Üyelik oluşturma ve foruma giriş konusunda sorun yaşayan üyelerimiz [email protected] adresine email gönderebilirler!

  • @TughanTug, içinde söyledi: DV2022 Bekleme Odası

    @Chandler 3ed0d94be0a9bd3d023f00532889bab152-30-chandler-bing.rsquare.w330.jpg

    Gülmeye gerek yoktu. Bu kadar karamsarlıkla geçmez bu hayat.


  • @Chandler Karamsar olmayın demene gülmedim, karamsar değilim aslında onu anlatmaya çalıştım 😃
    Söylediklerimin arkasındayım ama bu beni mutsuz etmiyor. 🙂


  • Amerika'da hayatta kalmak için de, senin için gerçek amaç ne ise, onun için de geçerli...

    tumblr_nbozx7v52l1tjzxmvo1_500.jpg

  • ⭐⭐⭐⭐

    @kingocali, içinde söyledi: DV2022 Bekleme Odası

    Kişisel tecrübeme göre, akraban ya da Türkiye'deki ortak geçmişinizden tanışıklığın bulunan bir arkadaşın yoksa, Amerika'ya gittiğinde, senden önce gidip, düzenini kurmuş Türkler'den destek almak pek kolay değil. Ermeniler, yeni gelenlerine (kalacak yerine, işine, göçmenlik işlemlerine varıncaya kadar) müthiş destek veriyorlar. Koreliler, Vietnamlılar aynı şekilde (Çinliler'de işin içine siyaset giriyor. Japonlar da fazla "batılı" olmuş). Türk'e sahip çıkan Afgan gördüm (Muhafazakar bir kardeşimize, "din kardeşim" kisvesi altında). Türk'e sahip çıkan Amerikalı gördüm (Misyonerdi; inancını tebliğ etmeye çalışıyordu ama, çıktı mı; çıktı). Türk'e sahip çıkan Türk hiç görmedim. "Sezer, Ecevit'in suratına anayasa fırlattı. Dolar bir gecede 690.000 Lira'dan, 1.300.000 Lira'ya çıktı. Artık gece hayatı bitti. Turistik gezilere de gelemem" dediğimde, "Parası olmayan gelmesin kardeşim!" diyen Türk gördüm. Üniversitede bölüm başkanı ve piyasada şirket sahibi olup, o güne kadar her milletten onlarca kişiyi işe soktuğu halde, yeğeni "Şu çocuğun da elinden bir tutuver" dediğinde, benim görmediğimi zannettiği jest ve mimiklerle "Sus! N'apıyorsun?" diyen Türk gördüm. Benden önce gidip, düzenini kurmuş hiçbir Türk'ten destek görmedim. Biz, memleketlimizin elinden tutmak konusunda pek başarılı bir millet değiliz maalesef. Benim tecrübeme göre, 10'da 1-2 bile iyi bir oran. O kadar varsa, yine şükürler olsun...

    Bunda anlamayacak bir şey yok ki. Burada başarılarınızı kaç kişi takdir ediyor. Çevrenizdekilerin ne kadarı iyiliğinizi istiyor. Ailenizde kaç kişiyle can ciğer kuzu sarmasısınız. Amerikada karşılaşacağınız Türkler de bu pastanın içinden seçmece yüzdelik dilimler. Burada birbirimize muamelemiz nasılsa orada da öyle. Bunu anlamak lazım. Çevremizde 1000 kişi var, zor anımızda kaçına destek için başvurabiliyoruz, diyelim 10 una. Kaçından olumlu yanıt alıyoruz. Bazen 0 bazen zorlarsak 1. Biz böyleyiz. Bizde herkesin kendi gemisi var. Gemisini kurtaran kaptan bizde. İşi bitene kadar bizde. Köprüyü geçene kadar adam yerine koyulur bizde. İş bitti mi, köprü geçildi mi canımızı sıkan ne varsa yüzüne haykırıp sittiri çekmek bizde. Alışmak lazım. Hayalperest olmamak lazım.


  • @kingocali Genel olarak böyle bir durum olsa bile çok pozitif örnekler de var hepsini de bir kalemde silip atmayalım. Kendi adıma hem İsviçre'de, hem Fransa'da, hem Amerika'da daha önce hiç tanışmadığım pek çok Türk'ten çok yakınlık, çok destek gördüğüm oldu. İnkar edersem taş olurum.

