değerli bir kişinin yanına uğradım ve saat öğlen olmuştu ve hava yağışlı olmasına rağmen bir heves yola çıktım. Bu süreçte hala jet lag'ı atlatamamış ve uykumda vardı. Açıkcası Houston-Austin arası yeşillik güzel bir yol . Giderken izleye izleye yağmur atıştırarak gittim. Şehre akşama doğru yaklaşmıştım .
Şehre yaklaştığımda yağmurun hızlanması biraz moralimi bozdu. Ancak şehre girdiğimde yağmur durdu. Şehri ve downtown'u gezdikten sonra hava kararınca ciddi bir trafiği atlattıktan sonra Texas Land & Cattle Steakhouse isimli bir mekanda güzel bir ribeye steak yedim. Biraz daha takılacaktım ancak aşırı bir uykum vardı ve hava beni korkutmaya başlamıştı. Bu yüzden 8.30 gibi dönüşe karar verdim ve asıl olay bundan sonra başladı.
İlk kez geri dönüş için benzin almak istedim ve bir benzinliğe girdim . Tam benzin alacakken bir siyahi abimiz tehdit vari gelip benzin için benden para istedi ama riske girip vermedim. Daha sonra bir yandan siyahi abiyi kesip diğer yandanda benzin almaya çalıştım. Anca videolarda istediğim gibi değildi. Tüm istasyonlarda ya kendi istasyon kartlarını istiyorlardı yada başka bir kart kendi türkiye kredi kartımı soktuğumda da posta kodu istiyordu. Başka bir benzinliğe gittim. Orda da aynısı oldu. Arkada benzin alan bir hispanik abladan yardım istememe rağmen oda yapamadı. Ancak içerden de benzin alınabileceğimi bilsemde nasıl olacağını bilmiyordum . Nitekim şöyleymiş . Gidip içeriden istediğiniz benzin miktarını söyleyip parayı verip pompa numarasını söylüyorsunuz o yüklüyor siz direk pompayı takıp alıyorsunuz deponuz istediğiniz miktarın altında fullenirse içerden artan parayı alabiliyorsunuz.
26 yaşında ve 5 yıllık şoför'üm ancak daha dönüş yolundan houstondaki katy ye kadar süren inanılmaz SİS beni mahvetti. yolun yüzde 90'ınını sadece önümdeki kesikli yer şeritlerinden en yakınını görebilecek seviyede bir görüş açısıyla aracı sürdüm. Buna ek yer yer hızlanan ve yerleri kayganlaştıran yağmur, camların buharlanmaması için açtığım ve benim uykumu getirecek sıcak klima ve fena uyku ile cehennem bir yolculuk oldu zifiri karanlıkta.
Yavaş gelemezdim çünkü uyuya kalacaktım ve yolda kenara çekemezdim hiç bilmediğim ve ne olacağını bilmediğim yerlerdi. Mecbur 65-70 mil hiç durmadan bastım. Hatta bir ara 80 mile yaklaşmışken bir tır korna çaldı ve ben tınlamayınca arkama geçip uzunları yaktı herhalde yavaşlamam için. Nihayet uyumamak için kafamı sallaya sallaya Houston'a 2.5 saatte geldim. Hayatımda araba sürerken kendimi ölüme en yakın hissettiğim zamanlardan birisiydi.
İlk olarak Allah'ın izni ve koruması sayesinde ve o şeritlerin arasındaki ses çıkaran şeyler ve şeritlerin yanlarının tırtıklı olması son olarakta navigasyonda yolların kıvrımlarını görmem bu yolda bana çok yardımcı oldu. Bir süreden sonra uyumamak için şarkı söyleyerek geldim.
Ama yinede değerdi.