Üyelik oluşturma ve foruma giriş konusunda sorun yaşayan üyelerimiz [email protected] adresine email gönderebilirler!

Green Card cekilisi (DV) talihlileri nelerden vazgecip neler icin gidiyoruz?


  • 2018 DV Talihlileri Nelerden Vazgeçip Neler İçin Gidiyoruz

  • ⭐⭐

    Vazgeçebileceğim pek bir şey yok ama benden vazgeçemeyen bir ailem var. O sıkıntıyı aşmaya çalışıyorum. 😕


  • bir şeylerden vazgeçip farklı bir dünya kazanmaya gidiyoruz (mümkün olursa tabi)...


  • Kurulu ve yoluna girmiş bir düzeni hatta ortadirek üzeri bir yaşantıyı bırakıp gidiyoruz. Ailelerimizi sevdiklerimizi bırakıp gidiyoruz. Daha yeni olmasına rağmen daha oturmuş bir sosyal-devlet-yaşam düzeni için gidiyoruz. İnsana saygı ve kuralların daha sıkı uygulandığı bir düzen için gidiyoruz. Çocuğumuzun tüm bunları görerek büyümesi için gidiyoruz.


  • Vazgectiklerimizin daha iyisinin cocuklarimizin olmasi icin ...


  • Genelde zaten her şey çocuklar için, ancak hep bir acaba söz konusu. Amerika eğitim konusunda özellikle orta okul , lise düzeyinde çok iyi mi ? Üniversite okumak ne kadar kolay ? Silikon vadisi röportajlarına baktığımda hep türkiyede üniv.bitirmiş orda mastır doktora yapmış başarılı gençleri görüyorum. Çelişkili durumlar da var gibi.


  • Çok şeyi geride bırakacağız, hatta bir çoğunun salakmısın sen de gitmeyi düşünüyorsun dercesine tepki verdiği şeyleri. Peki ne için, önem sırasına göre yazayım,

    -Elbette kızımın geleceğinin adaletli, düşünce özgürlüğü olan, sistematik bir ülkede olması
    -Gelişmiş bir ülkenin vatandaşı olmak (dünyanın geri kalanının size bakışı hemen değişiyor)
    -Kendimiz için adalet ve düşünce özgürlüğü
    -Daha huzurlu bir yaşam
    -Kanunlara ve kurallara saygılı, amcası-dayısı olanın kanunun üstünde olmadığı bir düzen arayışı

    Okul ve akademik eğitim herşey demek değildir, insan kendini geliştirdikçe ve çalışkan oldukça başarıya ulaşır. Bence Amerika ve Avrupa gibi gelişmiş ülkelerin eğitim sistemindeki güzellik sorgulamaya ve insan haklarına değer vermeleri.

    Silikon vadisinde Türk, Hintli ve Pakistanlı vb. görmenizin sebebi daha ucuz maaşlar ile çalıştıkları için firmaların göçmenleri tercih etmesi olabilir. Zaten Trump'ın göçmenlik ile fikirlerine en çok karşı çıkan Tarım ve Yazılım sektörü oldu. Çünkü göçmen olarak gelecek kişiler Amerika'da kalabilmek için Amerikalılara göre çok daha uygun fiyatlara çalışmayı kabul edebiliyor buda firmaların işçilik maaliyetlerine gayet güzel yansıyor.

    Bakalım vize görüşmesine gidebilir ve onayı alabilir isek inşallah... Herşeye yeniden başlamak çok zor olacak bu kesin ama daha iyi olacağına inanıyorum. 🙂


  • @greenleo Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden birinde okudum. Çocuğumun %1'lik dilime girmesi için nelerden vazgeçmesi gerektiğini çok iyi biliyorum. Slikon vadisine giden gençler de benzer süreçleri yaşadı. Aslında mesele Slikon Vadisi'ne gitmesi de değil. Eşitliğin, adaletin, insana saygının olduğu bir yerde ( ki bunların istisnaları olduğunu biliyorum ) yetişmesi.


  • Ben cocugumun illa ki bir universite bitirmesi gerektigini dusunmuyorum eski bir akademisyen olarak...

    Iyi bir gelecegin icinde egitimin yeri bana gore cok sinirli ve bir cok bilesenden yanlizca biri... ABD ve benzeri yerlerin egitim kalitesinden bahsederken, resme daha genis bakmaya calisan birisiyim... Cocuklarin okul yillarini gecirdikleri maddi ve manevi ortamlardan bahsediyorum... Asilcenk ile paralel bu noktada dusuncemiz...

    Cok su goturur bir tartisma ve alabildigine kisisel...

    Allah omur verirse yasayacagimiz 70-80 yillik bir omur var normal sartlarda insan olarak... O ulke. bu milliyet, bu din olayindan ziyade 'Dunya' olarak bakiyorum olaya...


  • Bu ileti silindi!

