Hepinize selamlar arkadaşlar, mülakat deneyimim ve yaşadığım süreçle ilgili uzun bir ileti yazacağımı söylemiştim. İşte şimdi yazıyorum. Bana bazı konularda özelden de sorular geliyordu, bu iletiyle onları da aydınlığa kavuşturacağımı düşünüyorum.

AOS yapmaya aslında gerçekten Amerika’dayken karar verdim. Ülkeye turistik amaçlı olarak 23 Kasım 2023 tarihinde Houston’dan giriş yaptım. Malum case number’ım 13 binlerde olduğundan, Ankara’dan sıra gelmeyeceğini düşündüğümden böyle bir yolu seçtim. Bir gidip bakacaktım, ordayken karar verecektim. Ben yaklaşık 10 yıla yakın bir süre Ukrayna’da yaşadım arkadaşlar, orda ilk 4 sene bankada Türk yönetici pozisyonunda çalıştım, ardından 2018 senesinde solar enerji sektörüne geçiş yaptım, orda Türk-Bulgar-Ukrayna ortaklı bir solar grubun ülke direktörü olarak görev yaptım, malumunuz savaş çıktığından Türkiye’ye dönmek durumunda kaldım, işlerimi bir süre uzaktan idare etsem de baktım ki olmuyor (savaş devam ederken 2 kere Ukrayna’ya da gidip geldim, son gidişim police clearance evrağını almak içindi) işimden kendi isteğimle ayrıldım, İngiltere’ye yerleşmeyi planlıyor iken, ilk başvurumda, daha önce hiç böyle bir şeyi hayal etmemiş olmama rağmen green card çekilişini kazandım. Hal böyle olunca planları bu sefer tamamen Amerika’ya yoğunlaştırdım. Benim ülkeye erken gelmekteki amacım, hem biraz gezmek, tanımak hem de kendi sektörümden network yapmak içindi, öyle de yaptım; 90 gün beklemek için kesinlikle değildi, ki bu durumun ortadan kalktığını bir linkle ben duyurmuştum.
Ukrayna oturumum ile dosyamı Frankfurt’a da taşıyabilirdim ancak Frankfurt konsolosluğu ile ilgili de çok iyi şeyler duymadığımızdan, Amerika’dayken AOS yapma fikrimi netleştirmiş oldum. Ülkeye B2 vizesi ile giriş yaparken genelde sıkıntı çıkarmıyorlar, beyanınızı esas kabul ediyorlar, ben nereleri gezeceğimi ve ne kadar kalacağımı anlattım ve hiçbir sorun yaşamadım. Ülkeye girdikten sonra, önce Texas, Louisiana, sonra Florida’dan başlayıp, New York’a kadar uzanan bir roadtrip gerçekleştirdim. New York’a vardığımda (tam Christmas öncesi) orda New Jersey’de AOS işlemlerini başlatmaya karar vermiştim aslında. Ancak Houston’da tanıştığım benim gibi AOS yapacak bir bayan Houston ofisinin de diğerlerinden farkı olmayacağı yönünde aklımı çeldi, ve bende New York’un kışın soğuğunu, pahalılığını ve kalabalığını çekmemek için tekrardan Houston’a döndüm. Dönmez olaymışım

Benim daha önceden Amerika’da banka hesabım vardı, o konuda sıkıntı yaşamadım, hesabıma zaten gelir gelmez yanımda nakit getirdiğim 10 bin dolar altı bakiyeyi hemen yatırdım. Ancak Houston’da Ocak ayının ilk 3 haftası ev aradım, ve kafama göre uygun bir ev bulamadım. Çünkü hepsi SSN soruyordu, kefil istiyordu, eşyasızdı, eşya alınması gerekiyordu, resimlerde mükemmel görünen evler içine girince dökülüyordu vs. Sonra bende bir Airbnb ile uzun süreliğine anlaştım, eşyalı olması, Türk kredi kartından ödenebiliyor olması, depozito olmaması sebebiyle oraya geçtim, tabiki normal kontratlı evlere göre 1.5 kat daha pahalıydı. Dedim nasıl olsa süreç en geç Nisan Mayıs ayı gibi bitecek önemli değil öderim. Neyse, sonraki süreçte Ocak ayında Şubat ayı için current olduğum açıklandı, ve ben current olduğumu öğrendikten sonra sağlık raporu (bununla ilgili detaylı bir ileti paylaşmıştım) ve DV fee ödemeleri safhasına geçtim. Dosyamı ise tamamen Youtube’dan izlediğim videolar sayesinde kendim hazırladım. İngilizceniz varsa atla deve değil arkadaşlar, lakin bu işlerden zerre anlamıyorsanız, kesinlikle profesyonel birinden avukatlık ya da danışmanlık almanızı öneririm. Avukatı bilmem ama forumumuzda @Figen hanım birçok kişiye dosya yapması konusunda profesyonel hizmet vererek yardımcı olmuştur. Benim bu süreçteki tek sıkıntım dosyamı yolladığım Houston ofisin performansını bilmiyor oluşumdu, bu konuda daha önce yapmış olduğum kendimce haklı sitemlerde yanlış anlaşılmış olmakla birlikte, neyse ben size kendimce yaşadığım tecrübe çerçevesinde Houston ofise dosya vermemenizi tavsiye ediyorum. Daha önce çok zikredildi, sorunsuz ve hızlı ofisler; Boston, New Jersey, Los Angeles, Indiana, Florida’nın tamamı şeklinde, adresinizi ona göre ayarlamanızı şiddetle öneririm. Ancak bu ofislerin performansının da her yıl aynı olacağının garantisi de yok tabi. En azından Houston Field Office için şunu söyleyebilirim, B2 vizesi ile ülkeye girip DV’den AOS yapanları detaylı inceliyor ve dosyalarını zurnanın son deliğine kadar bekletmeyi tercih ediyor.

