Arkadaşlar Selamlar
Viyana - Ankara - Umman - Viyana, olacak şekilde bir süreç sarmalı geçirdim, Uzun yorucu ve yıpratıcıydı, o yüzden deneyim yazım biraz uzun olacak affola !
Öncelikle kazandığımı öğrendiğim gün foruma kayıt oldum, sonra forumdaki deneyimlere ve dv22 sürecine göre ds formunun erken doldurulması gerektiğini farkettim. O sırada ki nişanlım şuan eşim ile evlendikten sonra ds formunu doldurmamızın daha uygun olacağına karar vererek aileleride ikna ederek erken nikah yaptık mayıs 31 de ds260 formunu doldurup beklemeye başladık.
Forumu gayet iyi takip edip tüm dv22 sürecini de takip ettim, Ankara konsolosluğu genel olarak problemdi, oturumsuz dosya taşıyanlar vardı onlardan ilham alarak bende süreç başlamadan oturum ile dosya taşımaya karar verdim. Temmuz ağustosta araştırmaya başladım. Öncelikle vizesiz gidebileceğim Balkan ülkelerine yüksek lisans veya şirket kurma bahanesiyle oturum almayı düşündüm, o sırada ilk bülten açıklanmış ankara mülakat dağıtmıştı. Çay kaşığı ile olsada ilk aylardan mülakat vermesi umut vericiydi birazcık... O ay aksiyon almadım derken yüksek lisans kayıtları kapanmıştı.
Forumdan tanıştığım Aycan ve hemen sonrasında tanıştığım forum adı yusuf gerçek adı hayri olan arkadaşla ülkeleri araştırmaya mail atmaya vs başladık. Şubatta tekrar kayıtlar açılacak bizde kayıt olup oturum alacaktık plan buydu, o sırada aycan makedonyada şirket kurmak için bir danışman bulmuştu lakin oturum alma işlemleri 3-4 ay sürdüğünden gözümüz korktu. Daha sonra Ocakta açıklanan bültenle cut off a girdim. Aycan da şirket işlemlerine başlamıştı ben ve hayri mail atmaya başladık yaklaşık 30-40 konsolosluğa mail atmıştım ocakta, ve sadece papua yeni gine, malezya ve uruguay üstü açık cevaplar vermişti. Başlangıç için umut vericiydi. Schengen bölgesinden sadece italyaya mail atmıştım anında red cevabı gelmiştiki cumartesi sabahı yusuf( Hayri ) Abi viyadan kabul aldım hemen yaz dedi, akabinde hemen mail attım önce schengen bölgesi olması gözümü korkuttu schengen alamazsak vs diye çekinsem de mail attım, pazartesi dosyamı kabul ettiklerine dair cevap gönderdiler, sürecin daha başı gibiydi ama dosya taşımıştım açıkçası bi rahatlamıştım süreçle ilgili. Aynı hafta hayri ve bir kaç kabul alan arkadaş için mülakat maili gelmişti ben şubat a kalmıştım.
6 Şubat o kara gün geldiğinde sabah 4-5 gibi bir telefonla uyandım, arayan arkadaşım ailen iyimi diye soruyordu pek anlayamadım. Telefonu kapattıktan sonra google a baktığımda deprem olduğunu gördüm... Ailemi aramaya başladım telefonlar çalıyordu lakin açan yoktu, başka akrabalarıma kuzenlerime ulaşmaya çalışıyordum, Hatay antakya yerlebir olmuştu. Annem babam o gün dedemlerin evde kalmışlardı ve bina çökmüş enkaz altında kalmışlardı. Hemen atlayıp hatay'a doğru yola çıktım.
Yolda acayip feci tipi ve kar vardı 18 saatte ulaşabildim. Çok şükür bizimkileri sağ salim enkazdan çıkarsakta dedemi kaybettik malesef..
