Günaydın Forum Ailesi.. Sessizce forumu takip edenlerdenim. Zaman buldukça forumdaki başlıkları takip ediyorum. Greencard çıktıktan sonraki süreçleri ve olayları anlatan başlıkları takip etmeye şimdilik ara verdim. Çünkü eğer çekilişi kazanamazsam üzüntüm daha da fazla artmasın diye sadece bu başlığı takip ediyorum. Zaten çekilişi kazanırsam önümde araştırma için yeterli bir başlık olacak. Forumda parayla satın alamayacağımız çok kıymetli ve yararlı bilgiler mevcut. Katkılarından dolayı tüm üyelere teşekkür ederim. Şimdi mevcut durumla ilgili bir kaç anekdot paylaşmak istiyorum.

1- 2018-2020 yıllarında 2 yıl süre ile Almanya'da yaşadım. Kamuda çalışıyorum. Yurtdışı görevlerimiz oluyor. Bu görev sayesinde eşimin yurt dışında yaşamama fikri tamamen değişti. Daha önceler konuyu açtığımda şiddetle karşı çıkan eşim belki de şuan en az benim kadar çekilişin çıkmasını istiyor. Yurt dışı görevi hem eşimin fikrinin değişmesi açısından hem de farklı bir ülkede yaşamayı tecrübe etme açısından oldukça faydalı oldu.
2- Yaş 33. 2 Tane çocuğum var. Biri 7 yaşında, diğeri de 1 yaşına girecek. Uluslararası geçerli herhangi bir meziyetim yok. Bilgi işlemde çalışmam sebebiyle az çok teknolojik konulara yatkınım. Bu yüzden eğer çekiliş çıkarsa ilk iki yıl içinde bir kurs bitirip (bootcamp) şirketlere iş başvurusu yapmaya hazır hale gelmek istiyorum. Bu sürede de hem İngilizcemi geliştiririm hem de ayırt etmeksizin ne iş bulursam yaparım.
3- Kız kardeşimin eşi Amerikan vatandaşı. Kendisi şuan Türkiye'de yaşıyor ama 2 yıl içerisinde Amerika'ya yerleşmeyi düşünüyor (Orlando, Florida). Eğer çekiliş çıkarsa Florida eyaleti bu yüzden bir tık önde, ama bilişim sektörünün yaygın olduğu şehir ve eyaletleri de araştırıyorum.
4- Türkiye'de eşim de çalıştığı için maddi yönden çok büyük kaygılarım yok. Ancak her geçen gün alım gücünün eridiğini görmek bizleri mutsuz ediyor. Hem ailem adına hem de ülkem adına mutsuz ediyor. Gitme planlarımı insanlara anlattığımda, belki de birçoğunuzun da şahit olduğu gibi destekleme yerine baltalayıcı konuşmalarla karşılaşıyorum. "Amerika'da ne yapacaksın?", "2 tane çocuğun var burada işiniz de var oralarda işiniz yok yapamazsınız", "Amerika batacak yegen" vb. çok şey duyduğumdan artık hiç kimseye planlarımdan bahsetmiyorum. Eğer çekiliş çıkarsa ücretsiz izine ayrılıp basıp gideceğim Amerika'ya.

Şimdilik sessizce ve heyecanla 7 Mayıs gününün gelmesini bekliyorum. Hem benim hem de eşimin ilk başvurusu. Forumda bol bol ilk başvuruda kesin çıkacakmış gibi hissediyorsunuz çok ümitlenmeyin çıkmıyor diyorlar ama nedense kesin çıkacakmış gibi hissediyorum

Umarım Amerika'da yaşama hayali kuran herkes bu hayalini gerçekleştirme fırsatı yakalar. Kalın sağlıcakla.

Herkese Merhaba.

Uzun bir süredir misafir (guest) modunda forumu takip ediyordum. Bugün itibariyle üye olup hem foruma katkıda bulunmak, hem de siz değerli üyeler ile fikir alışverişinde bulunmak istedim.

Yaklaşık 12 yıldır kamuda yönetici pozisyonunda, eşim ise 8 yıldır memur pozisyonunda aynı kurumda beraber çalışıyoruz. 6 yaşında bir oğlum ve henüz 2 aylık bir kızım var. Maaş ve tazminatlar, ek gelirler (evinizin kirası vb,) ile birlikte şuan için eşimle beraber yaklaşık 18 bin TL aylık gelirimiz var. Günümüz Türkiye şartlarında, özellikle pandemi döneminde çok çok iyi bir tutar.