Dosyamı 22 Şubat tarihinde USCIS USPS Dallas Lockbox’a ekspres kargoyla yolladım. 23 Şubat tarihinde ellerine ulaştı, 29 Şubat tarihinde ücreti çekmişler, 4 Mart tarihinde SMS geldi, ve akabinde dosyanın işlendiğine ve göçmenlik başvurumun resmen başladığına dair ilk Notice of Action’ı sorunsuz aldım, ondan sonra bekleme sürecine geçtim, ancak bir türlü biyometrik randevusu gelmiyordu. Biyometrik randevusunu kaçırdığımı 26 Mart tarihinde biyometrik noticeimin iade olduğuna dair bildirim almamla öğrendim, ve süreçteki ilk şokumu yaşadım, hemen call centerı arayıp durumu sordum, meğerse adresimde apartman no’yu yanlış yazıp evrağın geri dönmesine sebep olmuşlar! Hemen bana 16 Nisan tarihine yeni bir biyometrik randevusu düzenlediler. 1 ay kaybetmiştim ama yapacak bir şey yoktu. İlgili tarihte biyometrik randevusuna katıldıktan sonra, yaklaşık 45 gün süren ve 7 eyaleti kapsayan yeni bir roadtripe bu sefer tek başıma çıktım (Öncesinde uçakla Seattle ve Denver turu da yaptım) Dallas, Oklahoma, Amarillo, New Mexico, Grand Canyon, Monument Valley, Arizona, Utah, Las Vegas, Los Angeles, San Diego, Phoenix her yeri gördüm, hepsinde en az 3-4 gün, hatta bazılarında 1 hafta kaldım, bazı yerlerde, özellikle küçük kasabalarda insanlar ilk defa bir Türkle karşılaştıklarını söylüyorlardı Benimle resim çektiren bile oldu. Son olarak El Paso > San Antonio üzerinden Houston’a geri döndüm, Mayıs ayının sonu gelmişti artık, dosyanın onaylanmış olması gerekiyor diye düşünüyordum, birkaç otelde geçici bekle bekle derken baktım ki iş uzayacak gibi duruyor, Houston’da Montrose semtinde (Houston’ın Heights ile birlikte en güzel ve en güvenli semti) Ocak-Nisan arası kaldığım Airbnb evi yaz sezonu için tekrar tuttum. Haziran ayının da sonu gelmişti, ben ilk önce Houston’ın Demokrat Congresswoman’ı Lizzie Fletcher’a yazdım, ilgilendiler sağolsunlar ama sonrasında 2 ay geçti USCIS’ten geri dönüş olmadı, günler geçmek bilmiyordu, kafayı yemek üzereydim, en son artık Ağustos ayının ortaları gibi Cumhuriyetçi senatörlerimize yazdım, sağolsun Senatör John Cornyn ofisinden baya ilgilendiler, asistanı aradı derdimi dinledi, bütün evraklarımı email olarak istedi ve yolladım, benim adıma hemen inquiry yolladılar. Ne hikmetse senatörün sorgusundan 4-5 gün sonrası 22 Ağustos’ta bana 9 Eylül’e Houston Field Office’e mülakat atandığına dair notice geldi. Hem şaşırmış, hem sevinmiş, hem de üzülmüştüm, dosyamı yolladıktan tam 7 ay sonrasına, ülkeye girdikten ise tam 10 ay sonrasına neredeyse green cardı alabilecektim.

