Merhabalar, bugün sonunda vizemiz elimize ulaştı, hazırlıklarımıza başladık. Sizlere mülakat deneyimimizden geçte olsa kısaca bahsedeceğim. Zaten öncesinde okuduklarınızdan çok farklı olmadığı için kısaca geçip naçizane birkaç tavsiye vereceğim.
2 Mart günü metroyla Kızılay'a gelip oradan taksiyle çok hızlı bir şekilde konsolosluğun 2. kapısına vardık. Havanın güzel olduğu bir günde 15-20 dakika arasında yürüyerek de varabilirsiniz. Orada meşhur Kaktüs kafede eşimle ve orada tanıştığımız bir arkadaşla daha uzun uzun muhabbet edip saatin gelmesini bekledik. 09:45 randevusu için 09:20 gibi kapıya geldik. Sırayla içeri girip numaramızı aldık ve beklemeye başladık. Bildiğiniz gibi 3 kere numaramızın yanmasını bekledik. Sırasıyla ücret, evrak ve mülakat için beklerken bizim 4 kere numaramız yandı. Üçüncü seferde biz mülakat için çağrıldığımızı zannederken, evraklarımızı isteyen hanım mülakatı hangi dilde yapacağımızı sormak için tekrar çağırdığını söyledi. Sonradan anladığımız kadarıyla o günkü mülakat sayısının fazla olması nedeniyle Türkçe tercüman oldukça süreci yavaşlatıyordu, sanırım bu yüzden tekrar çağrıldık. Mülakat ortalama 2-3 dakika kadar sürdü. Çoğunlukla sakin olup özgüvenle yanıt vermeniz ve güler yüzlü olmanız yeterli. Fakat ben ekstra olarak şahsi durumumla ilgili birkaç bilgi ve tavsiye vermek isterim.
Sorulan sorular bildiğiniz gibiydi;
Nerede yaşıyorsunuz, Amerika'da nerede kalacaksınız, neden orası, ne iş yapmayı planlıyorsunuz, herhangi bir birikiminiz var mı?
2 soru hariç tüm sorulara cevabımız klasikti.
-
Biz eşimle 2 kişi Houston bölgesi için $12.000 kadar bir para gösterdik. Bunun sorun olabileceğini düşünerek birçok iş başvurusunda bulundum LinkedIn üzerinden. Yüksek kalibreli işlerden uzak durup hızlı yanıt alabileceğim basit işlere yöneldim ve kısa sürede bir gizli müşteri işi buldum. Bunun için güzel ve profesyonel bir kariyer sayfası oluşturmanız ve Amerika için tüm planlarınızı gerçekçi bir şekilde hazırlamanız yeterli olacaktır. Ben tarafıma gelen 'Application Accepted' mailinin çıktısını alıp yanımda götürdüm. Mülakatı yapan hanımefendi sormamasına rağmen, konu birikimlere gelince yine de maili kendisine gösterdim. Fakat esas ilginç konu ise olağan dışı bir soruyla karşılaşmamız oldu. Hazırsanız söylüyorum;
-
'Eşinizle ne zaman tanıştınız?' ve 'Neden bu kadar geç evlendiniz?'. Evet, biz eşimle 12 yıldır birlikteyiz fakat henüz iki yıl önce evlendik ve hanımefendi bu konuyu biraz irdeledi Bu konuyu birkaç cümleyle konuştuk ve neşeli bir şekilde noktaladık. Bunlar haricinde tüm süreç bizim için de olağandı ve her aşamada son derece güler yüzlü insanlarla muhatap olduk.
Hepinize naçizane tavsiyem şudur: Lütfen köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyecek bir plan yapmayın. Planlarınızı gerçekçi bir şekilde kendi imkanlarınıza göre kurun. Orada kimseye muhtaç olmadan yaşayabileceğinizi oranın yerlisine kanıtlamak durumundasınız, lütfen unutmayın.
Son olarak, sn. @gucarslan başta olmak üzere yardımcı olan tüm herkese çok teşekkür ederim. Bu forum ve sizler olmadan bu süreç hepimiz için soru işaretleriyle dolu, halihazırda olduğundan çok çok daha stresli ve belirsiz bir süreç olurdu. İsteyen herkesin hayallerine kavuşması dileğiyle