Merhabalar, mülakat deneyimimi uzun uzun anlatmak istiyorum.
Öncelikle CN 152xx yani risksiz sayılabilecek bir numaram varken burayı çok geç bulup, facebook gruplarında öğrendiğim kadarıyla sorun olmaz diye düşünerek formumu Haziran sonu gibi yolladım, telegram grubuna girip okumaya başladıkça tabi gerginlikler vs. başladı ama ilk başlarda iyi gidiyorduk çok kasmamıştım ta ki mülakatlar kesilene dek. Bu arada henüz 23 yaşındayım ve Ekim ayında eşimle evlendik, insan panik halinde hep negatif düşünmeye başladığı ve üzerine ekstra anksiyete sahibi biri olduğum için daha Kasım ayında eyvah biz ümidi keselim artık moduna girmiştim ta ki Sinan Abimle tanışana kadar. Kendisi gerçekten 3 yaşında çocuğa anlatır gibi neler yapmam gerektiğini bana neredeyse 10 defa usanmadan anlatıp, üstüne sürekli sakin ol, geçecek, halledeceksin tarzı konuşarak benim akıl sağlığımı yerinde tutabilmiş yegane kişidir. Kendisinin hakkını ödeyemem, iyi ki telegram grubuna girip tanıdım onu.
Ocak ayı gibi artık bu böyle olmayacak gibi düşünerek mail atmaya başladım, birinin Bükreş'ten burada olursanız taşırız dosyanızı yazısını görünce de rahatlamıştım, bana da atarlar oraya giderim hesabı yapmıştım ama birden Viyana'dan dosyanızı taşıyoruz maili atıldığını görünce aşırı rahatladım. (Mail attığım her yere dosya taşıma talebimi geri çekiyorum tarzı bir mail attım, size haber vermeden taşıyabiliyorlar böyle bir durumla karşılaşmayın.) Tabi hemen sonrasında yeni bir panik başladı;
Schengen Vizesi
Mülakat maili aldım Viyana'dan fakat yaşadığım şehir olan İzmir'de vize randevusunu hiçbir şekilde bulamadım. Vize merkezinin kapısına kadar gidip lütfen yardım edin yetişmeyecek dedim ama nafile, internetten randevu alabilirsiniz sadece dediler. En sonunda dedim böyle olmayacak deyip Bursa'dan vize randevusu aldım, eşimle birlikte atlayıp gittik Bursa'ya hemen. Öncelikle Schengen için sadece ve sadece kendi görüşümü paylaşmak istiyorum; Eğer İşsiz ve size schengen için sponsor olacak bir tanıdığınız yoksa lütfen çok çok etraflıca düşünün Schengen ülkesine dosya taşımayı, çünkü bu sebeplerden red alan örnekler gördüm maalesef. Gideceğiniz ülkeyi geri döneceğinize dair resmi belgelerle ikna etmek zorundasınız. Schengen reddi aldıktan sonra mülakat maili almanın bir anlamı kalmıyor çünkü.
Sağlık Merkezi
30 Mart Sabah Saat 10:00'da sağlık merkezine girdik eşim ile birlikte, unganlardan çok bir farkı olmadığı için burada bilgi kalabalığı yapmama çok gerek yok diye düşünüyorum. Kan tahlili, yaşımızdan ötürü idrar tahlili, muayene ve röntgen.
Ankara'dan farklı olarak;
1- Röntgen merkezi yaklaşık 15 dakika uzaklıkta ve aşırı yoğun yaklaşık 3 saat bekledik
2- Türkiye'de yapılan aşıları yeminli tercüme ederseniz kabul ediyorlar ama yine de daha ucuz sanmayın 2 kişi 780 € ödedik.
3- Sağlık raporunuzu konsolosluğa kendileri ulaştırıyorlar.