Mülakat:
9 Eylül 8.15 mülakatıma, İzmir’in dağlarında çiçekler açar nidasıyla, güneşli bir Houston sabahında 07.00’de gittim. İçeride herkes güleryüzlüydü, hatta birçok kişi siyahi memurlardan şikayet ederken, bana acayip yardımcı oldular, klasik Amerikan smalltalk ve güleryüzleri ile karşıladılar. Checkin’deki Hispanik olduğunu anladığım memur abi, daha önce İncirlik Üssü’nde çalışmış, pasaportumu görür görmez oo abim, Adana, kebap, lahmacun demesin mi Özetle güle oynaya ben mülakata girdim, sabah o saatte green card mülakatı bekleyen tek kişi bendim, diğer herkesinki vatandaşlıktı, onu da şurdan anladım; bana K1 sıra numarası verdiler, diğerlerinin hepsi P idi ve çoğu benden önce içeri girdi. Hatta cihad kampından yeni çıkmış gibi bir tipin bile vatandaşlık sınavına gireceğini görünce ben iyice tribe girdim içeriden siyahi bir memur teyze beklerken, polisiye filmlerden hatırladığımız Donald Sutherland’e benzeyen beyazın hası gizli servis kıvamında bir amca benim sıra numaramı söyledi! Odasına doğru yürüdük, içerisi konsolosluklarının birebir aynısı arkadaşlar, halıfleksleri bile aynı Memur amcanın odasına geçtik, arada cam koruma vardı. Sağ elimi kaldırıp yemin ettirdi. Mülakat tam 1 saat 40 dk sürdü arkadaşlar… Bütün güvenlik sorularının üzerinden geçti, Amerika’ya neden geldim, AOS yapmaya ne zaman ve neden karar verdim, kimin evinde kaldım, evi neden değiştirdim, nereleri gezdim, uçak biletlerim, ülkeye girerkenki dönüş biletim, güncel mali durumum, Türkiye’deki mal varlığım, araba ruhsatım, anne babamın yaşadığı ev onların mı, burda ne iş yapacağım vs her şeyi sordu. Tüm soruları rahat bir şekilde cevaplayıp, ilave istediği tüm evrakları sundum. 61. soru Public Charge’a çok takılmadı. Ancak askerlik sorusunda silah tuttun mu, militere katıldın mı sorusunu, Türkiye’de kısa dönem askerlik yapmış olmam sebebiyle, unvanımın driver sergeant olduğunu söylememe rağmen, kendisi düzeltip evet yazdı. Tüm düzeltmelerini kırmızı kalemle yaptı, sonra bilgisayarda temize geçip, tekrar benzer çapraz sorular sorup, 3 sayfa çıktı aldı, ve bunu imzalayacaksın dedi. Memurun işine verdiği öneme, titizliğine hayran kalmıştım, amacı da benim ülkeye gerçekten turist niyetiyle girip girmediğimi anlamaktı ve o kadar yer gezdiğimi görünce olacak ki ikna oldu Aslında burdaki en önemli ve kilit sorusu neden AOS yapmaya karar verdin, ve ülkenden CP yoluyla vize almadın oldu; bu soruya şu yanıtı verdim arkadaşlar; Amerika’ya turistik amaçlı girdiğimi, green cardı almadan önce ülkeyi gezip, görmek istediğimi, işimle alakalı fuarlara ve business eventlerine katıldığımı, sonra gerek USCIS sitesinden gerek forumlardan araştırma yaparak B2 statüsüyle de AOS yapabilme imkanımın olduğunu öğrendiğimi açıkladım, bunları dinlerken hem bilgisayara not aldı hem de onaylar gibi kafasını salladı. Kesinlikle Ankara randevu vermiyor gibi bir cevap verilmemesi lazım.
Mülakat özetini içeren 3 sayfa resmî evrakı imzaladım, içeri gitti, 10 dk sonra geri döndü, ve tamam evine mutlu gidebilirsin, DOS’tan baktım, vize sayısı hala varmış şanslısın dedi Arkadaşlar o an beynimden ayak bileklerime kadar bir rahatlama hissi geldi ki anlatamam… Aynı gün myUSCIS hesabımdan “Your card is being produced” şeklinde onay geldi (9 Eylül) Sonrasında ertesi gün 10 Eylül’de “Case Approved” oldu, 13 Eylül’de green cardı ve Approval notice’i postaladılar, 18 Eylül’de green cardı, 19 Eylül’de de SSN’i teslim alarak süreci tamamladım.

AOS kimisi için tereyağından kıl çeker gibi kolay bir süreç olurken, benim açımdan beklemeli ve stresli geçti. AOS yapmayı düşünen arkadaşların tüm bu riskleri göz önünde bulundurarak sürece başlamalarını salık veriyorum. Eğer yanında kalınacak bir akraba yoksa masraflar inanılmaz artıyor, bu sebeple eğer amacınız ülkeyi gezmek değilse, gidebileceğiniz en optimum tarihte (muhtemelen Nisan sonrası, case durumunuza göre?) öneriyorum.

Sürecimde biribirimizle yaşadığımız sıkıntıları paylaşarak adeta terapi yaptığımız, dostluklarını esirgemeyen başta @Redbeard kardeşim olmak üzere, @Sini-sini ‘ye @kingofpetroleum kardeşime @Hasan-Bilgin-1 @Burak-Elmacı abilerime, @ATS16 @Revolter @Hope-Breaker @jtcarlos @Alper-Bayram nickini yazarken bulamadığım tüm forumdaşlarıma teşekkür ediyorum.

Süreçlerinin son durumundan haberimizin olmadığı @avc ve @Plus19 kardeşlerimizin de green cardlarını almış olduklarını ümit ediyorum.

Daha sonraki süreçlerle ilgili başka başlıklarda ilerleyen zamanlarda da yazmaya ve fikirlerimi paylaşmaya devam edeceğim.

Sağlıcakla kalın.

Herkese merhabalar, dün zorlu bir mülakat sonrası, aynı gün onay geldi 🥳 Sürecimi merak edenler için yazıyorum. Mülakat ve süreçle ilgili ayrıca detaylı bir ileti paylaşacağım.

@yusufalak
Yusuf Bey selamlar, backend platformunda iş arayışlarınızı Amerika’nın geneline yayarak, (telefon hattınızı mutlaka Türkiye’de çekecek şekilde Att’ye geçirin) sürdürebilirsiniz. Ben daha önce çok kereler yazdım, birçok eyaleti gezdim gördüm, Houston çevresi gerçekten çok trash. Montrose, Kirby veya Heights semtlerinde yaşamıyorsanız, Houston’da yaşamıyorsunuzdur, hep sıkıntılarla uğraşırsınız. Sırf kiralar bir tık uygun diye herkes oraya hücum ediyor. Ücretler düşük, çok kriminal, havası, fırtınası, sıcağı, böceği, gerçekten dertlerle dolu bir şehir. Evet herkesin tecrübesi farklıdır ancak Amerika ruhunu/yaşamını tam anlamıyla yansıtan bir şehir olduğunu düşünmüyorum.

İş arayış zamanınızı Türkiye’de rahat rahat geçirerek, ve Amerika’nın geneline yayarak, tekrardan daha güçlü dönebilirsiniz. Emin olun ki; bende Türkiye’ye ailemi görmeye geldim, biraz kafa dinleyeyim dedim, geldiğimden beri yaşadığımız ülke gündemiyle beynim yoruldu. Green cardı iptal ettirmeden bir ara geçiş yapacaksınız diye umuyorum. Saygılar.

