Merhaba arkadaşlar,
Bu paylaşımımda mülakat deneyiminden çok DV2022 sürecinin benim açımdan nasıl geçtiğini anlatmak istiyorum. Kendi hikayemi anlatmaya başlamadan önce Syn @gucarslan olmak üzere bilgi ve deneyimlerini paylaşan tüm forum üyelerine teşekkür ederim.
Kazandığımızı öğrendikten sonra ilk iş olarak DS-260 formunu doldurduk demeyi çok isterdim fakat maalesef geçmiş dönemlerde hızlı doldurmanın bir artısı olmadığı bilgisini öğrendikten sonra Ağustos 2021’de doldurduk. Zamanla bunun DV2022 itibariyle bir hata olduğunu deneyimledik.
Yanlış hatırlamıyorsam Ocak 2022’de yayınlanan istatistikler ile Syn. @gucarslan ve diğer bazı adminlerin “caseler arası boşluğun az olması” tahmini doğrulandı ve hem geç submit hem de yüksek CN olarak telaşlandık haliyle. @Gucarslan sürecin en başından itibaren geçerli bir giriş vizesi olanlar için AOS yapmanın sürecin ilerlemesi adına daha garanti bir yol olduğunu söylediği için çeşitli ABD vizelerini araştırmaya başladım. Fakat göçmenlik niyetini beyan etmiş, daha önce hiç yurt dışına çıkmamış bir birey olarak AOS ihtimalinin zor olduğuna, nakit ve vakit kaybetmemek adına başka bir yol izlemem gerektiğine karar verdim. Bu kararla hangi ülkelerden hızlı bir şekilde oturum izni alabileceğimi araştırdım bunun için en kısa yolun İrlanda, Malta ve Avustralya’da dil okuluna (daha kısa sürede oturum veren yerler varsa da benim kriterlerime uymuyordu) yazılmak olduğunu buldum. Avustralya’nın DV performansının kötü olması, Malta’nın ise başka bir ülkede mülakat vermesi sebebi ile İrlanda üzerinden devam etme kararı aldım.
8 Şubat 2022’de İrlanda dil okuluna başvuru yaptım, çalıştığım danışman şirket o tarih itibariyle vize sonucunun gelme süresi için iki max dört hafta olur demişti. Bu kısmı hızlı geçiyorum süreç uzadı, o sırada İsveç ve Romanya’dan 3 şirketle iş görüşmeleri gerçekleştirip olumsuz cevap aldım, ve Haziran 2022’de İrlanda’dan vize verseler dahi İrlanda oturum kartının elime ulaşması, konsolosluk ile transfer işlemi, eşimin gerekli vizeleri alıp oraya gelmesindeki zorluklar vs. derken DV sürecinin İrlanda’da yetişmeme riski yüzünden başvurumu geri çektim.
