Herkese merhaba arkadaşlar. Bu yazıyı Viyanadan dönüş yolunda yazıyorum sizlere
Herşeyden önce sevgili @gucarslan Uğur Beye sonsuz teşekkürlerimizi iletmek istiyorum. Gerçekten hiç bi karşılık beklemeden bildiği herşeyi paylaşan yüce gönüllü bi insan. İnşallah en kısa zamanda davası sonuçlanır ve hakkını alır. Bu kadar insanın duasının karşılıksız kalmayacağını düşünüyorum️
Greencard sonuçlarının açıklandığı günün üstünden nerdeyse 15 ay geçti. Kazandığımı öğrendiğimde bende biçok kişi gibi hemen gideceğimi sanıyodum Tabi öyle olmadığını küçük bi araştırma sonucu yeşilkart forumu bularak hemen anladım. Çok acil olarak DS260 formunu doldurmalıydık ama sistem sürekli bizi atarken bu çok zordu. Neyse eşimle birlikte tüm gece uyumayıp sadece asıl talihli olan benimkini doldurmayı 9 mayıs günü başardık. Yine ertesi gece uyumayarak eşiminkini, sonraki gecelerde iki çocuğumunkini doldurabildik. Resmen günlerce zombi gibi gezmiştik. Tabi asıl mesele ondan sonraymış onu da zamanla beklemekten iflahımız kesildiğinde anladık. Ben genelde her konuda, umudunu yitirmeyen, bardağın hep dolu tarafını gören tarafımdır. Eşimse her zaman her şeye temkinli yaklaşan taraf. Bu sefer bu büyük şansımızı riske atmamak için eşimi dinleyip ocak ayında schengen ülkeleri dışındaki neredeyse tüüm ülkelere dosya taşıma maili attık. Sadece Uruguay ve Barbadostan şimdilik kabul edemeyeceklerini daha sonraki zamanlarda duruma göre kabul edebileceklerini belirten cevap geldi. Malesef diğer ülkeler konuyu direkt otomatik mesajlarla kapattılar. Tabi biz yılmadık başka yollar arayışına girdik. Eşimle birlikte balkan ülkelerinden oturum alabilmenin yollarını araştırırken bunun en basit yolunun öğrenci olmak olduğunu düşündük ve şubat ayında Makedonya da Üniversiteye kayıt yaptırdık. Bir yıllık ev kiralamasıydı, gel git masrafıydı, okul parasıydı derken oturum iznimi aldık. Bu arada gruptan görüştüğümüz bazı arkadaşlarımızla konuşurken avrupa ülkelerine de mail atmamız gerektiğine karar verdik. Tam Makedonyadan Türkiyeye döndüğümüz 27 şubat gecesi ne olur ne olmaz diye oralara da mail attık. Veee bingo. Canım Alize hanımErtesi gün sabah Viyanadan bir mail vee dosya taşıma talebinizi kabul ettik Tabi bizim Makedonya defteri biraz masraflı bi şekilde kapanmış oldu. Sırada yine beklemek vardı. Aksi gibi o ara iki üç hafta boyunca neredeyse hiç kimseye mülakat dağıtılmadı. Haftasonlarından nefret ettik 24 mart cuma günü akşama doğru artık bu haftayı da kapattık diye üzülürken mülakat mailimiz geldi Bu arada biz vfs den randevu almak çok zor olduğu için çok önceden vfs Avusturyadan randevumuzu almıştık zaten. Çünkü her an mülakat maili gelcek diye bekliyoduk ama gelmeyince iki kere erteleme bi kere de iptal yapmak zorunda kalmıştık. Ve schengen evraklarımızda hazırda vardı. Cuma akşamı mülakat maili gelince cumartesi gecesi yine sabahlayarak bu sefer vfs randevusu aldık üstelikte pazartesi sabahına. 25 mayısta mülakatımız olcaktı biz 27 mart sabahı Schengene başvurmuş olduk. İyi ki o kadar erkene bulabilmişiz çünkü malesef bizden sonraki dönemde biçok arkadaşımız schengenden red yedi. Üstelik çok boş sebeplerden ve çok uğraşmak zorunda kaldılar.
