Herkese merhaba! Yoğun ve stresli bir bekleyişin ardından ben de vizemi aldım. Bir gün bu satırları büyük bir mutlulukla yazacağımı hiç düşünmezdim ama çok şükür ki nasip oldu. Bunun en büyük vesilesi @gucarslan . Çok ama çok teşekkür ederim uğur abi! Siz bana , dünyada hala iyi insanların da olduğunu gösterdiniz. Yolunuz hep güzelliklere çıksın!
Benim serüvenim inşallah herkese umut olur…
Kazandıgımı öğrendiğimde büyük bir mutlulukla içim içime sıgmamıstı. Bundan sonra ne olacak diye düşünüp duruyordum, kafamda bir sürü soru işaretleri varken forumla karşılaştım. Ben GC kazanınca direk gidiliyor sanıyordum ama meğer öyle değilmiş. Asıl mesele bundan sonra başlıyormuş. Forumda Tek tek her şeyi okudum,beni nasıl bir süreç bekliyor onu araştırdım. Telegram grubumuzda ve forumdaki bilgiler o kadar açıkça yazılmıştı ki tekrar bir şey sormama gerek kalmıyordu. Bir anda her şeye hakim olan birisi olmuştum :)önceki yılların exceline baktığımda 17k ya gelmediği hiçbir dönem olmamış. Bu yüzden çok umutluydum. Ama Ankara’nın çok yavaş gitmesi beni telaşa sürüklemeye başlamıştı. Cut off oldum diye sevinirken mülakat bekledikçe bir türlü gelmedi. Ben de alternatifler araştırmaya başladım. Bir çok ülkeye e mail attım ama herkes olumsuz döndü. Afrika ülkelerine bile yazmıştım, neresi olursa giderim yeter ki bana sunulmuş bu hakkı alayım dedim. Çaresizce beklemeye başladım. Daha sonra Excel listesine baktığımda herkes viyanaya taşımaya başlamıştı. Taşıyanların nasıl oturumu olabilir ki diye düşünürken Viyana’nın oturumsuz kabul ettiğini öğrendim. Schengen vizem yoktu çok kararsızdım taşıma konusunda ama riske girmeye değerdi. Ben de hemen Schengen başvurusu için gereken evraklara baktım, hepsini 4 gün içinde hazırladım ve başvurdum. 8 martta başvurdum 14 martta pasaportum elime ulaştı ve vizeyi almıştım. Hemen o gün Viyana’ya e mail attım ve dosyamı taşıyacaklarını söylediler. 24 martta da mülakat aldım. Hemen hazırlıklara başladım Viyana grubumuz o kadar güzeldi ki her şeyi orda öğrendim. Antikor testi yaptırdım , gerekli olan aşıları vuruldum . Çeviri yaptırdım. Grup olmasa halimiz ne olurdu acaba. Durup düşününce, ben bu forumla karşılaşmasaydım hala Ankara’yı bekliyor olacaktım çaresizce. Ama çok şükür ki hepimiz birbirimize yardımcı olduk.
Ben tamamen hazırdım artık, sırada mülakat vardı
11 Mayıs günü sağlık muayenem vardı. @Necla-ÇİFTÇİ ablam ile birlikte gittik. Sorunsuz geçti her şey. Ordan röntgene gittik. Günümüzü tamamladık. 12 Mayıs Cuma günü saat 13de mülakatım vardı. Çok stresliydim. Elim ayağım titriyordu @Bartuğ-OLÇUM @Necla-ÇİFTÇİ @moderat13 “sakin ol Esra güzel olacak her şey” diyerek bana moral vermeye çalıştılar Allah razı olsun onlardan
Önce belgelerim istendi onları teslim ettim ardından ödeme bankosuna gidip 330$ ödedim ve beklememi söylediler. İsmim okundu ve mülakata başladık.
(K: Konsolos B:Ben)
B: Merhaba nasılsınız?
K: iyiyim teşekkür ederim siz nasılsınız?
B: ben de iyiyim teşekkür ederim. K:Amerika’da nereye gideceksiniz?
B: ….
K: adresteki kişinin yanına mı gideceksiniz? Kim oluyor?
B: evet , aile dostumuz.
K: çok iyi. matematik mezunu musunuz?Matematik çok zor bir alan hatta ben çok sevmiyorum ama sanırım siz baya seviyorsunuz.
B: evet matematik mezunuyum. Ben bölümümü ve Mesleğimi çok seviyorum.:)çocuklar benim hassas noktam (o sırada konsolosluktaki beyefendi baya tebessüm etti birlikte güldük. Başarılar diliyorum size dedi hatta )
K: peki amerika’da ne iş yapacaksınız? Öğretmenlik mi yapacaksınız?
B: evet mesleğimi yapacağım.
K: Tebrikler, vizenizi onaylıyorum. Sağlık raporu ulaştıktan sonra vizenizi basacağız.
B: cok ama çok teşekkür ederim.
Yüzümde derin bir mutlulukla ordan ayrılarak arkadaşlarıma sımsıkı sarıldım. Başarmıştım. Artık sabrın sonu selamet olmuştu ve o anki duygularımı anlatacak kelimeler bulamıyordum.
Pazartesi günü durumum issued oldu ve Salı günü de pasaportumu teslim aldım.
Bu süreçte, yaşadıklarımdan çok şey öğrendim. Eğer bir şey nasibinizde varsa o eninde sonunda sizin oluyor arkadaşlar. İnanmaktan ve mücadele etmekten asla vazgeçmeyin. Siz üzerinize düşeni yapın gerisi zaten mükemmel şekilde ilerliyor.
Viyana’da çok güzel insanlar tanıdım. Asla yalnız değildim orda. Hep birlikte hareket ettik ve bu heyecanı stresi hep birlikte yaşadık. Green card sayesinde güzel bir ülke de görmüş olduk. Gerçekten herkesin gezip görmesi gereken bir yer.
Dönerken ağladım diyebilirim canım Viyana’m.. sen bizim hayallerimize giden yolda köprü oldun..
Bu süreçte bana hep destek olan aileme, @gucarslan abiye , arkadaşlarıma, adminlerimize çok ama çok teşekkür ederim.
Hepimizin yolu açık olsun…