Mayıs 2022 son günlerine doğru forumdan bir arkadaşla özelden konuşurken Kolombiya ve San Salvador’un oturum izni olmadan dosya transferini kabul ettiğini ve kendisinin deneyeceğini söyledi. Ben de bunu öğrenince ilgili ülkelere ve Türk vatandaşlarından vize istemeyen tüm ülkelere mail atmaya başladım. Bir türlü olumlu cevap alamıyordum. Benimle aynı gün veya bir gün önce mail atan arkadaşlar Bosna’dan, aynı dönemlerde mail atmışken Ruslar Rio’dan vize alıyordu ama bana inatla olumlu cevap gelmiyordu. Hatta bazı konsolosluklar adımı ezberlemişti, eşimin mail adresinden onun ağzıyla attığım maillere bile “Efekan Bey’e söylediğimiz gibi olumlu cevap veremiyoruz” tarzında cevaplar alıp, telefonla aradığım bazı konsolosluklarda ise kırık ingilizcem ve tok ses tonumdan ben olduğumu anlayıp adımla hitap eden memurları da görünce artık vize isteyen ülkelere de sorayım o zaman dedim. Onlardan da cevap alamadım 
Bir gün yine istatistiklere bakarken Papua Yeni Gine dikkatimi çekti ve transfer talebi gönderdim. Bana cevap olarak özetle “bizde kapasite var da sen buraya sağ salim gelebilecek misin ? sağlık randevumuz da uzun sürüyor hem iyi düşün” tarzında bir cevap verdiler. O maile bir hafta cevap vermedim, yine başka yerden mülakat alamayınca en sonunda evet dedim kabul ediyorum. Papua Yeni Gine’yi ve vizesini araştırmaya başladım. Amacım mülakat gelirse direkt turist vizesine başvurmaktı ama Papua Yeni Gine vizesinin zor alındığı bilgisine ulaştım. 21 Temmuz günü Port Moresby Elçiliği 7 Eylül için bana mülakat verdi, ertesi gün PNG göçmenlik birimi ile konuşup online olarak turist vizesine başvurdum. Papua Yeni Gine’nin tehlikeli bir yer olması sebebi ile eşim gelmeyecekti tek gidecektim. Sağlık randevusu için doktorla iletişime geçmeye çalıştığımda ilgili ofiste çalışan kişi onu facebooktan eklememi, ben oraya gidince benimle ilgileneceğini ve arkadaş olacağımızı söyledi. E ben de iyice çekindim. 25 Temmuz’da PNG elçiliğinin resmi sitesinde güvenlik uyarısı yapıldı ve sivil itaatsizlik olduğu yayınlandı. Ben de ilgili linki alıp tekrar vizesiz ülkelere mail atmaya başladım, sonuç hüsran.
8 Ağustos günü 10 gün içinde çıkması gerekn PNG turist vizemin akıbetini sorgularken Montevideo Elçiliği’nden 23 Ağustos günü için bana mülakat verdiklerini söyleyen bir mail geldi. Dosyamın nerede olduğunu soruyorlardı. Ben de PNG’de olduğunu ve Uruguay’da mülakata girmek istediğimi söyledim. PNG’ye hemen transfer talep maili yolladılar ve ben de mailde cc’deydim. PNG’de mesai başlayınca transfer işleminin gerçekleştiğini söylediler. Montevideo’ya daha önce 2nl maili aldığımı ve hem ESC’de hem de CEAC’ta dosyamın Port Moresby’de göründüğünü bu sayfaların güncellenip güncellenmeyeciğini sordum, cevap olarak boşverin siz bizim size attığımız maille gelin dediler.
Mülakat aldığım gün Uruguay’dan sağlık randevusu aldım, iki aşamadan oluşuyordu bizdeki düzenlab ve unganlar gibi fakat bu iki aşama için de ayrı ayrı randevu oluşturmak gerekiyor. Ben kan testleri için 17 Ağustos, doktor kontrolü için 19 Ağustos’a randevu almıştım fakat sonrasında sanırım boşluk oluşmuş ve doktor randevusu da 17 Ağustos olarak güncellendi.