Madem Trump konusu açıldı, @gucarslan adminimiz zaten gerekli açıklamaları ve değerli görüşlerini yazmış, bende naçizane birkaç gözlemimi aktararak çok uzatmadan, katkıda bulunmak isterim.
Aos süresince Amerika’da kaldığımda şunu gözlemledim. Gerek yerel halkın gözünde, gerekse siyasilerin, veya devlet otoritelerinin, memurların gözünde, şayet göçmen iseniz hangi statüde gelmiş olursanız olun, çok bir farkınız yok. İster kaçak girin, ister lotodan green card alın (bir Amerikalı’ya DV lottery kazandım dediğimde, aa tebrikler kaç milyon dolar kazandın demişti), oranın vatandaşı asli bir unsur değilseniz her zaman onların gözünde immigrantsiniz. Bizimkilerin yanlış algıladığı bir nokta var, biz Türkler biraz statüye vs önem verdiğimiz için green cardlı olunca sanki biz yasalız vs farklı bir muamele yapılacakmış gibi düşünüyoruz, aslında pek öyle değil. İş başvurularında olsun, orada hayatın her alanında, çalışma iznin var mı, sponsorluk ihtiyacın var mı değil mi, ehliyetin var mı vs vs , bunlar soruluyor, ve bunları nasıl yolla aldın elde ettiğinle ilgili, arka planında kimse ilgilenmiyor. Green cardınız olması size 5 sene sonra vatandaşlık kapısı açacak, ancak onda bile (Amerika’daki herhangi bir questionnaire’de görürsünüz) normal citizen mısın naturalized citizen (sonradan vatandaş) bile soruluyor. Daha çok konu konuşulur ancak, özetle vizelerini alanların çok beklemeden ülkeye girişlerini yapmalarını tavsiye ediyorum. Siyasi konjonktür riski alınacak bir durumda değiliz.

Sevgili forumdaşlarım, Amerika’daki Türkler hakkında bende kendi gözlemimce şunu söyleyebilirim. Genelde biraz kader birliği yaptığınız kişilerle, eğer çift geldiyseniz, sizin gibi çiftlerle, bekarsanız bekar kişilerle arkadaş oluyorsunuz, komşu oluyorsunuz vs. İyi de oluyor, güzel insanlara denk gelebiliyorsunuz. Türkler içerisinde her ne kadar aman Türklerle muhatap olmayın gibi şeyler denilse çok iyileri de var, ben kendim sıfırdan harika insanlarla da tanıştım. Diğer bir yandan, Türklerin olduğu yerde gruplaşmalar da oluyor. Bunlara da dikkat etmenizi öneririm. Size bir abiniz, kardeşiniz olarak tavsiyem, hayatta hiçbirşey başaramamış, salt Amerika’da bulunabiliyor olmayı başarı sayan, burnu havada, size hiçbirşey katmayacak kişilerle vaktinizi boşa harcamayın. Şu da var; biraz oranın kültürüne ayak uydurabilmek, İngilizcenizi ilerletebilmek için kendinizi zorlamanız şart. Ben bunu söylediğimde herkes bana nedense kızıyor ama İngilizceyi Amerikan aksanı ile konuştuğunuzda sizi daha ciddiye aldıklarını, saygı duyduklarını görüyorsunuz. Ya ben Türk aksanıyla konuşurum, nasıl olsa anlaşılıyor diye düşünebilirsiniz, evet doğru anlarlar, ancak oralı gibi konuşmanın size çok kapı açacağını zamanla göreceksiniz. Sadece Türklerle arkadaşlık yaptığınız zaman bedeniniz Amerika’da ama aklınız ve zihniniz hep Türk gibi yaşamaya devam ediyor. Arada Türklerle hemşerilerimizle bir araya gelmek, yardımlaşmak iyidir, lakin fazlasının da gerek ülkeye uyum sürecinde gerekse de ordaki yaşamı idame ettirme sürecinde olumsuz yanlarının da daha çok olduğunu gözlemledim. Gidip memnun olmayanlar genelde Türk çevresiyle çok fazla takılanlar oluyor.
Türklerle yapılacak ticaret ilişkilerinde de sırf Türk oldukları için kimseye güvenmemenizi öneririm. Mutlaka double check yapılmalı. Bir de bizimkilerin şöyle bir huyu var, işlerine gelince e biz Türküz, işlerine gelmeyince de kusura bakma burası Amerika deniliyor:)
O sebeple yüzme öğrenmesi için suya atılan çocuk misali kendinizi o suya atıp çırpınarak yüzmeyi öğrenmek gerekiyor. Göçmen olmak bunu gerektirir.

Konu Amerika olduğuna göre, özetle şunu söyleyebilirim, herkes kendi Amerikasını yaşıyor. Birilerinin doğrusu başkasına da doğru olacak diye mutlak bir sonuç yok. Her gelen buraya sıfırdan başlamak zorunda da değil. Herkesin uber, amazon vs yapmasına da gerek yok. Sıfırdan başlayacak olan da sonuçta mücadele etmesinin gerektiğinin farkındadır. Benim gözlemim, eskiden Amerika’da sadece iş kurmak için gelen veya zengin ailelerin çocukları ve burslu başarılı öğrenciler okuyor iken, 2000’lerden sonra burdaki demografi (sadece Türkler değil, diğer göçmenler de nezdinde) çok çeşitlenmiş. Benim izlediğim her YouTube videosu (gerçi çok da izlemiyorum, bazen karşıma çıkıyor), her instagram reeli bana hitap etmiyor, lakin hitap eden alıcı kitlesi de çok. Bu psikolojik harbe dayanabilen kalır, yürür, dayanamayan yarışmadan elenir (mecazi anlamda), konu bu kadar basit aslında.

