Herkese Selamlar,
Ben de 1 Temmuz’da Tiran’da girdiğimiz mülakat için deneyimlerimi aktarmak istiyorum. Burada paylaşılan her bilginin ne kadar önemli olduğunun farkındayım ve umarım yazdıklarım birilerinin işine yarar. Ben de herkes gibi forumdaki yöneticilere sabırları ve emekleri için teşekkür ederim. Aynı zamanda Tiran’la ilgili süreci ilerletirken yoldaşlık kurduğumuz @Detroit2222 e de ayrıca teşekkür ederim.
Süreci kısaca özetlemem gerekirse şöyle başlayabilirim: Asıl talihli kız arkadaşımdı. Talihli olduktan sonra DS 260 gibi gerekli prosedürleri tamamladık ve plan yapmaya başladık. Eylül ayında Arnavutluk’ta çalışmaya başladığım için dosyamızı buraya taşımaya karar verdik. Aralık ayının sonunda kız arkadaşımla evlendik ve KCC’ye dosya taşıma maillerini attık. Ama maillerimize olumlu yanıt almamız gerçekten güç oldu. Asıl talihlinin eşi üzerinden dosya taşıma örnekleri olduğundan maillere devam ettik ve KCC bir gün bize döndüğü mailde yeni adresinizi mailinize “my new adress” olarak ekleyin yazmıştı. Biz hep dokümanlar aracılığıyla yeni adresimizi iletirken maile eklemeye karar verdik ve kısa bir süre sonra dosyamız taşındı. Numaramızın cut-off olmasından sonra 14 Mayıs’ta mülakat maili aldık ve 1 Temmuz’daki mülakatımız için hazırlandık. Arnavutluk’taki sistem diğer ülkelerden farklı olabiliyor. En basitinden evraklarınızı mülakattan 2 hafta önce postalıyorsunuz ve banka dökümleri yerine sponsor buluyorsunuz. (Sponsor evrakının nasıl doldurulacağı bize karın ağrısı oldu. Bunun için lütfen youtube videolarına bakın ve temelde ihtiyaç olmayan çok fazla bilgi vermeyin.)
Evrak listesini Arnavutluk’taki konsolosluk sitesinden yayımlıyor. Buradaki evraklar pek çok konsolosluktan istenene benziyor.
Sağlık Muayenesi Süreci
Evrakların yanı sıra sağlık muayenesi için de yetkili sağlık kuruluşuyla iletişime geçmelisiniz. En erken 3 hafta önce randevu alın yazıyor. Sağlık kurumunun sitesine giriyorsunuz, başvuru formunu dolduruyorsunuz. Başvuru formunda ameliyat geçmişi, gözlük kullanımı gibi bilgiler soruluyor. Bunlar var ise dokümanla kanıtlamanız isteniyor. Ben ameliyat epikrizimi ve göz muayenesi neticesindeki epikrizi ekledim. Bunlarda tercümeye ihtiyaç olmadığı yazıyor. İstenen ufak tefek birkaç evrakı da başvuruda istenenlere uygun hazırladım. Başvuru formu bittikten sonra kliniğe bana uygun olan tarihte mülakat vermeleri mümkün mü diye sordum. Sağ olsunlar yardımcı oldular. 18 Haziran’da sağlık muayenesine girdik. TDAP aşımız eksikti ve bir de Arnavutluk polio aşısı da istiyormuş. Bunlar için ilgili sağlık birimine yönlendirdiler ve aşı kartı çıkartmamız gerektiğini söylediler. Ayrıca ameliyat epikrizlerine bir şey demediler fakat göz muayenesini bir daha yaptırmamız gerektiğini söylediler. Bir optikçiden iki kişi için 30 euro verip yaptırdık, kısa bir işlemdi. Evrakı yeniden götürdük ve fiziki muayene yapıldı. Oldukça kısa ve basitti. Vücudunuza yalandan bakılıyor o kadar. Kan alındı ve röntgen çekildi ve işlem bitti.