O sırada telefona pek bakmadığımdan mülakat maili gelmiş ilk viyana grubu kurulmuştu. İstanbula dönene kadar pek bakamadım telefona. 13 şubatta istanbula döndüm, gökçe hanım a bahsetmiştim oda Uğur bey e bahsetmiş durumumdan. Mülakatım 17 Mart taydı lakin ertelemem gerekiyordu, Uğur bey dosyanı Ankaraya taşıyalım boşuna yorulma oralara kadar dedi, onu dinleyerek aynı gün viyanadan rica edip Ankara'ya taşıdık dosyayı. Ankaradan mülakat beklerken günler haftalar hatta aylar geçmeye başladı.... Telegramdan beste hanım ve mehmet bey le konuşuyorduk onlarda hong kongtan kabul aldıklarını oraya mail atmamı söylediler, onları dinlemeyip ankarayı beklemek istedim. Sonraki dağıtımdada ankaradan mülakat gelmeyince, schengen randevusu aldım hollanda üzerinden, randevuya 1 ay vardı o sırada forumda ummanda bir mülakat deneyimi gördüm onun üzerine umman a yazdım vizeniz varsa dosyanızı taşırım cevabını almıştım ama emin olamadım. 1 hafta bekledikten sonra Aysel hanım telegramda ummandan kabul aldığını yazınca geç kalmamak için o gün 1 yıllık e-vize alıp umman a mail gönderdim. Onlarda dosyamı kabul ettiklerini mülakat planlayacaklarını belirttiler. Bi yandan schengen için beklerken ummandan kabul almış olmak bi nebze garanti gibiydi. Schengen randevumuza girdik yaklaşık sonuçlanması 20 gün sürdü, o sırada umman mülakat dağıtmıştı ve bana mülakat gelmemişti onlarla iletişime girdiğimde otomatik mail gibi dosyanı isteyeceğiz gibi ccevaplar veriyolardı. Schengen onaylanınca tekrar viyanaya yazıp 25 temmuz için mülakat planladık. En çokta umman gibi bir konsolosluktan kurtulduğuma sevinmiştim açıkçası.
Mülakat gününden önce hollandadan giriş yapıp orada 2gün kaldıktan sonra eşimle viyanaya geçtik. Sağolsun sabah erken saatte geldiğimiz için valizlerimizi @lumos Tuğba hanım kabul etti, onlara bırakıp sağlık raporu için Molnar a gittik.
Aşılarımız ve antikorlarımız tamdı lakin eşimin kızamıkçık değeri ara değerde olduğu için aşı yaptılar, 42 euro ücreti vardı ama almayı unuttular sanırım, iki kişi için 750 euro ödeyip oradan çıktık. Mülakata girecek arkadaşlarla konsolosluğun yanındaki kafede buluşup kahve içtikten sonra beraber konsolosluğa geçtik.
Bizden ilk kenan bey'ler girdi, sonra Hasan, ondan sonra sırada biz vardık lakin ds260 formunu çıkartmadığımız için Alize Hanım beklememizi söyledi, tuğba hanımlarında işlemleri bitince en son sıra bize geldi
Klasik sorularla mülakat devam etti, ek olarak sadece evlilikten önce kanıt görmek istedi, instagramdaki eski fotoğrafımızı gösterdik. Neden texas dedi, ucuz olduğu için dedim güldük biraz, genel olarak mülakat heyecanlı olsakta güzel geçti. Heyecandan ingilizce konuşamam diyordum lakin hiç zorlanmadım. Vizenizi onaylıyorum lafını duyduktan sonra sevinçle oradan ayrıldık.
Sürecin başından beri forumda telegramda herkese yardımcı olan @gucarslan Uğur bey'e
Mart ayından beri telegramda sohbet ettiğimiz @qermenco Ümit'e
Mülakat günü bize çok yardımcı olduğu için @lumos Tuğba Hanım'a
Ve diğer adını saymadığım arkadaşlara çok çok teşekkür ederim, Yolunuz bahtınız açık olsun.
️
