3 Ağustos Buruk Greencard mülakatımiz
Sabah 8:15deki randevumuz için 7:45de elciligin önüne vardık. Elciligin hemen önünde park yeri vardı ve aracımızı oraya park ettik. Güvenlik mülakat saatine göre içeri almaya başladı. İlk kapıdan giriş yaparken pasaport veya kimlik isteniyor ve sonrasında kıyafetinizi üzerinize bir şey sürüp örnek alıniyor. Orada x-ray cihazından geçip ana binaya geçiş yaptık. İlk girişteki karşılama görevlileri sizden pasaportunuzu istiyor ve sonrasında etiket yapıştırıyor. Aynı zamanda okumanız için bir kağıt veriyor bu kağıtta olası red sebeplerinden bahsediyor. Okuduktan sonra kağıdı iade ediyorsunuz. Size verilen numara yandığında ödeme için cagriliyorsunuz ve kişi başı 330$ ödeme yapıyorsunuz. Yanlış hatırlamıyorsam sıra numaranızı burada elinizden alıyorlar ve aklınızda tutuyorsunuz.
Sonrasında evrak teslimi için tekrar yanıyor numaranız. Buradaki hanımefendi ingilizce-turkce karışık bir şekilde sizden gerekli evrakları istiyor. Benim 21 yaş problemim vardı, ve bundan dolayı bir yaş hesaplamasi yapılması gerekiyordu. Bizim evrak teslimimiz bu yüzden biraz uzadı, başka bir kadın sürekli gelip gitti ve bu hesaplama hakkında konuşuldu.
Sonrasında biz tüm evrakları teslim ettikten sonra bana
-"siz yaşınızdan dolayı vize alamaycaksaniz, ama yine de mülakata katılabilirsiniz" dedi.
Biz zaten kötü sonuca hazırlanmıştık ancak elçilik binasına alınınca bi -"acaba alacak miyim?" diye bir ümit verdi.
Sonrasında ben çalışana gelen maili gösterdim ve bu mailde
-"not eligible" yazmasına rağmen bizden evrak istendiğini ve bu yüzden sağlık taramasından dahi geçtiğimizi söyledim.
Kendisi
-"bu mail sizin kafanızı karıştırmış, anlayabiliyorum sizi" diyerek mail çıktısını teslim aldı ve inceledi.
Ben
-"hiç bir şekilde alma şansım yok mu? Vize memuru bir insiyatif kullanabiliyor mu?" diye sordum.
O da
-"bu hesaplamalar özel bir teknik kullanarak hesaplanıyor, biz de senin yaşını hesapladik üzgünüz ama alamayacaksin dedi". O ara tabi annem arkamda ağlamaya başladı zaten abimi yaşından dolayı basvuruya ekleyememistik ben de almayınca aile tam olarak 2'ye bölünmüş oldu.
Sonrasında geçtik yerimize oturduk. 3. kısım yani mülakat kısmı icin beklemeye başladık, bizim beklememiz biraz uzun sürdü yaklaşık 1 saat, benim yaş durumu konuşuluyor herhalde diye düşündük. Sonra numaramız yandı ve çok tatlı tipik Amerikan beyefendi ile mulakatimizi gerceklestirdik. Geri kalan her şey forumda aktarılan tecrübe ile aynı, yemin ettik, nereye gideceğimiz, asıl talihlinin ne iş yapacağı vs. soruldu. Diğerlerinden farklı olan şey memurun asıl talihlinin eşiyle yani annemle konuşmak istemesi olabilir belki.
Mülakata başlamadan önce masada benim pasaportum yoktu ve benden parmak izi alınmadi. Konuşma sonrası vizemiz onaylandi dedi, babam memur'a "oğlum sonradan bize nasıl katılabilir?" diye bir soru yöneltti. Memur ise "başvurabileceği bir sürü vize türü var, kendisi durumuna göre bir tercihte bulunabilir. Siz oturma izninize (LPR statüsune) kavustuktan sonra bir avukat aracılığıyla yardım alabilirsiniz" dedi. Ekstra olarak benim pasaportumu iade edip kasadan odediginiz 330$ ücretin iadesini alabilirsiniz oğlunuz için dedi. Elcilikten iade alan ilk aile olabiliriz hiç bir şekilde iade yapmıyorlarmis hatta kasadaki arkadaş da şaşırdı böyle olunca. Para iadesini alıp elcilikten ayrıldık. Konuştuğumuz vize memurlari inanılmaz tatlı ve anlayışlı insanlardı. Umarım isteyen herkes bir an önce bu duyguyu yaşayıp vizesine kavuşur . Süreçte karşılıksız desteğini sağlayan @gucarslan bey'e ve diğer herkese teşekkür ederim.