    10 kişiden 8-9unun kimseye bir hayrı dokunmuyor olabilir ama kalan 1-2 kişinin destekleri de dünyaya değer. Bu forumda bile en ufak bir karşılık beklemeden, bir kuru teşekküre gece gündüz hiç tanışmadıkları insanların sıkıntılarına yardımcı olmayan çalışan bir sürü iyi kalpli insan var. O kadar da kötü durumda değiliz bence.


  • @daydreamer Öncelikle şanslıymışsınız. Allah bozmasın 🙂

    Oranlarda aşağı - yukarı anlaşıyoruz. İyi insanların da olduğunda anlaşıyoruz. Temenninizde anlaşıyoruz. Ben yalnızca, kendi tecrübemi paylaşıyor; ilave olarak, çok daha iyi örneklerin olduğunu, bizim de daha iyi olabileceğimizi söylüyorum.

    Allah bütün forumdaşlarımıza sizdeki şanstan versin; kendilerini bendeki şanstan (?) uzak tutsun.

    "Karamsar" yaftasını kabul etmiyorum ama, "gerçekçi" ve gerçekçiliğiyle gurur duyan bir insan olarak, hala, kimseden yardım gelmeyecekmiş gibi gitmeyi, hiç beklemediğiniz halde yardım gelmesi halinde, o zaman ekstra mutlu, müteşekkir, vs olmayı daha "akılcı" buluyorum. Her yiğidin yoğurt yiyişi farklı tabii... "Ben her türlü giderim. Oradaki Türkler de bana her konuda yardımcı olurlar" güveniyle gitmek isteyen varsa da, Allah yollarını açık etsin, onları hep iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah...


  • @kingocali "karamsar" gibi algılanmak biraz canınızı sıkmış sanırım ama tekrar bir gözden geçirdim yazdıklarımı ben öyle birşey dememişim. Genel olarak da birebir cevap yerine kendi düşüncelerimi paylaşıyorum çoğu zaman. Yanlış anlamamışsınızdır umarım.


  • @daydreamer Yok, o konunun sizinle alakası yok. "Karamsar" kelimesini @Chandler kullandı ama, o da doğrudan şahsıma hitaben "karamsar" demedi. Yalnızca, birkaç kişiyle paylaştığımız bakış açısını "karamsarlık" olarak niteledi -- ki, niteler; onda da bir sıkıntı yok. Kendi görüşüdür; tabii ki paylaşacak. Zaten benim de canım sıkkın değil. O kadar kolay sıkılmıyor hamdolsun 🙂

    Bundan sonraki yazışmalarımız için benden size açık çek. Bana birebir de cevap verebilirsiniz. Söylediğimin tam tersini de savunabilirsiniz. Tabii ki cevap verecek, tabii ki savunacaksınız. Karşılıklı saygı çerçevesinden çıkmadığımız sürece; savunduğumuz şeyler, 6. hislere, duygulara, temennilere değil, somut tecrübelere, verilere, delillere dayandığı sürece, karşıt da olsa, her fikri dinlemekten memnuniyet duyarım. Ama "Hissediyorum; bu sene bana çıkacak" diye "fikir" beyan eden insanla iletişim kurmak pek kolay olmuyor takdir edersiniz 🙂 Belki yaş henüz "kemal"e "erme"diğindendir ama, kendimi rüyaya giren ak sakallı dedelerle tartışacak "olgunluk"ta bulmuyorum henüz 😃

    Forum içinde ya da dışında, genelde "karamsar" olarak algılanırım. Halbuki, tek yaptığım, içinde bulunduğum durumu "gerçekçi" olarak tespit etmek ve kendimi onun içinden çıkaracak yolu "akılcı" olarak tanzim ve tatbik etmektir. Ha, benim içinde bulunduğum gerçeklik hakkında bana "şanssız" derseniz, ona itirazım olmaz bakın 🙂

    Zira, durumum tam olarak şöyle zannederim... 🙂

    Siz-depresif-falan-değilsiniz.-Hayatınız-gerçekten-çok-boktan-hepsi-bu..-Komik-Facebook-Sözleri-Gülme-Garantili-Resimli-Facebook-Sözleri.jpg


  • Ben cok fazla yardimsever Turk taniyorum...