Sağlık Muayenesi
17 Ağustos sabahı muayene olacağımız hastaneye daha önce telefonda konuştuğumuz görevlinin yanına gidip bekleme salonunda sıramızın gelmesini bekledik. Bizden önce Rus bir çift vardı onlara ne yapmaları gerektiğini, nerede kan verceklerini vs anlattı. Sıra bize gelince güler yüzle uçuşumuzu ve nasıl olduğumuzu sordu, daha önce Türkiye’de bulunmuş burayı ne kadar beğendiğinden bahsetti. Evrak işleri bittikten sonra Rus çiftin aksine bizle beraber geleceğini ve yardımcı olacağını söyledi, doktor randevumuzun aynı gün olması sebebiyle gecikme yaşama riskimiz için olabilir bu tutumu. Karşı binaya geçerek önce kan tahlilleri ve ciğer filmi için vezneye gittik, ödememizi yaptık. Kan verirken hemşire İspanyolca idrar testini sordu -anlaşamadık- bize yardıma gelen görevli yaşımız yüzünden idrar testi olmayacağını söyleyip hemşireyi azarladı. Kan verdikten sonra ciğer filmi çektirdik. Burada şunu belirtmeliyim ki bu işlemlerin yapıldığı hastane gayet kaliteli bir yere benziyordu, biz kullanmadık fakat film çekilen yerde özel bir yelek asılı duruyordu sanırım hamileler için bahsedilen kurşun yelek oluyor o. Testlerle ilgili işlemler bittikten sonra tekrar ana binaya 8. Kata gittik ve doktorla görüşmeyi bekledik. Önce eşim sonra ben girdim, ikimizin görüşmesi toplamda 10 dk. sürmedi. Üstümüzü çıkarmadık hiç, sadece ayakkabımızı çıkartıp boy-kilo ölçümü yapıldı. Sonra nabzımızı ölçtü ve öksürterek sırtımızı dinledi. Hiç intihar düşündün mü, mental sorunun var mı, bir yıl içinde ameliyat oldun mu vs gibi klasik unganlar soruları sordu ve ciğer filmlerini bize verip “Bunu ABD girişinizde yanınızda bulundurmalısınız, her şey güzel görünüyor ben raporunuzu elçiliğe göndereceğim” dedi ve çıktık. Aşı kartımız vardı, hiç aşı yapılmadı.
Mülakat Günü
Mülakat aldıktan sonra yola çıkmadan önce çevirilerin apostil yapılması gerekip gerekmediğini sordum ve apostile gerek olmadığını yeminli tercümenin yeterli olduğunu söylediler.
Mülakattan yarım saat önce elçiliğin önünde sıraya girdik. Saat geldiğinde sırayla içeri almaya başladılar, ilk biz girdik. Güvenlik noktasında çanta, telefon, mont vb eşyaları emanate bırakabiliyorsunuz. Sanırım bilgisayarı kabul etmiyorlar. Güvenlik kontrolünden sonra görevlilerin tarifi ile konsolosluk bölümüne ulaştık. Girişten itibaren inşaat sesleri geliyordu. Konsolosluk bölümünde evrak teslimi yaptık. Buradaki hanımefendi çok cana yakındı tek sıkıntı inşaat sesleri yüzünden birbirimizi duyamıyorduk. Konsolosluk bölümü 6 bankonun olduğu küçük bir alandı. Bizden sırasıyla şu belgeleri teslim aldı;
-Pasaportların fotokopisi
-İkişer fotoğraf
-Her ikimizin de DS260 confirmation sayfası
-Doğum sertifikaları (E-devletten aldığımız nüfus kayıt örneğinin yeminli tercümesini verdik)
-Evlilik cüzdanı (Yeminli tercümesini verdik)
-Adli sicil kaydı (E-devletten ingilizce temin ettik)
-Askerlik durum belgesi (Hem terhis belgemin hem de e-devletten aldığım çıktının tercümesini verdim)
-Asıl talihlinin lise diploması (Diplomamın orjinalini ve çevirisini verdim. Ben isterseniz Üniversite diplomamı ve transkriptimi de verebilirim diyince üniversite diplomamı ve çevirisini de aldı)
Yukarıdaki belgeleri teslim alan görevli ödeme için 6. Bankoya geçmemizi kendisinin de geleceğini söyledi ve 660 USD ödeme gerçekleştirdik. Onunla işimizin bittiğini ve konsolosun çağrısını oturarak beklememiz gerektiğini söyleyerek bize şans diledi. İnşaat sesleri sebepli anlaşma zorluğu yüzünden bu işlemler 1 saat kadar sürdü.