Mülakat Günü
Öncelikle vize sonrası evlenen kişilerin içine biraz su serper diye detaylı anlatmak istiyorum. Konsolosluğun girişinde beklerken güvenlik randevumuzu sordu saat 13.00'da olduğunu söyledim, bana eski soyismimle seslendi. Ben soyismimin değiştiğini ve eşimi add applicant yaparak eklediğimi, bunu da konsolosluğa bildirdiğimi söyledim, kafası karışık bir şekilde içeri girdi ve konsolosluktan birileriyle görüştü. Bu süreçte tabi ben çoktan tırnaklarımı yemeye başladım, sonrasında görevli bizim ve Ukraynalı olduğunu tahmin ettiğim bir hanımefendinin pasaportlarını aldı. Bizim pasaportlara bakarak tekrar içeriyi aradığını görünce artık dedim biz bir şeyleri kesinlikle yanlış yaptık ve geri dönüşü kalmadı. Sonrasında görevli çanta kontrolü yaptı ve gülerek içeri girebilirsiniz dedi. İçeride 5-10 dakika bekledikten sonra evrak teslimi yapmaya başladık. Çok az Türkçe bilen bir hanımefendi var, kendisinin babasının da İzmir'de bir zamanlar yaşadığını, oradan konuşmayı öğrendiğini anlattı, onunla konuşmak tabi çok rahatlattı içimizi. Belgelerimizi aldı, ilişki kanıtlarınızı hazırlayın ve mülakatı bekleyin dedi. Biz eski yerimize geçip oturmaya başladık. Tabi bizim bir endişemiz daha vardı, bizim 2021 Aralık - 2022 Mart tarihleri arasında birlikte yaşadığımız belli olan birkaç whatsapp konuşmamız ve eşimle olan nişan,nikah, eş dost ve kedilerimizle olan fotoğraflarımız vardı sadece. Otel, konser. tiyatro vb. gibi kanıtlanacak belgelerimiz yoktu ve 2021 Ağustos ayında tanıştık daha 2 sene bile olmadı aslında bakarsanız. Mülakat için 7 numaralı gişeye gelebilirsiniz diye anons geçildi ve mülakatımız başladı:
Merhaba, yemin ve klasik nerede yaşayacaksınız kısımlarını geçiyorum, direkt ilişkiyle ilgili olan önemli kısmı anlatıyorum.
(K: konsolos, B: ben, E: eşim)
K: Ne zamandır birliktesiniz?
E: 12 Ağustos 2021
K: (gülerek) çok detaylı bir cevap.
K: DS-260 formunu doldurmadan önce bir ilişkiniz var mıydı?
B: Evet.
K: İlişkinize dair kanıtlarınız var mıdır?
(Fotoğraf ve yazışmaları uzattık)
Konsolos Bey ilk olarak mesajlarımıza gülüp daha sonrasında fotoğrafları incelemeye başladı.
K: Kediniz var demek, benim de var.
B: Bizim kedimizi geçtiğimiz aylarda kaybettik maalesef.
(Üzüldüğünü belirttiği bir ifade takındı)
Daha sonrasında vizenizi onaylıyorum Georgia'da bol şans!
Biz tabi olayın mutluluğundan neredeyse dans ede ede konsolosluktan çıkıp iki dakika sonra geri döndük ve pasaportumuzun onlarda olduğuna dair
bir yazı alabilir miyiz diye rica ettik, evraklarımızı alan hanımefendi gülümseyip tabii dedi ve sonrasında çıkış yaptık.
Paskalya tatili araya gireceği için bizim pasaport teslimimiz biraz hızlı gerçekleşti ve 2 gün sonrasında teslim aldık.
Başta Uğur Bey olmak üzere tüm adminlerimize ve özellikle bana bu süreçte gerçekten öz ablammış gibi hissettiren, geçirdiğim anksiyete krizleri ve panik ataklara rağmen hep sakin sakin her soruma yardımcı olan @lumos Tuğba Hanıma çok teşekkür ederim. İyi ki sizleri tanıdım.