Türkiye’de çalışan ortalama bir insanın hayalini kurduğu düzenli geliri olan (bordro) iş sahibi olma, evlenme, çocuk sahibi olma, ev - araba alma vb. -toplumun beklentisine uygun olarak- herşeye sahibim çok şükür. Bunları durumum şöyle iyi böyle güzel demek için yazmıyorum. Lütfen yanlış anlamayın. Amacım, bu ülkede hangi şartlar altında yurtdışı/Amerika hayali kuruyorum iyi anlaşılsın istiyorum.

2018-2019 yıllarında görevim gereği Almanya’da bulundum. Bu görev öncesinde de yurtdışında yaşama hevesim ve hayalim vardı, ancak Almanya’da ki görevim sonrası beynimde şimşekler iyice çakmaya başladı. İki yılın sonuncunda özetlemek gerekirse şunu öğrendim: “Coğrafya Kaderdir.”

Şuan 32 yaşındayım. Yurtdışına yönelik olarak yeniden bir üniversite okumak vs. eğitim süreci için hem mesai saatlerim uygun değil, hem de yaş olarak biraz gecikmiş sayılırım. O yüzden son günlerde greencard çekilişine katılma fikri her geçen gün beynimi kemirmeye başladı.

Amerika’ya gitmek için tek bir nedenim var; çocuklarımın iyi bir eğitim alması ve hayatlarını çok daha iyi bir ülkede devam ettirmesi. Yoksa yukarıda da belirttiğim gibi Ben ve eşim ülkemizde hem iyi bir işe hem de iyi bir gelire sahibiz. Ancak ne sahip olduğum mevki ve makam ne de gelirimiz geleceğe yönelik bizlerde herhangi bir umut vermiyor. Ülkede ki özellikle eğitim ve adalet konularında ki başarısızlıklar, liyakat denilen şeyin (özellikle şey yazdım) kelimeden ibaret olması, ekonomik olarak her geçen gün yaşanılan olumsuz gelişmeler, bilimin bu topraklarda bir türlü yeşermemeli, adamı olanın, parası olanın, siyasi gücü olanın ülkenin her alanlında istediği gibi at koşturması, günlük siyasi çekişmeler, toplum ahlakının her geçen gün yozlaşması vb. daha yazılabilecek onlarca sebepten ötürü en azından çocuklarımın daha iyi ve sağlıklı bir ortamda büyümelerini istiyorum.

Çevreme ve yakınlarıma greencard veya yurtdışında yaşama konusu açtığımda; maalesef tepkiler ile karşılaşmakta, yeterince anlaşılamamaktayım. İnsanlar genelde Türkiye’de çok iyi bir işimizin olduğunu, maddi gelirimizin ve düzeyimizin ülke ortalamasının üzerinde olduğunu, yukarıda saydığım ülkeye ait sorunların geçici olduğunu, yurtdışına gittiğimde vasıfsız bir insan olacağımı ve başarılı olamaz isem geri dönüşü olmayan zararlar ile karşılaşacağımı söylemekte, genel anlamda olumsuz hava yaratmaktadırlar.

İnsanların konfor alanını kolayca terk etmesi, hayata sıfırdan bambaşka topraklarda, bambaşka kültürlerde başlaması elbette kolay değil. Daha önce 2 yıl görev yaptığım Almanya’da, devlet tarafından verilen düzenli ve iyi gelirim olması sebebiyle iş konusunda herhangi bir kaygı duymadan rahatça yaşadım. Ancak şimdi durum öyle olmayacak. Onunda farkındayım .

Çok fazla uzattım konuyu. İçimi bir de bu forumda, greencard hayali kurun siz üyelerle paylaşmak istedim. Bu konuları burada paylaşmamın sebebi, Türkiye’de 30 yaşını geçmiş, maddi durumu, statüsü vb. iyi olan insanlardan greencard hayali kuran veya bu hayalini gerçekleştirmiş insanlar ile fikir alışverişinde bulunmak.

Ya coğrafya kaderdir diyip bu topraklarda yaşamaya devam edeceğiz, ya da kader olan coğrafyayı değiştirmeye cesaret edeceğiz.

Herkese huzurlu günler.