15-20 dk’lık bir bekleyişten sonra adımız anons edildi. İlk olarak ingilizce bilip bilmediğimiz soruldu, sonrasında yemin edip parmak izi verdik. Konuşmasına inşaat sesleri için özür dileyerek başlayan konsolos hızlı hızlı sırasıyla aşağıdaki soruları sordu;
-Nerelisiniz ?
-4 yıllık üniversite bitirdiniz mi ?
-Ne zaman evlendiniz ?
-İlk evliliğiniz mi ?
-Daha önce suç işlediniz mi ?
Son cevabımızdan sonra iki elini yana açarak “Congratulations!” dedi tabi o ara matkap sesi bize düğün dernek sesi gibi gelmeye başladı. Pasaportumuzu nasıl teslim almamız gerektiğini anlatıp gidebilirsiniz dedi.
Pasaport teslimi ile ilgili kısmı biz yanlış anlamışız, doğrusunu yazıyorum buraya direkt. Mülakat sonunda konsolos tarih,saat ve numara yazan pembe bir kağıt veriyor her kişi için, o kağıtla gidip pasaportu ve kapalı zarfı alabiliyorsunuz. Bizi 26 Ağustos saat 11’de çağırmışlar (Arada Uruguay resmi tatili de varmış), biraz gecikmeli gittik ve içeri girip çıkmamız 10 dk sürmedi.
ABD İlk Giriş
Pasaportları teslim aldıktan sonra dönüş uçaklarını araştırmaya başladık. Direkt Türkiye’ye dönmektense önce ABD girişi yapıp sonra Türkiye’ye dönmenin daha uygun fiyatlı olduğunu görünce Miami’ye bilet aldık. 27 Ağustos sabahı Uruguay’da mülakata girecek olan arkadaşımız Ali ile vedalaşıp Arjantin’e geçtik ve akşamında da Miami uçağına bindik.
28 Ağustos’ta iniş yaptıktan sonra sınır güvenliğine pasaportlarımızı verdik, bizi arka tarafta bekleme salonu gibi bir yere götürdüler. Sınır polisi nereli olduğumuzu, nereden geldiğimizi ve neden geldiğimizi sordu. Kartların gideceği adresin aynı olup olmadığını sordu ve oturup bekleyin dedi. Beş dk geçmeden tekrar çağırdı ve pasaportumuza bastığı damgayı göstererek kartlarınız elinize ulaşana kadar bu tarihten itibaren bir yıl içinde giriş çıkış yapabilirsiniz dedi. Hoşgeldiniz, gidebilirsiniz dedi ve çıktık. Ne bavulumuz arandı ne başka bir soru soruldu direkt havaalanı dışına çıkıp bir sigara yaktım, yakıcı sıcakta yağmur başladı. Gün içinde biraz Miami’de dolandık ve aynı günün akşamı THY uçağına bindik. Çıkışta herhangi bir damga basılmadı, umarım bir yanlışlık yoktur
Yazımın biraz uzun olduğunun farkındayım ama içimi dökerek DV2022 psikolojisini bunu okuyan herkese anlatmak istedim. Çekiliş şans işi evet ama sonuçlar açıklandıktan sonra her şey planlı gitmeliydi, bu belirsizlikler bizlerin suçu değildi. Kendi adıma mutlu olsam da yapılan sayısız hata yüzünden hala vizesine kavuşamayan düşük CN’li arkadaşların hüznünü derinden paylaşıyorum.
Tekrar ve son olarak destek veren tüm forum üyelerine, sabrına ve emeğine hayran kaldığım Syn. @gucarslan ‘a, emeği geçen telegram adminlerine ve Amerika hayalime ortak olup bana destek verdiği için sevgili eşime teşekkür ederim.
Not: Biz Uruguay’dayken Papua Yeni Gine turist vize sonucu olumsuz olarak açıklandı. Gracias Uruguay demeyeyim de napayım ?
yardimci olabilirseniz cok sevinirim