Ben mühendisim fakat ilk oalrak daha kolay iş bulabileceğimi düşündüğüm fırın pastacılık sektörüne girmeyi düşünüyorum. Hamurla aram iyidir, ve ekşi mayalı ekmeklerim meşhurdur çevremde mesela. Bununla ilgili sosyal medyam da var ve iş başvurularında etkili olacağını düşünüyorum. El mahareti olan işler daha çok para kazandıracağını düşünüyorum ve beklediğim gibi olursa da o sektörde de devam edebilirim. Bu ekmeğime hayır diyen işletme kendi kaybeder

@Darko Amerika'ya yıllar evvel göç etmiş, orayı tecrübe etmiş hatta artık Amerikalı diyebileceğimiz bir arkadaş vardı burada ve şöyle bir söz paylaşmıştı; "Amerika'da aç kalmak bir tercihtir."
Buradaki herkesin hayali Amerika'da huzur ve refah içinde çalışmak. Kimsenin bu duruma düşeceğini sanmıyorum. Burada düşmediysek orada da düşmeyiz bence

Günaydın. Ülkemde kalma için ufacık da olsa bir umudum vardı geleceğe dair... Artık kalmadı.. Green Card için bu süreçten sonra daha çok istekliyim, daha da hırslıyım. Ne yapıp ne edip gitmem gerek çocuklarım için..

İş çıkışı eve gittiğimde eşimin "son 16" diye sayaç gibi hatırlattığı günlere geldik.. Böylesine umut ve heyecan dolu günlerden günaydın diyorum herkese..

Amerika'ya büyük umutlarla gidicem eğer gidebilirsem, ama asla mutsuz olmıycam, boşluğa veya karamsarlığa düşmiycem. Karamsarlığı tecrübe edeli yıllar oldu ülkemde, alışkınız buna. Beni ayakta tutan tek şey 3 çocuğum ve eşim. Kendi habitatımı kurdum ve yaşıyorum. Onlar yanımda olduğu sürece değil Amerika'da uzayda bile olsam boşluğa düşmem. Kültür şoku meselesine gelirsek; düzensiz göçmenlerden dolayı kültür şokunu da dibine kadar yaşıyoruz zaten.. Kaldı ki burada da komşuculuk, eski adetler vs yok.. Amerika'da da olmaz en fazla.. Şayet huzurlu bir çalışma ortamı, birbirine saygılı insanlar, dürüst ticaret, ucuz yaşam giderleri beni bozmaz, şoka falan da uğratmaz.
Şunu da eklemem gerek; ben Amerika'ya huzurlu, refah düzeyi yüksek, adil bir yaşam ve çocuklarımın geleceği için gitmek istiyorum. Zengin olmak gibi bir niyetim yok. Çok paralar kazanıp zengin olurum hayaliyle gitmek karamsarlığa düşürür insanı.

Birileri bahsetmiş geçen sayfalarda "yaşım 40 geç kaldım biraz" diye. Ben de 42 yaşındayım, 3 küçük çocuğum var ve bu yıl başvurmaya karar verdim. Geç olduğunu da düşünmüyorum. 20 yıllık mühendislik yaptım ülkemde, bi 20 yıl da Amerika'da yapabilirim nihayetinde. Aslında şimdiye kadar aklıma geliyordu başvuru yapmak ama geçen yıl kankamın teyzesine çıkıncaya kadar cesaretlenememiştim. 60 yaşındaki mühendis çifte çıktı ve gitti ilk başvurusunda. Bu yıl benimde ilk başvurum bakalım ne olacak.. Hakkımızda hayırlısı neyse o olsun diye dua ediyorum ama hayırlısının da Amerika olsun istiyorum. İsviçre doğumluyum, dolayısıyla oranın kontenjanından katılıyorum, eşim de Türkiye'den.. Çekilişe katılıp da burada heyecanımıza ortak olduğumuz herkes kazanır umarım.

Ben yarın burada olamıycam, herkese bol şans. Dilerim ki öylesine başvuran ve çıksa da gitmeyeceklere inat burada heyecanlanan, zaman ve emek harcayan herkes kazanır,

9.05'te sirenler çalarken, M. Kemal Atatürk'ün aklıma düşen sözü: 'Benim naciz vücudum, bir gün elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır.' Ölümünün 85. yılında saygıyla..

@T-C-Kubilay-Dikici Yaşım 43 ve 3 çocuğumla beraber Amerika'da yeni bir hayat kurup herşeye sıfırdan başlayacak kadar gücüm var. Daha doğrusu hevesle ve heyecanla birlikte gelen bir güç bu diyelim. Yeter ki sağlığımız yerinde olsun ve yeter ki GC alma şansım olsun. Herşeyin üstesinden gelebilirim. ve bence hepimiz gelebiliriz.. Biraz daha umut sadece

Ailesine düşkün biri olarak tüm ailemi yanımda götüreceğim için geri dönmek gibi bir sebebim olmaz. Özelikle söz konusu çocuklarımın eğitimi ve güven içerisinde bir yaşam planı olunca bambaşka bir boyut kazanıyor benim için. Evet 20 yıllık meslek hayatımı Amerika'da yapmasam da olur, hatta yapma hevesim de yok fakat İngilizceyi geliştirdikten sonra yapabileceğim konusunda inancım da tam. Teknik bir adamım ve iş konusu sıkıntı olacağını düşünmüyorum ilerleyen zamanlarda. Mesleğim ve kariyerimin dışında el emeği işlere de yatkınım ve bu konuda profesyonele yakın çalışmalarım da oldu. Onunla yeniden başlamak hayalim de var bir yandan.. Ama öncelik olarak iyi bir İngilizce için zamana ihtiyacım var. Kısacası Amerika hayali zaten var olanı devam ettirmek değil, yeni bir başlangıç yapmak için değil midir?

@yasinyasa Kaçırınca veryansın etti ama içini bilmemem tabii.

@yasinyasa İş yerinden arkadaşım.. Üzüldüm mü? hayır. Çünkü 3 kez uyardım.

@Didem-G Herşey yolunda maşallah. Umarım daha da kolaylaşır gün geçtikçe. Benim merak ettiğim Amerika'ya ayak bastığınızdan beri (ev hariç) okul, aşı, ehliyet, ssn, gc basım, tel hattı v.s. ortalama ne kadarlık bir masraf yapıldı eğer sakıncası yoksa? Bunu merak ediyorum çünkü ABD
'ye ayak basılana kadar yapılan harcamalar daha netken, sonrası için fikir oluşturmak istiyoruz..

@blueboy21 Tabi bu rakamlara muayene ve mülakat ücretlerini dahil etmemek lazım.

@sarvavasa Ankara'nın performansını beklemek sadece zaman kaybı olur diye düşünüyorum. Son yıllara ait veriler ortada.. Bence dosyanızı direk taşımaya odaklanın.

Teşekkür ederim..

@asariel Totem son gün başvuru ise bozulmadı, süresi 2 gün ertelendi sadece. Siz 7'sinde başvurun

USCIS'e giremiyor olmamın sebebi Türkiye'de olduğum için olabilir mi? Yoksa serverim mi izin vermiyor? (Ne işin var USCIS'te diye sormayın lütfen, araştırma yapıyorum )

Keşke tutunamayanların green cardları tutunacak olanlara verilebilse..

@dkerim Bu tabloya göre Ankara ortalama bir değere sahip ama bana ve birçoğumuza göre oldukça kötü performansta. O yüzden vize sayısı değil de Vize yüzdesi olarak görüp değerlendirmek lazım.