Arkadaşlar hepinize selamlar, Tuğba hanımın aktardıklarına ve kıymetli arkadaşlarımızın sorularına binaen bende iş arama sürecimle ilgili son birkaç ayda yaşadığım tecrübeleri ve yol haritamı paylaşmak istiyorum. Belki bazılarınıza fikir verebilir.
İletilerimi takip eden arkadaşlar bilirler, ben bekar ve çocuksuzum, çoğunuza göre işlerim nisbeten daha kolay gibi görünüyor, AOS yoluyla green cardımı ve ssnimi aldım ve takip eden ay Türkiye’ye dinlenme ve yeniden Amerika’ya dönme amaçlı döndüm. Bu süreçte başvurularımı hep LinkedIn üzerinden yaptım, benim alanım da çok niş. Finans ve bankacılık tecrübemin üzerine, son beş yıl yurtdışında solar enerji proje finansmanı ve iş geliştirme tarafındaydım. İngilizcem çok iyi olsa da, alanımda tecrübem olsa da, resumeyi, cover letterları çok güzel hazırlamış olsam da, Amerika içinde hiç iş tecrübem, sertifikasyonum ve college derecem olmadığı için ya hiç geri dönüş alamadım ya da olumsuz geri dönüşler alıyorum. Solar enerji ile ilgili genelde sadece komisyon ödemeli satış işleri ok diyor, onu da ben çok istemiyorum. Çatı projelerini hanehalklarına anlatmanız ve satmanız bekleniyor, ki bu işte bile satış tecrübesi soruyorlar, ayrıca sistem süreç nasıl işliyor pek bilmiyorum, ki benim tecrübem residential’dan ziyade utility-scale olduğu için arayışımı o yöne devam ettiriyorum. Sadece Chicago’da çok büyük bir firmadan 120 k üzeri bir yıllık maaş paketi olan ilandan dönüş oldu ancak onlar da hali hazırda Amerika’da olmadığımı anlayınca geldiğinde görüşelim dediler.
Açıkçası Amerika’ya dönmeyi planladığım Ocak ayından sonra orda çalışmadan kalacağım her gün eksi yazacağı için (AOS süresince 10 aya yakın cepten yedim) başlangıçta lyft, amazonflex vs başlayıp 3-4 ay geçici oda kiralayıp, sonrasında arayış sürecimi Amerika’da iken evdeyken akşamları sürdürüp, artık hangi şehir eyalet denk gelirse oraya relocate olmayı düşünüyorum. Bu arada amatör (yarı profesyonel) müzisyen olduğum için, gitar ve aparatları ile haşır neşir olduğum için bir müzik aletleri marketinde de yarı zamanlı (hatta belki de tam zamanlı) çalışmayı düşünüyorum

Şunu da belirteyim; arada yaptığınız geçici işleri özgeçmişinizde belirtmek zorunda değilsiniz, kaldı ki Amerika’da kimse sizi bunun için eleştirmez, ihtiyacınız varsa boş durmamak adına herhangi bir işte bile çalışabilirsiniz.

Son olarak; LinkedIn’de sahte iş ilanları dahi olabiliyor, sırf sizin kişisel verilerinizi toplayabilmek adına. Başvuracağınız şirketi mutlaka inceleyin.

Arkadaşlarımızın hepsi çok güzel tespitler yazmışlar. İlk zamanlar zor, biraz dirayetli olmamız lazım.

Benim gözlemim de genelde şu oluyor, evli gelen arkadaşlarımın, genelde kadın tarafının alışma süreci bir tık daha uzun oluyor (eğer market alışverişi yapan influencer değilse, onların keyfi yerinde ne de olsa), çünkü Türkiye’deki arkadaş çevrelerine, ailelerine, kuzenlerine vs çok bağlı oluyorlar. Bu durum bir süre sonra erkek tarafına bir miktar psikolojik baskı olarak geri dönebiliyor. Sadece alışma sürecini uzatmaktan başka bir işe yaramıyor.

Maalesef bizim geldiğimiz kültür ve yetiştiğimiz aile yapısı gereği negatif durumları görmeye çok meyilliyiz. Bu negatif durumları ve duygu durumunu videolu görüşmelerde aile ve arkadaşlara aktardığımızda, zor olan süreç daha da zorlaşıyor. Bazı arkadaşlarımız süper motive ederken, Amerika’yı bilmeyen bazı arkadaşlar ise destek yerine köstek olabiliyorlar.

Asırlar boyunca savaşlar ve yokluk gören bir millet olarak sağlamcılık genetiğimize işlemiş, macera yaşamaktan korkutularak yetiştirildik. Göçmen olmayı isteyerek, aslında bu tür genetik özelliklerimizi törpülemeye de çalışıyoruz; ki zor durumlara meydan okumak insanı geliştiren ve güçlendiren bir olgu. Biraz da hayatın keyifli yanlarını görsek her şey kolaylaşacak aslında, çok hedef odaklı insanlarız ve hedefe varınca huzura ereceğimizi düşünüyoruz, aslında asıl olay o hedefe varmak değil, hedefe giden süreçten keyif alabilmek. Bir hanım arkadaşımız önceki iletilerde bahsetmişti, Houston’a yerleştiklerini, her şeyi yavaş yavaş hallettiklerini ancak süreçten de çok keyif aldıklarını söylemişti, biraz böyle olmak lazım.

