Geleli 1,5 ay oldu ve bir güncelleme paylaşalım dedik;
Eşimle 8 Ekim günü SFO dan ABD ye sorunsuz bir şekilde giriş yaptık.17 Ekim de SSN lerimiz, 5 Kasım da Green Card larımız belirttiğimiz adrese tek seferde geldi. Biz North California da yakın arkadaşlarımızın olduğu yere taşınmaya karar vermiştik ve doğruca buraya geldik. Burası neredeyse hiç göçmenin olmadığı bir yer olduğu için sürecimiz biraz yavaş ilerledi. Hâlâ da eksik çok şeyimiz var. Henüz ev tutamadık arkadaşlarımız sağolsun bizi hâlâ misafir ediyorlar. Henüz işe başlayamadık çünkü ehliyetlerimizi yeni aldık. Eşimle ortak banka hesabı açtık Chase banktan. Hem save hem de günlük harcamalarımızın olduğu 2 farklı hesap. Herhangi bir kredi kartı başvurusu yapmadık. Ama bizden daha önce green card ile gelen bir başka arkadaşımız (onlar NJ de yaşıyor) Bank Of America dan ayrı ayrı Secured Credit Card şimdiden çıkarın kredi puanınız oluşmaya başlasın 7 ay sonra kredi kartı başvurusu yaparsınız her kart başvurusu arası 6-7 ay olsun dedi. Bu hafta ona bakabiliriz. Dil konusunda ben sanıyordum ki benim ingilizcem derdimi anlatacak kadar var ama yokmuş. Şimdi ücretsiz kurslara bakıyoruz gidebileceğimiz ne varsa. En azından dil iyi olursa işi de daha rahat buluruz gibi geliyor. Ev fiyatları ise şöyle; 1500 $ dan aşağı düzgün bir ev bulmak çok zor. Ve emlak piyasası yükselmiş durumda TR deyken ev fiyatlarına bakardık ve oldukça uygundu ama şimdi baya yüksek. Evlerin en büyük eksikliği çamaşır ve kurutma makinesi nın çoğu evde olmaması. Genelde ortak yıkama alanları oluyor o da bizim için büyük sıkıntı bu sebeplede düzgün bir ev bulmak zor. Aynı şekilde araç fiyatlarıda aşırı saçma fiyatlara gelmiş durumda. Onun dışında; her gün herhangi bir konu hakkında şaşırmaya devam ediyoruz. Restorana gittimizde içeceklerin sınırsız olması, yemek porsiyonlarının normal şartlarda 2 günlük yemeğe eş değer olması, ben asla bitiremiyorum ve paketleyip eve getiriyoruz. Sınırsız açık büfe restoranlarda yok yok resmen. Herkesin aşırı güler yüzlü, kibar ve yardım sever olması. Bomboş yolda hız sınırına herkesin uyması. Ormanlık doğal parkların aşırı temiz olması ve çevrede bir temizlik görevlisi görmemiş olmamıza rağmen umumi tuvaletlerin bile tertemiz, peçeteli ve sıvı sabunlu olması. Market fiyatlarından bahsetmiyorum bile. Herşeyin çalışmaya başlayınca ulaşılabilir makul fiyatlarda olması vs vs. Dürüst olmak gerekirse biz gerçekten çok zorlanıyoruz 40 yaşından sonra pek kolay değilmiş. Maddi ve manevi anlamda belli standartları olan konfor alanından hiç dışarı çıkmamış ve çıkmaktan hoşlanmayan bir çift olarak defalarca TR ye geri dönelim mi konuşması yaptık şu 1,5 Ay içinde. Gerçekten sudan cıkmış balık modundayız. Artıları eksileri düşünüp artık dönüş yok diyoruz orası net. Ama bu kadar zor olacağını bilseydik tüm hayatımızı yaşamımızı değiştirmek istermiydik cevabı çok zor. Keşke deneme sürüşü yapabilseydik. Keşke maddi açıdan daha iyi durumda olsaydık o zaman daha farklı olabilirdi. Kültürel farklılıklar, aile, arkadaş sevdiklerinin özlemi gerçekten çok zor. Herşeyi özlüyorsun saçma sapan şeyleri bile. Benim Falım sakız özlemişliğim var meselâ. Ya da neden yorganlara çarşaf takmıyor bu insanlar diye söyleniyorum. Geri dönsen bi türlü kalsan bi türlü gerçekten çelik gibi sağlam sinirlere ve sabra ihtiyaç var. He böyle olmak zorunda da değil. Belki 20 yaşlarda gelseydik çok daha farklı olabilirdi. Bu çocuksuz evli bir çiftin 40 yaşından sonra hisleriyle ilgili. Hatta çocuğu olan dostları düşününce allah yardımcınız olsun diyoruz. Bizim gibi aynı duyguları yaşayanlar var mı bilmiyorum ama varsa alırız tavsiyenizi. Nasıl üstesinden geldiniz neler yaptınız ilk aylarda gerçekten merak ediyoruz. Umarım üstesinden gelir ve başarırız. Uzun oldu biliyorum ama umarım birilerinin işine yarar. Sevgiler.