Herkesin süreci farklı işlediği için ben de kendi sürecimi kısaca paylaşmak istiyorum. Belki birine faydasi olur ^.^
Sağlık kontrolü randevu saatim 10:30’du önce her şey güzel bir şekilde ilerledi. Kan verdim, röntgen çekildi, muayene oldum ve üç tane aşı yapıldı. Benim için bu aşılar Measles, Mumps ve Rubella idi. (Gecmis asi kaydi sunmadım) Ancak reçeteli olarak Concerta ve Roaccutane kullandığım için ek olarak psikiyatri görüşmesi talep edildi (devlet hastanesinden aldığım reçete yeterli olmadı). Ayrıca idrar tahlili de istendi. (Sebebini bilmiyorum hala) Hepsine toplam 500 dolar kadar ödedik.
Psikiyatri görüşmesi için saat 16:00’ya kadar orda bekledik. Görüşme sırasında, Google Meet üzerinden bir psikiyatrist ile konuştum. Eşimle birlikte geldiğimi söyleyince, eşimle de görüşmek istedi. Görüşme sırasında hatırladığım sorular şunlar:
-Hiç kendine zarar vermeyi düşündün mü?
-Uyuşturucu ya da alkol bağımlılığın var mı?
-Anksiyete hissediyor musun?
-Amerika’ya taşınmak ile ilgili kaygıların var mı?
-Sence neden psikiyatri görüşmesi yapmanı istediler?
-Concerta kullanmanın sebebi nedir?
-Ne kadar süredir kullanıyorsun ve ne sıklıkla alıyorsun?
-İlaç kaynaklı herhangi bir yan etki yaşıyor musun? (Örneğin, uykusuzluk, depresyon gibi)
Eşime sorulan sorular:
-Eşin anksiyete yaşıyor mu?
-Hiç kendine zarar verdi mi?
-Concerta kullandığını biliyor muydun?
-Eşinin olağandışı bir davranışına şahit oldun mu?
-Sence eşinin genel ruh hali nasıl?
Görüşme yaklaşık 1 saat sürdü. Sonuçların mail ile geleceğini ve bunun 1 haftaya kadar sürebileceğini söylediler. Eve döndükten sonra açıkçası baya gerildim, çünkü ilk 2 gün boyunca mail falan gelmedi. Bir sorun mu çıkacak acaba diye düşünürken 3. gün sonuçlarım mail ile gönderildi ve herhangi bir problem çıkmadı.
Mülakat günü sabah 6’da oradaydık (benim mülakat saatim 7:30’du). Önümde sadece bir aile vardı. Güvenlikten geçerken cebimde dudak nemlendiricisi olduğunu fark ettiler ve çöpe atmamı istediler. (Roaccutane kullananlar halimi anlayacaktır, çatlamış dudaklarla görüşmeye girmek istemediğim için yanıma almıştım, ama sağlık olsun.)
İçeride ilk aşamada benden istenen belgeler:
-Nüfus kayıt örneği (Çevirili halini almadılar, sadece e-Devlet çıktısını istediler.)
-Sabıka kaydı (e-Devlet’ten İngilizce çıktı aldım. Garanti olsun diye güncel bir sabıka kaydı da götürmüştüm ama onu almadılar, sisteme yüklediğim eski belgeyi yeterli buldular.)
-Pasaport
-Evlilik cüzdanı (Garanti olsun diye tercüme ettirmiştim ama buna da istemediler.)
Bu aşamada evlilik tarihim ve turist vizem olup olmadığı soruldu. Turist vizem yok, ama daha önce reddedilen bir başvurum vardı. Bununla ilgili herhangi bir soru sorulmadı.
Sonrasında ikinci aşama için bir süre bekledim. Gorevli yemin ettirdikten sonra bir adet fotoğraf istedi (taratıp geri verdi). Bana sorulan sorular şunlardı:
-Eşin ne iş yapıyor?
-Amerika’da ne iş yapmayı planlıyorsun?
-Co-sponsorun kim?
-Eşinle nasıl tanıştın?
-Hiç başka bir ülkede yaşadın mı?
-Eşin Amerika’da nerede yaşıyor?
Daha sonra ilişki kanıtlarına göz gezdirdi. Her şey yolunda görünüyor pasaportun iki iş günü içinde kargolanır dedi. En son olarak da İngilizceyi nasıl öğrendiğimi sordu. Görüşmeyi yapan kişi gerçekten güler yüzlüydü. Sohbet, şakalar ve gülüşlerle gayet samimi bir şekilde ilerledi. Turist vizesi mülakatı gibi gergin degildi. Pasaportum ertesi gun kargolandi.
Eşimle bir sene arayla babalarımızı kaybettik. Sanırım bu süreçte benim için en zoru buydu. Böyle bir durumda birbirinin yanında olamamak. İnsan içinde buruk bir sevinç yaşıyor keşke bu süreç bu kadar zor ve uzun olmasa diye cunku hayat gercekten cok kisa ve o kisa zamanin en az 2 yilini sevdiklerinden ayri gecirmek zorundasin... Bu forumu cok gec keşfettim ama psikolojik olarak bana o kadar iyi geldi ki ayni süreçten geçen kişilerin hikayelerini okudukça sanki arkadasimmis gibi mutlu oldum. Herkese şimdiden bol şans diliyorum. Umarım herkes bu süreci rahat bir şekilde atlatabilir.