    Cevrenizi degistirmekte fayda var...


  • Allah sizin de şansınızı daim etsin.

    Yaşadıklarımdan sonra, ben değiştirmek yerine boşaltmanın daha kesin ve garantili sonuç vereceğine kanaat getirdim. O günden beri hiç hayal kırıklığına uğramadım. * Arkadaşlık tavsiyesi değildir. *


  • Benim tecrübeme göre oranın kaç olduğunu düşünürken aklıma geldi. Aşağıdaki yazımda tanıdığımı beyan ettiğim 75 Türk'ten, aralarında akrabalık ya da Türkiye'ye dayanan arkadaşlık ilişkisi bulunmayan yalnızca 4'ü, yine o 75 kişinin içindeki 5 Türk'e (hemşire, yasal olmayanlardan birinin kalmasına; akademisyenlerden biri, akademisyenlerden ikisinin iş bulmasına; işe girerken yardım alan akademisyenlerden biri, dil okuluna gidenlerden birinin kalmasına; son akademisyen, yüksek lisansa gidenlerden birinin okula girmesine) yardım etti. Özetle, benim tecrübeme göre, Amerika'da Türk'e yardım eden Türk oranı, 10'da 0,53 (ya da 20'de 1, ya da %5).

    Tekraren, ben yalnızca kendi tecrübemi paylaşıyorum. Benim tecrübem başkasınınkiyle aynı olmayacağı gibi, bir kişinin tecrübesiyle de kanaat oluşturulmaz. Paylaşan herkesin tecrübesini okur, kendi sonuçlarınızı kendiniz çıkarırsınız. Saygılar...

    https://yesilkartforum.com/forum/topic/3430/dv2022-bekleme-odası/2494?_=1606149402130


  • @semavi, içinde söyledi: DV2022 Bekleme Odası

    Ben cok fazla yardimsever Turk taniyorum...

    Cevrenizi degistirmekte fayda var...

    Kesinlikle katılıyorum.

  • ⭐⭐⭐⭐

    Registered Nurse Medsurg Ortho Full Time Nights $35,000 Bonus henüz meslek seçmemiş kararsız kalanlar veya şuan ki mesleğinden memnun olmayanlara duyrulur 😃 35 bin dolar bonus 😃

  • ⭐⭐⭐⭐⭐


  • @kingocali, içinde söyledi: DV2022 Bekleme Odası

    Allah sizin de şansınızı daim etsin.

    Yaşadıklarımdan sonra, ben değiştirmek yerine boşaltmanın daha kesin ve garantili sonuç vereceğine kanaat getirdim. O günden beri hiç hayal kırıklığına uğramadım. * Arkadaşlık tavsiyesi değildir. *

    Benimde tecrübem 5-10-20 kişi yada aile ile kısıtlı değil...

    Sorunlar elbette yaşanıyor ...

    Ben sorun yaşanır diye geri durmak yerine biraz daha insanları birbirine yardıma yureklendirmeye çalışıyorum...

    Çevremizde birbirine iş eşya ev vs bulanların sayısı çok...

    Gelip nenfaatperestlik yapıp kullananlarda oluyor... Lakin burası çok küçük ... İki feedback verince hiç bir aile yaklaşmiyor o tiplere ...

    Sizin tecrubelerinize deger veriyorum kesinlikle ...
    Çevreyi değiştirmekten kastım, iyi insanları tutmakti... Yani sizin verdiğiniz oranda ki küçük "iyi" topluluğu...

    Houstonda binlerce Türk var...

    Doğal bir aile-arkadas sosyal çevresinde insan 10-20 arası aile ile muhatap olabilir sanırım...

    Binlerce Türk arasından 10-20 aile bulmak zor değil .. zaten daha fazlası ile istesekte görüşemiyoruz....