Herkese bol şanslar diliyorum

@dilansu
Dilan Hanım, AOS süreciniz boyunca bilgi akışı sağlamak adına, daha önce foruma yazmayı neden düşünmediniz?
İlk ve tek ileti yazmanınızın sebebini merak ediyorum sadece.

Dosyasını Viyana’ya taşıyan arkadaşları tebrik ediyorum. Her şey gönlünüzce olsun. Vize alma konularında tecrübeli birisi olarak, Schengen vizesine başvuracak arkadaşlara tavsiyem; başvurunuzda kesinlikle açık olun, tüm evraklarınız tercümeli ve eksiksiz olsun, destekleyici bir mektupla neden Avusturya’ya gideceğinizi belirtin. Konsolosluk mülakat ve sağlık randevusu maillerini, green card talihlisi olduğunuzu belgeleyen DOS mektubunu mutlaka ekleyin. Ayrıca kendinize 8-10 günlük (ne kadar kalacaksanız) bir Avusturya tur programı da yapın derim, bu programa mektubunuzda da yer verin. Tamam ABD vizesi için geliyorum ama falanca yerleri de gezeceğim, Mozart dinleyeceğim şeklinde. Gelirinize orantılı bir otel rezervasyonu yapın, yani sırf otel rezervasyonu göstermek için göstermelik pahalı bir otel seçmiş olmayın. Ve vizenizi alana kadar o otel rezervasyonunu iptal etmeyin.
Bir arkadaşımızın da belirttiği gibi, hali hazırda Schengen vize redleriniz yoksa, daha önce birden fazla kez Schengen vizesi almışsanız, mevcutta bir işte çalışıyorsanız, geliriniz iyiyse vs., Amerika’dan hiç bahsetmenize gerek bile yok aslında. Bunun kararı tamamen sizin.

@nihat26 Trump yönetiminin hiç şakası yok, bir kere bu hakkı kaybederseniz, bir daha geri almanız imkanıza yakın bir duruma dönüşür. Şuan kaotik bir ortam ülkede. Hemen re-entry permite başvurmanız lazım, kendiniz başvurabilirsiniz, USCIS sitesine bakın, ülkeyi henüz terketmediğinizi varsayıyorum. İlgili başlıktan re-entry süreci ne kadar sürüyor, görebilirsiniz. Ülkeyle bağınızı güçlendirin; ehliyete başvurun, kira kontratınız olsun, göstermelik de olsa part time birkaç hafta bir yerde çalışın, günü geldiğinde tax return verin. Türkiye’de işlerim var, o kadar kalamam derseniz, hayat sizin.

@hDundar Kendimden örnek vereyim, ben ehliyete green card geldikten sonra başvurdum, iki iş yapmamak için. Eğer ki aceleniz yoksa, Türk ehliyetinizi zaten eyaletine göre belirli sürelerde kullanabilirsiniz, kaldı ki lyft, delivery tarzı işler yapmayı düşünmüyorsanız, -ki önceki iletilerinizden hatırladığım kadarıyla birikiminizin olduğunu, bir müddet gözlem yapacağınızı belirtmiştiniz, ehliyet konusunda bu kadar acele etmemelisiniz/etmemeliydiniz. Emin olmamakla birlikte, bu şekilde başvuru yaptığınız zaman ehliyetinizin süresi vize süreniz kadar oluyor, green card ile başvurduğunuzda Cali 5 yıllık ehliyet veriyor, ben ise Texas’tan 10 yıllık ehliyet aldım mesela.

Madem süreci başlatmışsınız, hemen SSN’inizin görüneceği bir belge edinin, renter’s insurance olabilir. Bankadan da adresinizi şubeden ya da appden düzeltip, ehliyetiniz için statement gerektiğini belirtip belge talep edin. Çünkü hesap kesiminden önce online belge üretmiyor internet bankacılıkları, adresinizi online bankacılıktan değiştirirseniz ekstreye hemen yansımaz, fiziken temin etmeniz lazım bu yüzden. Boşu boşuna o kadar evrak 70 sayfalık kira sözleşmenizi yükleyip de vakit kaybetmeyin, bakmazlar bile. Arkadaşlarımızın dediği gibi, burası ‘ya sabır’ ülkesi bu tip şeyleri kafaya takmayın ve alışmak için kendinize zaman tanıyın, zaten alışanlar kalıyor, alışamayanlar da dönüyor, bu böyle. Daha nelerle karşılaşacaksınız…

@hDundar İkinci adres kanıtı olarak adresiniz göründüğü banka ya da kart ekstresini yükleyin. DV vizesi ile işlem oluyor mu emin olamadım.

@ozdenkurt Sanırım yanlış baktınız, ExtraFly ile FlexFly’ı karıştırdınız veya dönüş biletini seçerken EcoFly’da kaldınız. THY Ekonomi sınıfında 4 tip bilet sunuyor, EcoFly, ExtraFly, FlexFly ve PrimeFly. Kesintisiz iade alabilmeniz için biletinizi PrimeFly almanız lazım, FlexFly alırsanız (tek yön bilet için konuşuyorum) iade durumunda $300 kesinti yapıyorlar, değişiklikte de $210. Bir de ExtraFly’da tek bagaj, FlexFly ve üzerinde 2 bagaj hakkınız oluyor. Biletinizi satın alırken, başta EcoFly seçip, sonraki aşamada FlexFly’a upgrade etmek istediğinizde tam aradaki fark kadar ödeme çıkıyor. Örneğin EcoFly $750 , ExtraFly $800 ve FlexFly $900 ise, başta EcoFly seçip sonra FlexFly’da upgrade seçeneğini seçtiğinizde $150 fark çıkıyor.
Dediğiniz şekilde bir algoritma hatası olsa, IT ekipleri anında müdahale ederler zaten.
Bahsettiğim rakamları bilete göre, kampanyaya göre güncelleyebilirler, an itibarıyla ve Amerika çıkışlı uçuşlar için söylüyorum. Türkiye çıkışlı uçuşlarda da fiyatları zaten direkt ₺ cinsinden görüyorsunuz.

