Herkese selamlar nihayetinde eşim ile birlikte bana da buraya yazmak nasip oldu. Forumda ve telegram grubunda bilgiler çok yerinde ve yeterli olduğu için muhteşem detaylı bir anlatım yapamayacağım fakat bir çok olumsuz durum karşısında vizeyi alabilmenin verdiği sevinç ile yine de kritik noktalardan olabildiğine bahsetmeye çalışacağım.
Öncelikle tam olarak geçen sene bugün o zamanlar kız arkadaşım bugün ise (iyiki) eşim ile green card sorgulama ekranında "randomly selected" yazısını gördük. Konudan, süreçten ve Ankara Konsolosluğundan bir haber şekilde muhteşem sevinçler yaşarken içinde bulunduğumuz bu 12 ayda, sevinç her ay aşamalı olarak azaldı. Bunlardan uzunca bahsetmeyeceğim çünkü artık genel olarak bu sene Ankara'nın neredeyse hiç vize basmadığını, son 3.5 aydır durmuş olduklarını, video tweet gibi aktivitelerin hiç bir fayda sağlamadığını hepimiz biliyoruz.
(evlilik konusuna kısaca bir parantez açmak istedim. Ben gc çıkınca hızlıca bekar olarak formu doldurdum. Eşimle green card çıkmadan önce 3 yıldır birlikteydik. Greencard çıkınca ağustos nişan, ekim evlilik şeklinde hızlıca ilerledik. mülakat alana kadar dosyamızı açtırmadık. viyanadan mülakat alınca dosyayı açtırıp eşimi ekleyip kendimi de evli olarak değiştirdim.)
Biz de 27000 küsür olan case numaramızla elbette bu aylara kadar depresif, umutsuz bir halde gelmiştik. Fakat bu umutsuzluğun en yüksek yaşandığı şubat-mart aylarına girildiği noktada herkes gibi biz de eşimle alternatifler aramaya başladık ve bu alternatif ABD vizemiz olmadığı için dosya taşımak üzerine oldu. Bu noktada kısa bir mail trafiğinde şansımıza Viyana koştu. Hızlı bir cevap ile kabul ettiklerini, schengen almaya karışmadıklarını, alırsanız biz her şeyi hallederiz minvalinde bir mail ile umut ışığını bizim ve bir çok talihli için açmış oldular.
Bu kabul maili sevinci de yaklaşık 10 dakika sürmüş olacaktı ki eşimin "Eee biz nasıl schengen alacağız?" demesiyle birlikte, hayatının 25 senesini yeşil pasaport ile geçirmiş benim ise en afalladığım nokta da tam bu schengen kısmı oldu. Hiç ihtiyacım olmayan bu vize hafızalarımda sürekli olarak haberlerde "schengenler verilmemeye başladı, schengenlerin teslimatı 6 aya kadar çıktı" vs gibi özellikle covid etkisindeki dönemlerde çıkan haberlerle kalmıştı. Korku dolu bir araştırma seansı ile bunun artık değiştiğini, belgelerin ve konsolosluk tutumların sancılı olsa da sürelerin kısaldığını anladık. Ogün bey gibi önceden kabul alan ve sürecini başlatmış kişiler sağolsun bizim öncü birliklerimiz oldular ve gerekli tüm bilgileri nokta nokta bizlere verdiler. Onların bilgilerinin ışığında önce schengen'i sonra da Avusturya US Consulate mülakatımız için gereken her şeyi hazırladık. Burayı hızlı geçtim fakat şu schengeni beklediğimiz 1 hafta çoğu kişi gibi bizim de en sancılı dönemlerimizden biriydi. Gerçekten schengen bu sınavın bölüm sonu canavarı oldu.
Schengen sonrası 1 Mayıs İzmir'den Viyana'ya geldik. Şehir çok düzenli ve ulaşım ağı çok rahat hiç bir problem yaşamadan 2 Mayıs Medizin Augarden'deki sağlık mülakatımıza girdik. Eşimle TR'de antikor testi olmuştuk. İkimizde de tetanoz yoktu, eşimde ek olarak kabakulak eksikti. Bunları sağlık muayenesine bırakmıştık çünkü Türkiye'deki inanılmaz sağlık ocağı aşı sistemiyle uğraşmak ikimizin de sinir stres seviyesini tavanlara çıkartmıştı. Gelmeden iki gün önce grip olmuştum ve eşime de bulaştırmıştım. Burada klasik sağlık kontrollerimiz yapıldıktan sonra konu aşıya geldi ve Dr. Ivana Molnar bize grip olduğumuz için aşıları vurmayacağını, bunları muaf olarak işaretleyeceğini söyledi. Bu şans olmuştu çünkü tahminen 100-150 euro arası bir para cebimizde kalmış oldu. 790 euro gibi bir ücret ödeyip sağlıktan röntgene geçtik. Röntgeni de halledip mülakatımıza hazırlanmaya başladık.
4 Mayıs mülakat günü 12.55'de kapıda belirdik ve güvenlik eşimle beni içeri aldı. İçeride kısa bir bekleme yaptıktan sonra Alize hanım güleryüzlü şekilde dosyaları aldı. Çok az belge alındı daha çok İzmir hakkında sohbetle geçti. Ardından ödemeyi yaptık ve çok kısa sürecek olan asıl mülakata girdik. Burada daha önceki abd girişlerimiz soruldu, birlikteliğimiz, eğitim ve iş durumumuz soruldu, kanıtlarımıza çok kısa göz gezdirdi ve onayladı memur. Ertesi gün de öğlen bir mail aldık konsolosluktan pasaportlarımızın basıldığına dair ve hızlıca gittik. Büyük bir sevinçle pasaportlarımızı ve sarı zarflarımızı aldık ki eşimin pasaportunda bir hata yapılmış. Vatandaşlığı Türk değil Avusturya olarak girilmiş. Alize hanım sağolsun aynı gün bu hatalarını telafi edip 2-3 saat içinde bizi geri çağırdı ve Viyana mülakat deneyimimizi de sonlandırmış olduk.
Ek olarak biz şehri ilk günden itibaren çok sevdik ve gezmek için çok vakit ayırdık. İşlerimiz bitse de halen şehri geziyoruz ve bir süre daha buralarda olacağız. Son olarak da tabi bu üstteki bilgilerin tamamını sabırla anlatan @gucarslan bey, Tuğba hanım, Gökçe hanım, öncü olan Ogün bey ve hatırlayamadığım kadar çok yardımı olan grup+forumdaki herkese eşimle teşekkürlerimizi borç biliriz. Darısı bekleyen herkesin başına, bol şans diliyoruz herkese ve herhangi bir sorusu olan kişilere de yardım etmekten mutluluk duyarım.