  • @semavi Ben San Diego'ya gitmeden önce, San Diego'da hiç tanıdığım yoktu. Uçak yolculuğundan başlayarak, (San Diego'da) 71 tane Türk tanıdım. Orada bulunduğum süre boyunca, yalnızca 4'ünün çevresindeki Türkler'e (o da, yalnızca 5 Türk'e) faydası olduğunu gördüm. Hiçbirinin şahsen bana bir faydası dokunmadı. Dil okulu, yüksek lisans, asistanlık, staj işleriyle, adam gibi bir iş ararken çalıştığım dandik işleri kendi çabamla ayarlayıp, altlarından tek başıma kalkabildim. Adam gibi bir iş bulma işine ise, bilgim, görgüm, çevrem yetmedi. Oysa, başkalarına cömertçe verdiklerini gördüğüm bir coaching, bir mentoring, bir networking desteğiyle, ben de "bir şey" olabilir, ömrümün 20 senesini sevmediğim, istemediğim bir yerde boşa harcamak zorunda kalmayabilirdim. Bana nasip olmadı. Bana San Diego'dayken faydası dokunan tek kişi bir Meksikalı'ydı. O olmasaydı, diş tedavisi için Türkiye'ye dönmek zorunda kalacaktım. 2001 krizinden hemen sonraydı. Türkiye'ye dönsem, belki Amerika'ya geri dönemeyecektim. Sağ olsun; sayesinde, Meksika'da halledebildim. Son derece haklı "Peki, senin çevrendeki Türkler'e ne faydan oldu?" sorusuna ise, bana iş bulmam konusunda yardımcı olmayı reddeden üniversite hocası şehir dışına her çıktığında, bana güvenerek anahtarını emanet ettiği evindeki iki kedisi ve bir köpeğine, emanete asla hıyanet etmeden baktığım; ben yüksek lisans yaparken, ön lisans okumakta olan iki arkadaşın da, ödevlerinin karşılıksız proof-reading'ini yaptığım cevabını verebilirim. Yeter mi? Benim hiçbir Türk'ten yardım görmediğimi düşünürsek, yine fena değil...

    New York'ta ise, bir ilkokul, bir ortaokul ve lise, bir üniversite arkadaşım ve ortaokul ile liseden arkadaşımın abisi var. (Üniversite arkadaşım hariç) Kendilerinden, babanın oğula, abinin kardeşe yapmayacağı iyiliği görmüşümdür. Öyle ki, Türkiye'de o kadar iyi arkadaşım yok. Ama bu arkadaşların ortak özelliği, Türkiye'de ortak bir geçmişimiz ve geçmişten kaynaklanan bir hukukumuz olması. Yani, "Amerika'daki bir Türk'e" değil; "çocukluk arkadaşlarına" yardım ediyorlar. Ben de, ilkokul arkadaşımın Türkiye'de bıraktığı kedisine, ortaokul ve lise arkadaşım ile abisinin Türkiye'de bıraktıkları anne ve babalarına bakıyorum.

    Çevremi "boşaltmak"tan bahsederken, nalıncı keseri gibi hep kendine yontan; sürekli alırken, ara sıra da olsa vermeyi akıllarının ucundan dahi geçirmeyen insanlardan bahsediyorum. Yoksa, New York'taki arkadaşlar, pek öyle silinip atılabilecek cinsten değil.

    Bütün samimiyetimle söylüyorum; sizin tecrübenize göre Amerika'da birbirine destek olan Türkler'in sayısının, benim tecrübeme oranla daha fazla olduğunu okumaktan da, sizin karşınıza daha fazla "iyi Türk"ün çıkmış ve çıkmakta olduğunu okumaktan da, büyük memnuniyet duyuyorum. Karşınıza hep iyi insanların çıkması yönündeki temennim de son derece samimidir.

    Tüm içtenliğimle, insanlar konusundaki şansınızın devam etmesini diliyor, DV-2021 arada kaynamaz ve biz de ikinci bir Amerika şansı elde edebilirsek, bu seferki tecrübemin, ilkinden daha iyi olmasını ümit ediyorum.