Mülakat Günü
Mülakatımız 1 Temmuz 13.30’daydı. 13.05’te konsolosluğun önündeydik ve sıra vardı. Pasaportlarımızı alıp sticker yapıştırdıktan sonra içeri alıp arama yaptılar. Ama bunun Türkiye’deki kadar sıkı olmadığını düşünüyorum. Telefon var mı, diye sorular. Telefon getirenlerinkini emanete alıyorlardı anladığım kadarıyla. Gözlük, anahtar vs. sorun edilmiyordu. İçeri girdikten sonra para yatırma sırasına girdik. Parayı alan görevli “Neden Tiran’da mülakata giriyorsunuz?” diye sordu eşime. O da benim orada çalıştığımı söyledi. Tamam deyip uzatmadı. Bekleme salonuna geçtik ve inanılmaz uzun beklemeye başladık. İsmi anons edilen aileler ellerinde dokümanla gelip yeniden bekliyorlardı. Yaklaşık 2 saatlik bekleme sonucunda içeri çağrıldık. Postayla gönderilen evrak dokümanımız ellerindeydi ve tasnif ediyorlardı. Bazı dokümanları bize geri verdi. (Sponsor evrakları, ilişki kanıtı, benim üniversite diplomam vs.) Daha önce yurt dışında yaşadınız mı, Amerika’ya hiç gittiniz mi? Gibi sorular sordu ve şimdi salona dönün birazdan mülakat için çağrılacaksınız dedi.
Salona döndük ve yeniden beklemeye başladık. İyice sıkılmaya başladık ama çare yoktu. Sonra salonda sadece biz kaldık. En sona kalmıştık. İsmimiz anons edildi ve gittik. Görüşmeyi yapan bir memur vardı ve arkada da kim olduğunu anlamadığımız, ara ara açıklama yapan ikinci biri vardı. Memur yemin ettirdikten sonra
• Liseden ne zaman mezun oldun?
• Ne zaman boşandın? (Eşimle daha önce de evlenmiştik. :))
• Daha önce hiç başka ülkede yaşadın mı?
• Hiç illegal bir şeyler yaptın mı?
Gibi bize saçma gelen soruların da olduğu sorular sordu. İnsan liseden en zaman mezun olduğunu unutuyormuş o heyecanla. Sonra memur asıl talihli eşime dönüp senin dosyan tamam dedi. Bana dönüp Arnavutluk makamlarından alınması gereken polis kaydın eksik dedi. Bu evraka daha önce 2 kez başvurmuştum. Biri 40, diğeri 20 gün önce. Durumu anlatıp başvurduğumu kanıtlayan dokümanları gösterdim. Bizde yok, bir daha başvur gibi bir şeyler söyledi. Pek de umursamadı açıkçası. O sırada 221 G mektubunu elimize tutuşturdu bile. Sadece AP işaretlenmişti. 2 hafta falan sürer deyip görüşürüz dedi. Moralimiz bozulmuştu. Çünkü polis evrakı sizin doğrudan alabildiğiniz bir evrak değil. Makamlar kendi aralarında paslaşıp yolluyor.
Mülakat Sonrası
Sancılı sürecimiz başladı. Ertesi gün bu evraka bir daha başvurdum. Hatta takip eden günlerde 2 3 kez daha başvurdum. Status check’ten durumumuzu her an takip etmeye başladık. 10 Temmuz’a kadar hiçbir şey olmadı. 10 Temmuz’da da içerikte bir değişiklik olmadı asıl talihli eşim AP ben refused görünüyorduk ama dosyanın güncelleme tarihi değişti. Bundan sonraki günlerde de muhtelif aralılarla dosyamızın güncelleme tarihi değişti. Bu süreçte konsolosluğa bizden başka bir talepleri var mı diye defalarca mail attık. Birine dönüp sadece polis evrakı istediklerini, başka bir talepleri olmadığını ilettiler. Nihayet 16 Temmuz’da statüm değişti. Refused olan durum “Ready” olarak değişti. Bir nebze içimiz rahatladı. 17 Temmuz’da ikimiz de AP olduk ve daha da rahatladık. 18 Temmuz’da ise mesai bitimine yakın bir saatte “Issued” olduk. Sevinçten havalara uçtuk elbette. Az önce de pasaportlarımızın kargoya verildiğinin mailini aldık.
1 Temmuz’dan 18 Temmuz’a kadar olan süre çok sancılıydı gerçekten. Bir sürü ihtimal vardı ve hangisine yakın olduğumuzu bilemiyorduk. Eşim aynı zamanda 2025 talihlisi olduğu için sevinçliydik ama ya o 2024’te vizesini alır da ben kalırsam diye ona da tam sevinemedik. Derken 17 gün sonra güzel haberi aldık.
Kısa yazayım dedim ama epey uzattım. Umarım anlattıklarım birilerinin işine yarar. Umarım herkes hayallerine kavuşur. Şimdi önümüzde heyecanlı bir süreç var, o kısmı da en güzel şekilde yaşayabilmek tek dileğimiz…