Burdan THY’den bilet alacak arkadaşlarımıza tekrar uyarımızı yapalım, bilmeyenler için. İptal, değişiklik durumunda eğer biletleri gidiş dönüş aldıysanız ve farklı sınıftan aldıysanız, iptal ya da değiştirmek istediğinizde uçuşları en düşük hangi sınıftan aldıysanız, tüm gidiş dönüş biletlerinizde düşük sınıfın kurallarını uyguluyorlar.
Örnek verelim: Gidişi EcoFly aldınız, ucuzdan, valizsiz uçtunuz, dönüşüm de esnek olsun PrimeFly alayım, hem 2 valiz olsun, değiştiririm, veya iptal ederim düşüncesi ile aldınız. Gidişi uçtunuz, dönüş bileti kullanma vakti geldi ve siz iptal/değişiklik yapmak istediniz, yapmıyorlar. EcoFly olarak biletiniz değerlendiriliyor. Bu sebeple biletlerinizi ya ayrı ayrı farklı PNR numarası ile almanız lazım veya gidiş dönüş alacaksanız, Eco ise Eco, Prime ise Prime ikisini de aynı sınıftan seçmelisiniz. Ha şu da var derseniz ki, gidişte tek valiz, dönüşte iki valiz gelirim gibi düşünceleriniz olabilir, ama biletleri kesin kullanırım dersiniz, planlarınız dahilinde ayrı ayrı sınıflardan da alabilirsiniz, (kullanacaksanız)

@batum Tebrikler, interview almak da bir adım. CEAC ekranı ile AOS yaptığınız için sizin bir işiniz yok artık, oraya bakıp da vakit kaybetmeyin. Green cardı alsanız bile NVC gözükmeye devam edecektir, orası konsolosluktan vize alanları ilgilendiriyor.

Mülakatı manuel planladıklarından USCIS ekranında güncelleme göremezsiniz, ve ayrıca öne çekme veya walk-in yapma şansınız yok maalesef. Sadece mülakata katılamayacaksanız bunu bildirmeniz lazım, o size gelen notice kağıda gerekçesini yazıp postalamanız lazım, bu durumda belki’ daha ileri bir tarihe mülakat planlarlar. USCIS ekranında bundan sonra göreceğiniz ilk güncelleme, mülakatı geçerseniz, green cardınız üretiliyor olacak, sonrasında, dosya onaylandı ve green cardınız gönderildi bildirimleri olacak.

Bizim süreçlerde (DV bazlı I-485) AOS manuel oluyor ne yazık ki. Evrakları online gönderemiyorsunuz, ücreti online yatıramıyorsunuz, mülakat veya biyometrik davetini online alamıyorsunuz, her işlem postayla yürüyor.

Bundan sonra yapmanız gereken şey mülakata hazırlanmak; neden AOS yapma yolunu seçtiniz, finansal durumunuzda değişiklik var mı, banka ekstrelerini görebilir miyiz, ülkeye girerken dönüş biletiniz var mıydı, sunabilir misiniz, gibi sorulara hazırlıklı olun.

Çok ekstrem bir durum olmadıkça Nisan sonu, Mayıs başı gibi green card ve ssn’iniz elinize ulaşacaktır. Şimdiden planlamanızı yapmaya başlayabilirsiniz.

Bu süreçleri yaşadık kesin bilgi ️

@Aas20 Heathrow Havaalanı’nda kontroller sıkı biraz. İstanbul çıkışında da en az 1 saat rötar olacakmış gibi bir ihtimali de göz önüne alıp, Londra’daki aktarmada da 2 saat civarında bir süreye ihtiyacınız olacağını varsayıp aktarmayı 3 saat tutmanızı tavsiye ederim. İlgili havaalanındaki terminaller büyük ve baya yürüyorsunuz, eğer uçağınız başka bir terminalde ise arada ciddi mesafeler oluyor, sırf oraya ulaşmak bile yirmi dakika yarım saat sürebiliyor. Bilemedim, 3 saat çok derseniz de bari en azından 2 saat olsun. 1.25 saat çok riskli bir süre.