    Ha, iyi olursa, onu da burada aynı dürüstlük ve samimiyetle anlatacağım; söz 🙂

  • ⭐⭐⭐⭐

    @kingocali, içinde söyledi: DV2022 Bekleme Odası

    @semavi Ben San Diego'ya gitmeden önce, San Diego'da hiç tanıdığım yoktu. Uçak yolculuğundan başlayarak, (San Diego'da) 71 tane Türk tanıdım. Orada bulunduğum süre boyunca, yalnızca 4'ünün çevresindeki Türkler'e (o da, yalnızca 5 Türk'e) faydası olduğunu gördüm. Hiçbirinin şahsen bana bir faydası dokunmadı. Dil okulu, yüksek lisans, asistanlık, staj işleriyle, adam gibi bir iş ararken çalıştığım dandik işleri kendi çabamla ayarlayıp, altlarından tek başıma kalkabildim. Adam gibi bir iş bulma işine ise, bilgim, görgüm, çevrem yetmedi. Oysa, başkalarına cömertçe verdiklerini gördüğüm bir coaching, bir mentoring, bir networking desteğiyle, ben de "bir şey" olabilir, ömrümün 20 senesini sevmediğim, istemediğim bir yerde boşa harcamak zorunda kalmayabilirdim. Bana nasip olmadı. Bana San Diego'dayken faydası dokunan tek kişi bir Meksikalı'ydı. O olmasaydı, diş tedavisi için Türkiye'ye dönmek zorunda kalacaktım. 2001 krizinden hemen sonraydı. Türkiye'ye dönsem, belki Amerika'ya geri dönemeyecektim. Sağ olsun; sayesinde, Meksika'da halledebildim. Son derece haklı "Peki, senin çevrendeki Türkler'e ne faydan oldu?" sorusuna ise, bana iş bulmam konusunda yardımcı olmayı reddeden üniversite hocası şehir dışına her çıktığında, bana güvenerek anahtarını emanet ettiği evindeki iki kedisi ve bir köpeğine, emanete asla hıyanet etmeden baktığım; ben yüksek lisans yaparken, ön lisans okumakta olan iki arkadaşın da, ödevlerinin karşılıksız proof-reading'ini yaptığım cevabını verebilirim. Yeter mi? Benim hiçbir Türk'ten yardım görmediğimi düşünürsek, yine fena değil...

    New York'ta ise, bir ilkokul, bir ortaokul ve lise, bir üniversite arkadaşım ve ortaokul ile liseden arkadaşımın abisi var. (Üniversite arkadaşım hariç) Kendilerinden, babanın oğula, abinin kardeşe yapmayacağı iyiliği görmüşümdür. Öyle ki, Türkiye'de o kadar iyi arkadaşım yok. Ama bu arkadaşların ortak özelliği, Türkiye'de ortak bir geçmişimiz ve geçmişten kaynaklanan bir hukukumuz olması. Yani, "Amerika'daki bir Türk'e" değil; "çocukluk arkadaşlarına" yardım ediyorlar. Ben de, ilkokul arkadaşımın Türkiye'de bıraktığı kedisine, ortaokul ve lise arkadaşım ile abisinin Türkiye'de bıraktıkları anne ve babalarına bakıyorum.

    Çevremi "boşaltmak"tan bahsederken, nalıncı keseri gibi hep kendine yontan; sürekli alırken, ara sıra da olsa vermeyi akıllarının ucundan dahi geçirmeyen insanlardan bahsediyorum. Yoksa, New York'taki arkadaşlar, pek öyle silinip atılabilecek cinsten değil.

    Bütün samimiyetimle söylüyorum; sizin tecrübenize göre Amerika'da birbirine destek olan Türkler'in sayısının, benim tecrübeme oranla daha fazla olduğunu okumaktan da, sizin karşınıza daha fazla "iyi Türk"ün çıkmış ve çıkmakta olduğunu okumaktan da, büyük memnuniyet duyuyorum. Karşınıza hep iyi insanların çıkması yönündeki temennim de son derece samimidir.

    Tüm içtenliğimle, insanlar konusundaki şansınızın devam etmesini diliyor, DV-2021 arada kaynamaz ve biz de ikinci bir Amerika şansı elde edebilirsek, bu seferki tecrübemin, ilkinden daha iyi olmasını ümit ediyorum.