@enemy malesef o çevre benim etrafımda da var. 33 yaşındayım. Eşim ile birlikte şuan yaklaşık 25.000 TL gelirim var. Temmuz ayında 30.000 TL'yi geçecek. Evim de var arabam da var. Kamu da yönetici olarak çalışıyorum, makam da var. Bunu hava atmak için söylemiyorum lütfen yanlış anlamayın. Bunlara değer versem zaten ülkemde yaşamaya devam etmek isterim. İnsanlar Amerika fikrimi duyduklarında sen niye gidiyorsun evin var, araban var, eşin çalışıyor, çift maaşın var, 2 tane çocuğun var, orada ne iş yapacaksın, Amerika aç aç!, o var bu var elli tane olumsuz cümle kuruyor. Güzel kardeşim daha iyi ekonomik şartlarda yaşamak birinci önceliğim değil ki. Benim önceliğin daha insanca yaşamak. Çocuklarımın geleceği için daha az kaygılanarak yaşamak. Ama insanlar malesef bunu anlamıyor. Sanki her Amerika'ya giden daha fazla para kazanmak için gitmek istiyormuş sanıyorlar. Şu yaşıma kadar İngiltere'sinden İtalya'sına, Belçika'sından İsviçre'sine 13 ülke gezdim, 2 yıl görevli olarak Almanya'da yaşadım, bunca tecrübeme rağmen yurtdışında ki yaşam ile ilgili konuşurken hala kesin hükümler vermeden konuşmaya çalışıyorum, adam konfor alanını hiç terk etmemiş, bırak Amerika'sını yurtdışısını, İstanbul'u dahi gezip görmemiş; Amerika'daki yaşamın zorluğunu, ırkçılığı, oradaki yaşamın televizyonlarda göründüğü gibi olmadığını, Amerika'nın yakında batacağını falan filan kulaktan dolmak bilgilerle bana anlatmaya çalışıyor
Yani özetlemek gerekirse, Ne demiş Mevlana: "Cahille sohbet etmek güçtür bilene, çünkü cahil ne gelirse söyler diline".
Yazı biraz uzun oldu kusuruma bakmayın, yurtdışında yaşam ile ilgili fikir ve düşüncelerimi en rahat ifade ettiğim yer burası olduğu için içimi dökmek istedim biraz. Dv-2024, 2025, 2026, 2027, 2028 ve en son olarak 2029 ile başvurmaya, bu arada da diğer vize türleri ile Amerika ya da Avrupa'da oturum/çalışma izni kovalamaya devam edeceğim. Umarım herkes hayallerine en kısa sürede kavuşur. Kalın sağlıcakla...

Ses deneme! Ses deneme !

Şimdiden sayfamızda yerimizi alalım. Öncelikle @crazycells başta olmak üzere forumda emeği geçen bütün arkadaşlara tek tek teşekkür ederim. Bugüne kadar böyle kaliteli, dayanışma ve yardımlaşmanın yüksek olduğu bir foruma üye olmamıştım. Bu site sayesinde ücret ödemeden danışmanlık hizmeti alıyoruz gibi hissediyorum. Eğer olurda yarın Dv-2023 çekilişini kazanırsam tüm bilgi ve birikimlerimi foruma aktararak katkıda bulunmaya devam edeceğim. Belki bir nebzede olsa foruma karşı kendimce teşekkür etmiş olurum.

Şimdiden DV-2023 çekilişine katılan tüm arkadaşlara bol şans diliyorum. Umarım gitmek isteyen herkes hayallerine bir an önce kavuşur. Good Luck !

@TughanTug

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim.

Ülkenin genel sorunları hakkında yazdıklarımıza katılıyorum. Bende sizin gibi düşünüyorum. Yani sorun insanımızın eğitim ve kültür yapısında, devran kimin elinde ise bal tutan parmağını yalar mantığına bürünüyor. O yüzden kısa-orta vadede sosyal ve ekonomik yönden ülkem adına ciddi endişe hissediyorum. Buraya uzun uzun yazmak isterim diğer sorunları da ama az çok herkes farkında ve bu sebeple bu forumda fikir alışverişinde bulunuyoruz.

O yüzden önce çocuklarım ve ardından tabii ki eşim ve kendim için daha huzurlu, sakin, kendi halinde, “hayal kurarak” ve bu hayalleri imkanlar ölçüsünde gerçeğe dönüştürerek yaşamak istiyorum.

Şu an için tek endişe duyduğum husus, daha önce ki yazımda da belirttiğim gibi Türkiye de eşim ile birlikte kazandığımız para, bu topraklar üzerinde rahatça geçinmemiz için ideal bir miktar. Ancak benim kaygılarım maddi kazançtan öte, ülkem adına endişe duyduğum diğer hususlar. Acaba çocuklarım daha iyi eğitim alsın, daha iyi hukuk ve ekonomik yapıda yaşayalım diye Amerika ya gittiğimde çocuklarıma-eşime mahçup olmadan, keşke cümlesini kurmadan yaşamaya başarabilecek miyim? Bunun cevabını kimse net bir şekilde veremez biliyorum. O yüzden forumda, greencard kazanmış ve Amerika da yaşayan insanların yazdıklarını okuyarak kafamda birşeyler tasarlamaya çalışıyorum.