O arada Avusturya 5 yaş üstü tüm çocuklardan iki doz covid aşısı istiyodu. Ama Türkiye'de 12 yaş altı çocuğa asla aşı yapmıyodu derken bide öyle bi sorunumuz oldu. Çünkü oğlum henüz 10 yaşındaydı. İki kere Viyanaya gitmemiz gerekiyodu. Birincisi, ilk doz aşı için, ikinci gidişte, hem ikinci doz aşı, hem sağlık muayenesi, hem mülakat için. Biz de onun için hazır schengenimizde varken arabamızla gidelim birazda gezeriz diye düşündük tam yola çıktık o arada covid aşısı tek doza düştü oğlum bayram etti tabi İtalya İspanya vs derken geze geze 21 mayısta Viyanaya vardık. 22 mayısta oğlumun tek doz covid aşısını yaptırdık. 23 mayısta Molnárda sağlık muayenemizi olduk. Her iki merkezde de doktorlar ve personel hepsi de çok güleryüzlü ve yardımseverdi. Ve geldik büyük güne 25 mayısta tek mülakatı olan bizdik. Randevumuz 13.00 da idi ama biz 12 00 da kapıdaydık zaten 12.55 de yukarı çıktık. Bizi hemen içeri aldılar. Konsolosluk bomboştu. Alize hanım evraklarımızı aldı diğer gişede ödememizi yaptık. Sonra kapalı oda gibi bi bölmede konsolos beyefendiyle görüşmeye girdik. Konsolos asıl talihli olan bana, neredeyse hiç bişe sormadı. Eşime daha çok sordu. Sonra iki çocuğumla benim vizemizi onayladı ama eşimin pasaportunu geri verdi ve idari işleme tabi olacağını söyledi. Tabi sevincimiz kursağımızda kaldı malesef. Konsolos bizi yan gişedeki Alize hanıma yönlendirdi. Bizde ona sorduk neden AP ye kaldı diye. O da bilemiyorum ama isimden olabilir belki dedi. Ve bize bi form yollayacağını söyledi ve bunu en kısa sürede doldurun dedi. O gün perşembeydi. Bizim pasaportlarımızı ne zaman alabiliriz diye sorduk ve pazartesi gününün tatil olduğunu hatırlattık öyle olunca yarın burdan verebilirim belki ama söz vermiyim dedi. Ama sağolsun bizi bekletmedi ve ertesi gün konsolosluktan elden verdi. Biz bi hafta daha buralarda olacağız istediğiniz an pasaportu getirip teslim edebiliriz dedik o da haklı olarak söz veremem belli olmaz benim elimde değil ama sürekli kontrol edicem dedi. Bi haftanın sonunda baktık mail falan gelmedi Türkiyeye döndük biz. İyiki de dönmüşüz çünkü beklediğimiz mail tam 55 gün sonra yine bir cuma günü geldi. Şansımıza schengen vizemizin bitmesine daha 9 gün vardı. Sabah mail geldi öğleden sonra arabamıza atlayıp hemen yine Viyanaya doğru yola çıktık. Pazartesi sabah 11 de pasaportu teslim ettik. Alize hanım öğleden sonraya yetiştirmeye çalıştı yine sağolsun ama olmadı ertesi güne kaldı. Yani düne Ve mutlu son artık ailecek vizelerimiz basılı
Bu arada DV2023 sayesinde tanıdığımız, çok sevdiğimiz insanlar oldu. Sevgili @djordan023 Rahman Bey ve eşi Sema, sevgili @PigeonTN Elif ve eşi Soner, sevgili @atacanyesilada Atılay aynı günlerde Viyanadaydık. İlk defa bizi anlayan insanlarla olmanın mutluluğunu yaşadık Hepsi birbirinden değerli bizim için. Bunun dışında yüzyüze tanışamasakta arka planda çok desteğini gördüğümüz @cerkezkizi09 Gökçe ve @UgurFL Beye minnettarız