    Ha, iyi olursa, onu da burada aynı dürüstlük ve samimiyetle anlatacağım; söz 🙂

    Günaydın arkadaşlar.
    Akşam son mesajımda Amerika'da karşılaşacağımız Türklerin burada çevremizdeki insanların benzerlerinden belli bir yüzdelik barındırdığı savıyla karamsar görünen bir tablo da ben çizmiştim. Fakat sosyal çevremiz ile forumdaki çevremiz arasında da çok ciddi bir fark var. Çevremizdeki insanların kaçının Green Card dan haberi var. Kaçı rahatını bozup farklı bir ülkede tüm zorlukları göze alıp sıfırdan bir hayat inşa etme hayaline, cesaretine ve azmine sahip? Elbette forumda da fikir ayrılığına düştüğümüz pek çok kişi var. Ama en olumsuz baktığımız adam bile bizimle benzer hayallere sahip. Dolayısıyla aynı gemideysek bazılarımız iskelede bazılarımız sancakta. Birbirimizi anlıyor, bir diğerimizin içinde bulunduğu ruhhalini, karşılaşacağı zorlukları, ihtiyaç duyacağı manevi ve maddi (iş-ev-araba bulmak, çevre öğrenmek mesela, para desteğinden hiç bahsetmiyorum) ne destekleri beklediğimizi biliyoruz. Ben de usa da olup bir şekilde tanıştığım kişilerden hep olumlu (pozitif olmasa da dürüst ve faydalı) yaklaşımlar gördüm. Bu, en başta birbirimizi anlamaktan geçiyor. Biz ayrı bir grubuz. Amerikanın hangi eyaletine yerleşirsek yerleşelim, içimizden bir çoğu vakit ayırıp birbiriyle ve gelmeye çalışanlarla etkileşimini sürdürecektir. Orada da kendine uygun bir çevre edinip bir community nin parçası olacaktır. Ama @semavi nin dediği gibi salt menfaati uğruna bu oluşuma girmeye çalışanlar hemen açık verir, hemen mimlenir. Burada buna benzer alışkanlığı olan varsa mutlaka törpülemeli. Eğer Türkiyede ayakta kalmak için ve çevresindeki oluşuma ayak uydurabilmek için olağan kabul edilen böyle davranışları varsa bunları burada bırakmalı. Tabii herkes kendi bilir. Bence bırakmalı 🙂 sonra laf söz olmasın. Ama ben olsam, böyle alışkanlıklarım varsa (belki de farketmediğim, bilmediğim bir takım olumsuz ve göze batacak bu tür davranışlarım vardır) beynimi burada resetleyip bu davranışları terketmiş olarak giderim Amerika'ya. Neyse çok uzattım sabah sabah. İyi insanlar her yerde var. İyi olalım, iyileri bulalım. İyilerle beraber olalım.


  • @kingocali İnsanlarımızı kutuplaştıranlar utansın hocam. Sen şusun busun diye diye ne dostluk, ne insanlık bıraktılar. Hâlbuki bu kubbede bâki kalan sadece hoş bir seda idi. Ne diyelim ki, Allah gönlünüze göre versin.


  • @ahmetty Konuyu uzatmak ya da kontekst dışına çıkarmak istemem ama, benim başıma gelenler (daha doğrusu, gelmeyenler), memleket bu kadar kutuplaşmadan önceydi. Zaten, ben o zaman siyasi fikirleri bugünkü kadar belirgin olan ya da bunları açıkça dile getiren bir insan değildim. Zaten, San Diego'daki Türkler de siyasi görüş olarak oldukça homojen ve o zaman için oldukça apolitik bir kitleydi. Hepimizin başka dertleri vardı. Memleketlimden yeterince destek görmemiş olmam hakkında türlü nedenler sayabilirim ama, en azından o zaman zarfı için kutuplaşmadan bahsedemem. Yanlış beyanda bulunup, kimsenin günahına girmiş olmak da, kimseyi yanlış bilgilendirmiş olmak da istemem.

    Ama temenniye katılıyorum 🙂 Allah hepimizin gönlüne göre versin inşallah...


  • Bütün ögretmen kardeşlerimizin öğretmenler gününü kutlarım.en kısa zaman da 3600 ek göstergeyi görmek dileklerimle.


Benzer Başlıklar

Forum kurallarına uymayan veya forum düzenine aykırı davranan üyeler uyarılmadan forumdan çıkarılabilirler. Özellikle gereksiz yeni başlık oluşturacakların dikkatine!

86
Online

40.1k
Users

4.3k
Topics

420.0k
Posts


| | | |

Powered by NodeBB | Copyright © 2023 Yesilkart Forum