Umarım bir gün herkes hayallerini gönlünce ve özgürce yaşamayı başarır.

Huzurlu günler diliyorum herkese.

@dytmelek Bu yaz 7 yaşına girecek oğlum var. Akşam çekiliş için bilgisayar başına geçtiğimde hemen yanıma geldi. Benden çok heyecanlıydı. Galiba eşimle sürekli konuşurken oda yanımızda olduğu için kendince bize farkettirmeden baya hayaller kurmuş. Okulda öğretmenine bile biz Amerika’ya gidiyoruz demiş. Çekiliş sonucu öğrendiğimde Baba ne oldu ? Dedi. Bende gülümseyerek olmadı oğlum seneye tekrar başvuracağız dedim. Şöyle bir duraksadı. Ne yani ben şimdi W ile, X ile kelimeler kuramayacak mıyım dedi. Cevap veremedim. Sonra eşime dedim ki bu yıl sadece başvurup geçeceğim. Çocuğun yanında asla ama asla Amerika muhabbeti etmeyeceğim. En azından o hayal kırıklığı yaşamasın.

Moraller bir süre bozuk olacak. Ona yapacak birşey yok. En kısa sürede tekrar moda girip DV 2024 için umutları yeşertmeye devam edeceğiz. Ekim ayı yaklaştıkça üzüntü yerini yeni umutlara bırakacak. Ancak bir karar aldım. Amerika ile ilgili eşim dışında kimseyle konuşmayacağım. Bir seferde böyle deneyelim bakalım.

Herkese merhabalar. Nasipse bu hafta içi greencard başvurumu tamamlayacağım. Pasaport başvurusu ile ilgili bilgi vermek için yazıyorum. 27.10.2021 Çarşamba günü Hususi Damgalı Pasaport (yeşil) başvurusunda bulundum. Bir gün sonra basıldı ve PTT kargoya teslim edildi. Pazartesi günü teslim alacağım. Herhangi bir aciliyet durumu vs. belirtmedim. Başvuru esnasında görevli memur bir kaç gündür düzeldi gibi hızlı basılıyor dedi. Yeşil pasaporta mi özgü yoksa diğer pasaportlar için de geçerli mi bilmiyorum. Umarım herkes 9 Kasımdan önce pasaportuna ulaşır. Herkese bol şans.

@madmizah Sevdim bak ben bunu. Şanslı kişilerden biri olursam eğer GC (+) olarak paylaşım yapacağım

@hadi-BE yorumun için teşekkürler. Evet eğer olurda yurtdışı/Amerika hayalim gerçekleşirse, eşim ile beraber 1 yıllık ücretsiz izine ayrılacağız. Ne olur ne olmaz, eğer işler ters giderse en azından denedik der geri döneriz. Ücretsiz izin seçeceği zaten kafamızda var. Diğer vize çeşitlerine gelince, Almanya da görevli iken ( diplomatik pasaportum vardı) orada yasal olarak kalabilmek için araştırma yaptım. Ancak başarılı olamadım daha doğrusu kalmak için başvuru yapmadım. Çünkü Almanca bilmiyorum. Kamuda İT alanında çalışıyorum ama yurtdışı için gerekli olan bir diplomam yok. Sadece devletin verdiği ve çalıştığım kurumda işe yarayan kurslar var. Ama dediğin gibi greencard haricinde de araştırma yapmak lazım. Teşekkürler.