@batum Şu iletimden https://yesilkartforum.com/forum/topic/118/aos-adjustment-of-status-ile-green-card-almak/3547 geçen sene yaşadığım durumun uzun özetini okuyabilirsiniz, ve genel olarak tüm iletilerimde yaşadığım tecrübeleri okuyabilirsiniz, ayrıca @Redbeard arkadaşım da New Orleans'ta benimle benzer süreçleri yaşadı. Biz o kadar yazdık, bizden sonra gelenlere bilgi ve yol göstersin diye, bakıp bakmamak sizin elinizde(ydi).
Sürecin maddi tarafı bizleri inanılmaz yordu, etkilerini halen hissediyoruz, hesaplamayı iyi değil hem de çok iyi yapmak gerekiyor, sizin açınızdan da gerekiyordu artık geçmiş, beklemekten başka çare yok, ülkeden de çıkamazsınız.
Hele ki, KCC'nin dosyaları current olmadan istediğiniz Amerikan konsolosluğuna taşıma olayının önü açıldığından beri B2 yani turist statüsüyle gelip AOS yapmanın hiçbir esprisi kalmadı. Ki bu sayede bu forumu da sürekli takip eden arkadaşlar hangi konsolosluğun mülakat verdiklerini bildikleri için (Viyana, Uzakdoğu Ülkeleri gibi) dosyalarını oraya taşıyıp vizelerini aldılar, alıyorlar.
ABD'de son dönemlerin komik tabiriyle 'kurulu düzeni' olanların veya maddi yönden rahat (hesap kitap yapmaya gerek kalmadan yaşanabilecek bir birikimden bahsediyorum) olanların haricinde AOS yapmanın gerçekten mantıklı bir açıklaması yok bana göre. Şöyle olabilir, arkadaşlarınızın mülakatsız kısa sürede işlemlerini yaptığı bazı ofisler, (Florida, New Jersey, Massachusetts gibi) hızlı çalışıyorlar ancak tamamen şans yine de, ki buralardan bile işlem yapılsa yekünde baktığınızda CP'den yine çok daha maliyetli bir tablo ortaya çıkıyor. İnsan cebinde Amerikan vizesi olunca o AOS yaparım ne de olsa kafam rahat büyüsüne kapılıyor ama bunun green cardı aldıktan sonrası da var (finansal açıdan söylüyorum).
Ha maddi tarafını bir kenara bırakalım psikolojik tarafına geçelim, ben bu bekleme sürecinde ne yapıyordum ? Şimdi sizi tanımadığım için size yönelik kişisel bir tavsiyede bulunamam, örneğin bara gidin insanlarla tanışın derim, namaz kılan birisinizdir mesela, boşa öneri yapmış olurum.
Ben geçen sene çoğunluğu tek başıma olmak üzere road tripler düzenledim, ülkeyi gezdim, fast food ve burger gurmesi oldum hepsini sırayla denedim (sağlıklı yaşıyorum o ayrı), dive barlara gidip tab açtırıyodum bol bol. Gym'e yazıldım, oraya da yarım saat yürüyerek gidiyordum, arada yolda gördüğüm homelesslarla sohbet ediyordum, sigara veriyordum fln. Bir şey satın almasam bile marketleri geziyordum, ilginç neler var neler yok onları araştırıyordum. Internations, meetup tarzı organizasyonların eventlerine gidip orada yeni insanlarla tanışıyordum, hatta oralarda bile çok canayakın yerleşik Türklerle tanıştım. Siz zaten anladığım kadarıyla Los Angeles'tasınız, arabanız varsa sahillerini gezin, yeni yerler keşfedin, kitabınızı, örtünüzü alıp Malibu sahilde günbatımını izleyin. Udemy'den Coursera'dan online kurslar satın alın, haber kanallarını izleyin CBS, ABC, NBC vs hepsi, İngilizce telaffuzunuza çok katkısı olur, (İngilizce seviyenizi bilmiyorum).
Şimdilik diyeceklerim bunlar.

@batum Karıştırdım sanırım biyometriği 2 Ocak'ta vermişsiniz galiba. yine de 2.5 ay geçmiş, söylediklerim geçerli, biraz daha bekleyin. Boilingpointe gelirseniz, sizin zip koda bakan congressman/woman veya senatöre ulaşırsınız, onun içinde de en az bi 5 ay geçsin ama.

@batum Merhaba, bu sene nasıl çalışıyorlar pek bilgim yok ama geçen sene LA ofisin performansı iyiydi diye biliyorum. Biyometriğinizi vereli 2 ay olmamış, biraz daha sabırla bekleyin. Ayrıca 6 ay dosyayı bekletme (normal processing time) "hakları" var, bu da sizin örnekte 20 Mayıs civarı bir tarihe denk geliyor. Trump effect de olabilir, bilemeyiz ama bence endişe edilecek bir durumunuz yok şu aşamada. 20 Mayıs gelir de halen cevap vermezlerse, o zaman senatörünüzden (asistanından) yardım istemeyi denersiniz. Geçen sene benim dosyamı 6 ay bekletip, ondan sonra iki hafta sonrasına mülakat vermişlerdi, dosyayı gönderdikten 7 ay sonra almıştım green cardı, son ay Eylül ayında. Öncesinde hazırlık süreçleri vs derken 10 ay sürdü.

@ali-maramuroglu Şuanda gerçekleşmemiş ve gerçekleşmesi düşük bir ihtimal üzerinden soru soruyorsunuz. Green card talihlisi oldunuz diyelim, seçenekleri ondan sonra değerlendirirsiniz, forumdaşlarımız imdadınıza yetişecektir merak etmeyin.
Benim düşüncem okulunuz ve bölümünüz Türkiye şartlarında çok iyi ve dünyanın da bin bir türlü hali olduğundan önce eğitiminize odaklanmanız ve okulunuzu bitirmeniz. Olur da öğrenciyken talihli olursanız ve vizenizi almayı başarabilirseniz, Amerika’ya giriş yapıp re-entry permite başvurursunuz, okulunuzun 3.-4. sınıfında talihli olursanız re-entry permite gerek bile kalmayabilir; daha sonra Amerika’da yüksek lisansa başvurursunuz, hem okuyup hem çalışıp hayatınıza devam edersiniz.

Aslında sizin gibi bir genç kardeşimizin yapması gereken asıl şey, green card sanki hiç çıkmayacakmış gibi hayatına devam edip, okulunu dereceyle bitirip, Amerika’da bir üniversiteden yüksek lisansa burslu kabul almak olmalı ve sonrasında Opt ile iyi bir şirketten sponsorluk almak olmalı. Hayat çizginizi potansiyel başaralarınızı hayal edip, çok çalışarak belirlemelisiniz.