  • Açtırma kutuyu söyletme kötüyü derler 🙂


  • sayın DustyBlue arkadaşımızın yazdıklarının altına imzamı atarak aynı şekilde bende düşünerek katılıyorum.


  • nispeten hayat pahaliligi olan bir yerde yasiyorum. etin kilosu 7-8$, bir depo benzin 19$.
    guvenlik, insanlik, guleryuz, nezaket, saygi, sevgi bedava.


  • ek: TR'deki en guzel ozel okuldan daha guzel devlet okulu bedava.


  • Oncelikle 1 yılı Avrupada 2 yılı ise Afrikada olmak üzere 3 yıldan fazla bir süredir yurt dışında yaşıyor ve dolayısıyla çalışıyorum. Yani soyleyeceklerim bizzat yaşanmış tecrubelere dayanıyor;

    Vazgeçtiklerim:

    *Anne, babam ve kardeşim. Vazgeçmek ağır bir kelime aslında. "Sık sık özleyeceklerim" diyelim. Gelişen sosyal medya & haberleşme olanakları çok iş görüyor dip not olarak ekleyelim. Maddi olanak ve çalışma durumlarına göre yıl içindeki ziyaret sayıları artırılabiliyor. Örneğin ben son iki yıldır Turkiyede yaşadığım dönemde gordugumden çok daha fazla görme şansına sahip oldum ailemi. Yaşasın Turkiyedeki kölelik bazlı çalışma sistemi 😞 Yılda 1 hafta tatili öpüp başıma koyuyordum.

    *Türk kafa arkadaş grubu. ABD için çok emin değilim ama kendi yurt dışı geçmişimde eksikliğini hissetmedim desem yalan olur. Dikkat ederseniz "Türk" kavramını vurguladım keza yabancı milletlerden gayet güzel samimi ve eglenceli arkadaşlıklarım oldu / oluyor. Ama bazen insan şöyle bi kendi dilinde edebiyat parçalamak, ince görülmüş espriler yapmak, rakı masasında memleketi kurtarmak, askerlik anıları anlatmak, "ne olacak bu fenerin hali" diye hayıflanmak istiyor. Yabancı arkadaşlıklardan da farklı bazı deneyimler ve tatlar elde etmekte mümkün orası ayrı 🙂

    *Tabii ki orijinal Türk restoran, kafe, meyhane ve bilimum nargilecileri 🙂 Çok yakınları olsa da Türkiyedeki tatları & muhabbetleri yakalamak zor.

    Neler için gidiyorum ?

    *Mobbingsiz, üç kağıtsız, kayırmasız, kölelik sisteminin geçerli olmadığı bir iş hayatı. Cennete gitmiyoruz tabii ama bu saydıklarım Türkiyeye göre oldukça düşük katsayılı olacaktır. Afrikada bile durum böyle 🙂 Türkiyemin vay haline iş yaşantısı konusunda.

    *Dünya vatandaşı olmak / globalleşmek. Dünya İstanbul'dan İzmir'den Trabzon'dan ibaret değil diyenlerdenim. Ölünceye kadar (hayat fani) görebildiğim kadar ülke tanıyabildiğim kadar çok kültür tanımak istiyorum. İmkanlara ulaşma konusunda da ABD 'nin dünyadaki en avantajlı ülkelerden biri hatta belki de en avantajlı ülkesi olduğuna inanıyorum.

    *Ötekileşmenin, toplumsal nefretin, bizden olmayan ölsün-cülerin olmadığı ya da nispeten çok daha az var olduğu bir toplumda yaşamak için gidiyorum. Bu kutuplaşma ve nefretin bir tık fazlası Afrikada da var ve çok yakından gözlemliyorum. Türkiye için de işler iyiye gitmiyor. Bu biriken negatif enerji ve kin gerçekten insanı endişelendiriyor. Günlük hayatımızda (özellikle İstanbul'da) farkında olmadan o kadar fazla strese ve öfkeye maruz kalıyoruz ki o baskıyı hissetmemenin ne demek olduğunu, gerçek rutin hayatın çok daha ferah ve sakin geçtiğini yaşayıp deneyimlemeniz gerekiyor 😞 Ancak o tecrübeden sonra maruz kaldığımız o kötü enerjinin ne kadar rahatsız edici boyutlarda olduğunu anlamak mümkün oluyor maalesef 😞