@enemy malesef o çevre benim etrafımda da var. 33 yaşındayım. Eşim ile birlikte şuan yaklaşık 25.000 TL gelirim var. Temmuz ayında 30.000 TL'yi geçecek. Evim de var arabam da var. Kamu da yönetici olarak çalışıyorum, makam da var. Bunu hava atmak için söylemiyorum lütfen yanlış anlamayın. Bunlara değer versem zaten ülkemde yaşamaya devam etmek isterim. İnsanlar Amerika fikrimi duyduklarında sen niye gidiyorsun evin var, araban var, eşin çalışıyor, çift maaşın var, 2 tane çocuğun var, orada ne iş yapacaksın, Amerika aç aç!, o var bu var elli tane olumsuz cümle kuruyor. Güzel kardeşim daha iyi ekonomik şartlarda yaşamak birinci önceliğim değil ki. Benim önceliğin daha insanca yaşamak. Çocuklarımın geleceği için daha az kaygılanarak yaşamak. Ama insanlar malesef bunu anlamıyor. Sanki her Amerika'ya giden daha fazla para kazanmak için gitmek istiyormuş sanıyorlar. Şu yaşıma kadar İngiltere'sinden İtalya'sına, Belçika'sından İsviçre'sine 13 ülke gezdim, 2 yıl görevli olarak Almanya'da yaşadım, bunca tecrübeme rağmen yurtdışında ki yaşam ile ilgili konuşurken hala kesin hükümler vermeden konuşmaya çalışıyorum, adam konfor alanını hiç terk etmemiş, bırak Amerika'sını yurtdışısını, İstanbul'u dahi gezip görmemiş; Amerika'daki yaşamın zorluğunu, ırkçılığı, oradaki yaşamın televizyonlarda göründüğü gibi olmadığını, Amerika'nın yakında batacağını falan filan kulaktan dolmak bilgilerle bana anlatmaya çalışıyor
Yani özetlemek gerekirse, Ne demiş Mevlana: "Cahille sohbet etmek güçtür bilene, çünkü cahil ne gelirse söyler diline".
Yazı biraz uzun oldu kusuruma bakmayın, yurtdışında yaşam ile ilgili fikir ve düşüncelerimi en rahat ifade ettiğim yer burası olduğu için içimi dökmek istedim biraz. Dv-2024, 2025, 2026, 2027, 2028 ve en son olarak 2029 ile başvurmaya, bu arada da diğer vize türleri ile Amerika ya da Avrupa'da oturum/çalışma izni kovalamaya devam edeceğim. Umarım herkes hayallerine en kısa sürede kavuşur. Kalın sağlıcakla...

@micmeha ayrıca Amerika ile ilgili ne bir video izleyeceğim, ne de araştırma yapacağım. Forumda da bu başlık haricinde diğer başlıklara bakmayacağım. Zaten eğer çekilişi kazanırsam önünde fazlasıyla zaman olacak. En azından durduk yere beklentileri yükseltmeyelim.

Moraller bir süre bozuk olacak. Ona yapacak birşey yok. En kısa sürede tekrar moda girip DV 2024 için umutları yeşertmeye devam edeceğiz. Ekim ayı yaklaştıkça üzüntü yerini yeni umutlara bırakacak. Ancak bir karar aldım. Amerika ile ilgili eşim dışında kimseyle konuşmayacağım. Bir seferde böyle deneyelim bakalım.

İlk başvurumuzdu. Eşim ile birlikte başvurdum. Aslında farketmemişiz ama çok şartlandırmışız kendimizi. Dünden beri moraller bozuk. Bir kaç güne normale döneriz. DV 2024 ile umutlar devam edecek.

@enemy Sonuçta ikisi de şans ama İşin şakasındayım be ya.

@madmizah Ahahahahaha. Yemin ediyorum 10 dakika önce aynı şeyleri düşündüm. Greencard çekilişi yılda bir defa yapılıyor. E o zaman her hafta sayısal loto oynayayım, çıkarsa E2 vizesi ile Amerika'ya giderim, böylece her hafta kendimce çekiliş yapmış olurum dedim. Hey Allah'ım, nasıl bir simülasyondayız.

@Hokkabaz36 Can-ı gönülden tebrik ederim. Şansın bol olsun

@Hokkabaz36 İmza kısmı kinaye yani? Güzel totemmiş bende deneyeceğim

@dytmelek Bu yaz 7 yaşına girecek oğlum var. Akşam çekiliş için bilgisayar başına geçtiğimde hemen yanıma geldi. Benden çok heyecanlıydı. Galiba eşimle sürekli konuşurken oda yanımızda olduğu için kendince bize farkettirmeden baya hayaller kurmuş. Okulda öğretmenine bile biz Amerika’ya gidiyoruz demiş. Çekiliş sonucu öğrendiğimde Baba ne oldu ? Dedi. Bende gülümseyerek olmadı oğlum seneye tekrar başvuracağız dedim. Şöyle bir duraksadı. Ne yani ben şimdi W ile, X ile kelimeler kuramayacak mıyım dedi. Cevap veremedim. Sonra eşime dedim ki bu yıl sadece başvurup geçeceğim. Çocuğun yanında asla ama asla Amerika muhabbeti etmeyeceğim. En azından o hayal kırıklığı yaşamasın.

@gariban evet, umudumuzu kaybetmeyelim. Şuan eşimle beraber yıkım yaşıyoruz. Suratlar düşük, ama yapacak birşey de yok. Tekrar umutları yeşertmeliyiz. Biraz kafaları toparlayalım son gaz devam..