    *Hobilerime, spora, sağlığıma daha çok zaman ayırabilmek. Evet köleleştirici Türk çalışma hayatında yine maalesef zaman bulamadıklarımız ve belki de insan yaşantısında en önemli yere sahip olanlar... Son 3 yıldır yaşantımdaki en büyük değişimlerden biri kendime ayırdığım zamanın çok ciddi oranda artması oldu. Öyle ki ilk zamanlarda işten sonra ne yapacağımı bilemeyip sıkıldığım günler olmuştu 🙂 Ne kadar kötü değil mi ? Sistem bizi öyle bir hapsetmiş ki aslında normal olanı yaşadığımızda ne yapacağımızı bilemiyoruz. Türkiye 'de çalışırken 6:30 da işten çıkar gününe göre 1-1.5 saat trafiği çeker yorgun argın eve gelir yemek yer duş alır yarım saat göz ucuyla tv ye bakar sızar giderdim. Müdürden de erken çıktım diye trip yemesi ayrıca keyifliydi tabii böyle bir günde 🙂 Şimdi, iş çıkışı sporumu yapabiliyorum. Bazen iş arkadaşlarımla müzik stüdyomuzda provalarımızı alıyoruz. Bazen toplanıp çıkışta iki bira atıyoruz. Ama mutlaka bir şeyler yapmaya vaktim kalıyor 🙂

    Özetle, bu işin eğrisi doğrusu yok kanımca. Herkes farklı bünyelere farklı psikolojilere sahip. Belki de bir kısmımız ben dahil gidip bir süre sonra yapamayacak ve geri döneceğiz. Belki de hayatımızın en güzel dönemlerini yıllarını ve hatta belki de kalanının tamamını orada geçirecek ve daha önce bu hayata başlamadığımız için kendimize kızacağız. Ne olursa olsun kişinin kendini araması ve bulması çok önemli diyorum. Nerede, hangi işte, hangi aşkta, hangi meşgale ile mutluysak orada olmalıyız bence.

    Bu süreç herkesin gönlünce olsun. Sevgiler.


  • Cesaret bazen seçtiklerin değil, vazgeçtiklerindir.


  • Kendi açımdan çok şeyden vazgeçiyoruz ama çocuklar için daha iyi olacağını düşündüğümüz için göç ediyoruz inş öle de olur 🙂


  • Bekarım - 34 yaşındayım
    Memurum - 9 yıldır maaşım - 4300 tl tek başıma geçiniyorum ama usa alacaklarım kısmını alamıyorum bu beni üzüyor (araba markalı kıyafet gibi)
    Hiç evim arabam yok para biriktiyorum belki çıkar die 3 -4 yıldır başvuruyorum 😕

    -Aile özlerim ama ımkan oldukça gelirim - aramızda 200 km var çok fazla göremiyorum iş berbat çalışma sistemi berbat o yüzden- yıllık izinler bile zor alınıyor.
    -Usa iki defa gittim bence biraz sabırla uyum sağlarım die düşünüyorum kendime 3 yıl verdim sabır ederim.

    • Beni idare edecek kadar para birikimim var -dolar 4.3 olsada ki gittimde 2 tl falandı 😞 -

    • Çıkmazsa ne yaparım işi bırakamam Türkiyede iş yok çünkü yapmak zorundayım bazen kafam çok atıyor benı bağlayan bir şey yok istifa et çık git diyorum sonra yapamıyorum - o yüzden benı bağlayan şeyler olmasın die evlenmedim bile.

    • Elimden bu geliyor bu yıl yine gezmeye gideceğim ekim gibi gidiyorum newyorka - 15 gün kalırım vizem var zaten - bakalım bu sefer sanırım değerlendireceğim herşeyi.

    Giden arkdaşlarım pişman değil gördüğüm.

    Hepinize hepimize bol şans Dilerim.


  • normal şartlarda vazgeçtiklerimiz kısmına "sonuçta doğup büyüdüğümüz, havasını suyunu, kültürünü insanını bildiğimiz güvenli limanlarımızdan çıkıp bilmediğimiz sulara açılıyoruz" derdim ama artık bu ülkeyi ve insanlarını da tanıdığımı ve güvenebileceğimi sanmıyorum.. Oraya gidince de kimseyi tanımam bilmem, gözüm kapalı kimseye güvenmem ama en azından başıma ne gelmez ya da ne yaparsam sonucu ne olur bilirim.. her ne kadar büyük konuşmamak gerekse de ailem ve yakın arkadaşlarım dışında özlemini duyacağım, "bunlardan vazgeçiyorum" diyeceğim bir şey yok..


  • Düşünüyorum da ailem ve birkaç yakın arkadaşım dışında hiçbir şeyden vazgeçmiyorum. Hali hazırda işsizim ve bekarım. Sıra gelir de yerleşebilirsem şayet; orada yeniden doğmak her şeye yeniden başlamak istiyorum.


Benzer Başlıklar

Forum kurallarına uymayan veya forum düzenine aykırı davranan üyeler uyarılmadan forumdan çıkarılabilirler. Özellikle gereksiz yeni başlık oluşturacakların dikkatine!

81
Çevrimiçi

40.1k
Kullanıcı

4.3k
Konu

420.0k
İleti


| | | |

Powered by NodeBB | Copyright © 2023 Yesilkart Forum